Τα ξημερώματα της Δευτέρας 31 Μαίου, στις 4:50, ειδικές δυνάμεις του ισραηλινού στρατού, επιβαίνοντας σε ελικόπτερα και φουσκωτά σκάφη επιτέθηκαν ενάντια στα σκάφη του Στόλου της Ελευθερίας, κάνοντας χρήση πραγματικών πυρών.
Το αποτέλεσμα της πειρατικής αυτής επίθεσης, που έγινε σε διεθνή χωρικά ύδατα, 80 ναυτικά μίλια μακριά από τις ακτές του Ισραήλ και της Γάζας, ήταν απροσδιόριστος αριθμός νεκρών (10 έχει παραδεχτεί μέχρι στιγμής ο ισραηλινός στρατός) και περισσότεροι από 30 τραυματίες, κυρίως στο τουρκικό σκάφος Mavi- Marmara.
Καταγγέλλουμε το κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ για μια ακόμη πράξη διεθνούς πειρατείας ενάντια σε πολίτες από τουλάχιστον 50 χώρες που μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια στην πολιορκημένη Γάζα.
Η ελληνική κυβέρνηση όχι μόνο δεν έκανε τίποτα για να προστατεύσει τη ζωή και την ασφάλεια ελλήνων πολιτών που επέβαιναν σε σκάφη που έφεραν την ελληνική σημαία, αλλά συνεχίζει τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με το Ισραήλ, την ίδια στιγμή που αυτό καταλαμβάνει ελληνικό έδαφος και κακοποιεί έλληνες πολίτες. Ελληνες επιβαίνοντες, μέλη της ελληνικής αποστολής και εκπρόσωποι της πρωτοβουλίας «Ένα Καράβι για την Γάζα» καλούσαν στο Υπουργείο Εξωτερικών και έβρισκαν τα τηλέφωνα κλειστά.
Απαιτούμε από την ελληνική κυβέρνηση:
να ενεργήσει για την άμεση απελευθέρωση όλων των αιχμαλώτων και την επιστροφή των σκαφών του Στόλου της Ελευθερίας
να κλείσει την πρεσβεία του Ισραήλ
να σταματήσει τις ελληνοισραηλινές ασκήσεις, να διακόψει κάθε σχέση με το κράτος-τρομοκράτη.
Καλούμε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας σήμερα, στις 7μμ έξω από την ισραηλινή πρεσβεία.
Δευτέρα 31 Μαΐου 2010
Παρασκευή 28 Μαΐου 2010
Το e-shop δεν ξεχνά(με)
Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση θα παρατηρούσα πως οι marketeres του e-shop έπραξαν καλώς και επαναδιατύπωσαν το διάσημο λαϊκό σύνθημα "Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά", αφουγκραζόμενοι το απολιτίκ και καταδικαστικό κλίμα των ημερών. Ωστόσο, δεν μπορώ παρά να μην αναγνωρίσω πως η διαστρέβλωση του αρχικού μηνύματος είναι ένα ακόμη βήμα προς την απολιτικοποίηση και την αναγνώριση της ιδιότητας του πολίτη-καταναλωτή.
Και στα αλήθεια, δεν το χρειαζόμαστε αυτό κυρίες και κύριοι.. Η εκστρατεία έχει πετύχει και, δυστυχώς, αυτό είναι που μετράει, τόσο για την αλυσίδα καταστημάτων, όσο και για εμάς τους καταναλωτές. Μήπως θα ήταν καλό να επαναδιαπραγματευτούμε ως κοινωνία τον ρόλο μας απέναντι στην κοινωνικοοικονομική μας ταυτότητα;
Ας ανοίξουμε ένα ακόμα χαρτί στο τραπέζι.. Οι περισσότεροι από εσάς πιθανώς να θυμάστε την πολύκροτη τηλεοπτική διαφήμιση του ομίλου Vodafone, στην οποία εμφανιζόντουσαν ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης να εξυμνούν (σε έμμετρο στίχο, κατά το δημοτικό μέτρο) τα προγράμματα επικοινωνίας της παρόχου εταιρίας. Να σημειώσουμε ότι η εν λόγω διαφήμιση δέχτηκε πολύ σκληρή κριτική τόσο από επίσημα χείλη (blog, ενημερωτικά και ειδησεογραφικά site) όσο και από μεγάλη μερίδα του ανώνυμου λαού που διαμαρτυρήθηκε έντονα για την χρησιμοποιήση ιερών συμβόλων (όπως είναι τα ιστορικά πρόσωπα) για ανάγκες προώθησης πωλήσεων.
