Όνειρα και Επαναστάσεις
Ειρήνη Τριανταφύλλου
http://sfyraki.blogspot.com/2008/10/blog-post_17.html

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2007

Κάποτε κάποιος κάπου



Κάθε μια στάλα της βροχής το πρόσωπό σου
Όταν θα πέφτει στο νεκρό μου το κορμί
Είναι ο έρωτας και ο αέρας στην καρδιά σου
Στην σκέψη σου μονάχα λιώνω σαν κερί

Κάθε μια λέξη από τα χείλη σου τραγούδι
Με παρεξήγησες δεν μου άφησες φωνή
Για να σου πω πως είσαι ένα μικρό λουλούδι
Μέσα στην έρημο που λέμε για ζωή

Κάθε φορά που τα μάτια σου κοιτώ
Νιώθω να χάνομαι στο απέραντο γαλάζιο
Και όταν έφυγες εγώ έμεινα εδώ
Τότε κατάλαβες πως ήθελε κουράγιο

Κάθε πλευρά του εαυτού σου είναι μαγεία
Σε απογοήτευσα μα τώρα είμαι εδώ
Όταν σε έχω πετά μακριά η μελαγχολία
Δεν είμαι ακόμα ένας βράχος στο νερό


2 σχόλια:

  1. Τώρα σε κάποιον κάπου, αρέσει αυτό το κείμενο...
    Μπράβο..
    καλή συνέχεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κάτι που ξέχασα..
    To "Η γη είναι δική τους αλλά τα αστέρια είναι ακόμα δικά μας..." είναι τρομερό...
    Πολύ ωραίο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δεν με ενδιαφέρει τι λένε οι άλλοι για μένα.
Με απασχολεί περισσότερο τι σκέφτονται για μένα.

Παρακαλώ να υπογράφετε τα σχόλιά σας..