Ωστόσο, επιτρέψτε μου να αναρωτηθώ τα εξής: Είναι τόσο σχετικά μεγάλος ο κίνδυνος που διατρέχει η Ελληνική Ιστορία και ιστορική συνείδηση από μία διαφήμιση; Είναι σίγουρα αυτή η μεγαλύτερη προσβολή που έχουν δεχτεί τα παρουσιαζόμενα ιστορικά πρόσωπα στην ελληνική επικράτεια; Είναι σίγουρα αυτή η μεγαλύτερη επίθεση που δέχεται η χώρα από ανιστόρητους και εκμεταλλευτές; Και αν μαζεύονται 2.490 άτομα (επίσημος αριθμός Facebook για τη σελίδα "ΟΧΙ στην διαφήμιση που χλευάζει την επανάσταση του '21"), πόσοι μπορούν να μαζευτούν αύριο για την σύνταξη με 40 χρόνια δουλειάς, με βασική σύνταξη 360€, βασικό μισθό 660€ (συζητήσιμα..); Γιατί δεν θίγεται κανένας από αυτά παρά μόνο κάτι "γραφικοί" φωνακλάδες στις πορείες και στους κοινωνικούς χώρους;
Δευτέρα 24 Μαΐου 2010
Μία μείζονος σημασίας ομιλία στο Ευρωκοινοβούλιο
Η ομιλία του Κον Μπεντί στο Ευρωκοινοβούλιο στις 5/5/2010
Το βίντεο είναι στην πρωτότυπη γλώσσα. Τα πρακτικά αναφέρουν τα κάτωθι:
Το βίντεο είναι στην πρωτότυπη γλώσσα. Τα πρακτικά αναφέρουν τα κάτωθι:
"Κύριε πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι προφανές ότι για 4 μήνες υπεκφεύγαμε, είναι προφανές ότι κάναμε λάθος, είναι προφανές ότι με τις υπεκφυγές βοηθήσαμε τις αγορές και τους κερδοσκόπους. Και αυτοί που είναι έντιμοι στο Συμβούλιο να το ομολογήσουν, φταίμε, εμείς φταίμε. Η Μέρκελ, ο Σαρκοζί, όπως και να τους λένε, κι ό,τι κι αν κάνουν στη ζωή τους, ήξεραν, όλοι το διάβαζαν στις εφημερίδες, έπρεπε να βοηθήσουμε την Ελλάδα αμέσως. Αυτό είναι το πρώτο που θέλω να πω. Το δεύτερο. Θα ήθελα να καταλάβουμε κάτι : αυτό που πρέπει να κάνει η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι σχεδόν αδύνατον. Ζητάω από το Ecofin, από τούς αρχηγούς των κρατών να σκεφτούν ότι οι ίδιοι στις χώρες τους είναι ανίκανοι να κάνουν τέτοιες μεταρρυθμίσεις. Πόσον καιρό χρειάζεται η Γαλλία για να μεταρρυθμίσει τις συντάξεις; Πόσον καιρό χρειάζεται η Γερμανία; Και τώρα ζητάμε στον Παπανδρέου σε τρεις μήνες, "άλλαξε τα όλα!" Είστε τελείως τρελοί! Και η απόδειξη είναι αυτό που συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα. Δεν δίνουμε στην Ελλάδα, στον κ. Παπανδρέου το χρόνο να βρει μια συναίνεση στην χώρα. Δεν υπάρχει ταύτιση του πολίτη με το κράτος στην Ελλάδα εκεί ισχύει ο καθένας για τον εαυτό του. Μπορεί να μη μας αρέσει αυτό, άλλα η ευθύνη είναι κοινή, φταίνε δεκάδες χρόνια πρακτικών διαφθοράς των πολιτικών. Αλλά χρειάζεται να δημιουργηθεί μια συναίνεση, κι αυτό δεν δημιουργείται με διατάγματα Και θα δείτε στην Ισπανία η στην Πορτογαλία όταν αρχίσουν τα προβλήματα τι θα γίνει. Ο κύριος Μπαρόζο κάτι ξέρει, έτσι έχασε τις εκλογές.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι χρειάζεται να είμαστε υπεύθυνοι και να μην ζητάμε το αδύνατο. Κάποτε ακούγαμε I want my money back [από την Θάτσερ εννοεί]. Τώρα ακούμε από τις κυβερνήσεις, I want to make money on the back of the Greece [θέλω να βγάλω λεφτά στην πλάτη της Ελλάδας]. Γιατί έτσι είναι, όταν δανειζόμαστε με 1,5% και δανείζουμε με 5% και 6% αυτό κάνουμε, βγάζουμε λεφτά στη πλάτη της Ελλάδας. Είναι απαράδεκτο! Κι έπειτα, η Ευρώπη πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες. Ο Γκι Φερχόφσταντ είχε δίκιο όταν μίλησε για ένα Ευρωπαϊκό νομισματικό ταμείο, ένα επενδυτικό ταμείο αλληλεγγύης για ευρωπαϊκό δανεισμό. Κι αν πρέπει ν' αλλάξουμε τις συνθήκες εδώ, συνάδελφοι, εδώ στο κοινοβούλιο μπορούμε να το κάνουμε. Εδώ στο κοινοβούλιο μπορούμε, χωρίς να περιμένουμε το Συμβούλιο, είναι ανίκανοι ν' αποφασίσουν. Ας πάρουμε πρωτοβουλία, να αλλάξουμε τις συνθήκες και ας φτιάξουμε ένα ευρωπαϊκό νομισματικό ταμείο για να αντισταθούμε στους κερδοσκόπους. Μπορούμε να το κάνουμε.
Τώρα θέλω να πω και κάτι άλλο για τη διαχείριση αυτού που συμβαίνει στην Ελλάδα . Ζητάω από την Κομισιόν να εμπλέξει σ΄ αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, την Διεύθυνση Απασχόλησης της Επιτροπής , στην διαχείριση της υπόθεσης, για να μετρήσουμε αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα. Και να ζητηθεί από το ΔΝΤ να φέρει και το Διεθνή οργανισμό Εργασίας στην διαχείριση της κρίσης. Γιατί πρόκειται για ανθρώπους, υπάρχουν θέματα εργασίας, είναι εργαζόμενοι. Και δεν μπορεί μόνο το χρήμα να αποφασίζει. Η διεύθυνση απασχόλησης της Κομισιόν ή ο διεθνής οργανισμός εργασίας θα ήταν μια διορθωτική δύναμη απέναντι στην τρέλα αυτών που αποφασίζουν με βάση μόνο τα δημοσιονομικά. Και ένα τελευταίο σημείο. Υπάρχει μια δυνατότητα να βοηθήσουμε τον ελληνικό προϋπολογισμό. Απλή: ας πάρει η Ευρωπαϊκή Ένωση μια πρωτοβουλία για τον αφοπλισμό στην περιοχή. Μια πολιτική πρωτοβουλία Ελλάδας Τουρκίας για τον αφοπλισμό, για να αποσυρθούν τα τουρκικά στρατεύματα στην βόρεια Κύπρο.
Λέω ένα πράγμα. Είμαστε υποκριτές. Τούς τελευταίους μήνες η Γαλλία πούλησε στην Ελλάδα 6 φρεγάτες για δυόμισι δισεκατομμύρια, ελικόπτερα για 400 εκ, και Ραφάλ, προς 100 εκατομμύρια το ένα. Δυστυχώς οι κατάσκοποί μου δεν ήξεραν να μου πουν πόσα ακριβώς, αν θα είναι 20 ή 30 Ραφάλ. Σχεδόν 3 δισεκατομμύρια. Η Γερμανία πούλησε 6 υποβρύχια για τα επόμενα χρόνια προς ένα δισ. ευρώ. Είμαστε πέρα για πέρα υποκριτές. Τούς δίνουμε χρήματα για ν' αγοράζουν τα όπλα μας Ζητάω από την Κομισιόν να υποβάλει έκθεση εδώ στο Κοινοβούλιο για τις πωλήσεις ευρωπαϊκών όπλων στην Ελλάδα και την Τουρκία τα τελευταία χρόνια. Να υπάρξει διαφάνεια τουλάχιστον, να μάθουμε. Αν είμαστε σοβαροί, να εγγυηθούμε στους Έλληνες τα σύνορα τους. Έχουν 100 χιλιάδες στρατό ίσως παραπάνω, και η Γερμανία έχει 200 χιλιάδες. Είναι παρανοϊκό μια χώρα 11 εκατομμυρίων να έχει 100 χιλιάδες στρατό. Αυτό να ζητήσουμε από την Ελλάδα. Είναι πιο αποτελεσματικό από το να κόβουμε τούς μισθούς κάποιου που βγάζει 1000 ευρώ. Αυτό ζητάω από την Κομισιόν. Να είμαστε στοιχειωδώς δίκαιοι."
Και λίγο ακόμα υλικό.. Από τη συνέντευξη του Κον Μπέντιτ στο γερμανικό περιοδικό Spiegel
Εξοπλισμοί και "πακέτο σωτηρίας", του Τάσου Τέλλογλου (protagon.gr) - 9/5/2010
Παρασκευή 21 Μαΐου 2010
Το βράδυ εκείνο
(όπως δημοσιεύθηκε στο stixoi.info)
Το βράδυ εκείνο, έπεσε πολύ νερό από τον ουρανό. Και έβρεξε μέχρι το επόμενο πρωί..
και μετά μέχρι το επόμενο..
και μέχρι το επόμενο..
Τόσο που όλα έλιωσαν, έγιναν λάσπη και ξεπλύθηκαν στους υπονόμους, τα σπίτια πλημμύρισαν, το μαγαζάκι του κυρ Παντελή πλημμύρισε, τα όνειρά μας βράχηκαν, και σε όλο τον κόσμο μύρισε, βρεγμένο χαρτί από ποιήματα και αφισοκολλήσεις..
Και τι έμεινε στο τέλος όρθιο; Η εκκλησία του Αγίου Ελευθερίου και το φυλάκιο του τμήματος στον απάνω δρόμο.
Το βράδυ εκείνο, έπεσε πολύ νερό από τον ουρανό. Και έβρεξε μέχρι το επόμενο πρωί..
και μετά μέχρι το επόμενο..
και μέχρι το επόμενο..
Τόσο που όλα έλιωσαν, έγιναν λάσπη και ξεπλύθηκαν στους υπονόμους, τα σπίτια πλημμύρισαν, το μαγαζάκι του κυρ Παντελή πλημμύρισε, τα όνειρά μας βράχηκαν, και σε όλο τον κόσμο μύρισε, βρεγμένο χαρτί από ποιήματα και αφισοκολλήσεις..
Και τι έμεινε στο τέλος όρθιο; Η εκκλησία του Αγίου Ελευθερίου και το φυλάκιο του τμήματος στον απάνω δρόμο.
Τάδε έφη Σφυράκιον στις
5/21/2010
0
σχόλια ακολούθησαν..
Φακελώθηκε ως:
Πολιτικά,
Σκέφτομαι και γράφω
Πέμπτη 20 Μαΐου 2010
Σφυράκι Βlog - Σελίδα στο Facebook
Να 'μαστε πάλι.. Έπειτα από σκέψη, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι όταν θέλεις να μιλήσεις σε κάποιον, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να τον περιμένεις εκεί που περνάει τον περισσότερο χρόνο του. Πάνω στην ιδέα αυτή στηρίζεται και η δημιουργία της καινούργιας σελίδας στο Facebook, Σφυράκι Blog. Είστε όλοι ευπρόσδεκτοι στο καινούριο μας σπιτικό!!
Τρίτη 4 Μαΐου 2010
Στάση υπέρ αναπαύσεως
Φίλε και φίλοι,
Το Σφυράκι, συμμετέχοντας με τον τρόπο του στον αγώνα για την αποδυνάμωση της ηγεμονίας των mass media, κηρύττει στάση εργασιών αορίστου χρόνου (που είναι της μόδας..) με σκοπό την εσωτερική ανασυγκρότηση, την αφοσίωση σε σύνολο λοιπών δραστηριοτήτων, την επανέναρξη του διαβάσματος, και τέλος, την επιστροφή σε όσα επιμένω να αγαπάω.
Στο μεταξύ, το ιστολόγιο παραμένει ανοιχτό στους επισκέπτες άνευ εισιτηρίου. Όσοι πιστοί προσέρχονται, έχουν την δυνατότητα να δοκιμάσουν νυχτερινή κολύμβηση και λοιπά αναγνώσματα, να ενημερωθούν επί των πρόσφατων τεχνολογικών επιτευγμάτων, και με τον δέοντα σεβασμό, να μάθουν πώς χτίζονται τα όνειρα και οι επαναστάσεις..
Το Σφυράκι, συμμετέχοντας με τον τρόπο του στον αγώνα για την αποδυνάμωση της ηγεμονίας των mass media, κηρύττει στάση εργασιών αορίστου χρόνου (που είναι της μόδας..) με σκοπό την εσωτερική ανασυγκρότηση, την αφοσίωση σε σύνολο λοιπών δραστηριοτήτων, την επανέναρξη του διαβάσματος, και τέλος, την επιστροφή σε όσα επιμένω να αγαπάω.
Στο μεταξύ, το ιστολόγιο παραμένει ανοιχτό στους επισκέπτες άνευ εισιτηρίου. Όσοι πιστοί προσέρχονται, έχουν την δυνατότητα να δοκιμάσουν νυχτερινή κολύμβηση και λοιπά αναγνώσματα, να ενημερωθούν επί των πρόσφατων τεχνολογικών επιτευγμάτων, και με τον δέοντα σεβασμό, να μάθουν πώς χτίζονται τα όνειρα και οι επαναστάσεις..
Σας φιλώ σταυρωτά
Με τιμή,
Σφυράκι
Σάββατο 1 Μαΐου 2010
Νυχτερινοί Κολυμβητές
Η θάλασσα. Τη φοβάται, όπως τα παιδιά φοβούνται το σκοτάδι. Αυτές οι ακτές έχουν αδιαφανή νερά, θολωμένα από την ανάδευση της άμμου και τον κόλπο. Όσο πάει και σκουραίνει ο ουρανός της, τα χάνει τα χρώματά του. Το κόκκινο χαλί που η μάνα του έστρωσε για να τον υποδεχτεί στα δώματά της, σε λίγα λεπτά θα πάψει να υπάρχει. Για όσο ακόμα προλάβει, στέκει και κοιτάει κατευθείαν στον δίσκο του. Σε λίγο τα μάτια της καίνε. Τα κλείνει και δακρύζει. Αφήνει την τσάντα της και κάθεται στην άμμο. Σηκώνει πάλι το κεφάλι, τραβάει τα μαλλιά από το πρόσωπό και κοιτάζει ξανά. Μέχρι να δακρύσει και πάλι, τελείωσε. Τι κρίμα που δεν μπορεί να έχει τον δικό της πλανήτη, να βλέπει τον ήλιο να δύει 43 φορές μέσα σε ένα απόγευμα..
Είναι αλήθεια, βραδιάζει. Η νύχτα είναι σαν όνειρο μέσα σε όνειρο, πάντα σε θέλει να τολμάς, να δοκιμάζεις τη ύπαρξή σου. Είχε ακόμα ζέστη, και ο δροσερός άνεμος σήκωνε κόκκους άμμου από όλο το πλάτος της ακτής. Γύρισε το κορμί της από την άλλη, και έκλεισε τα μάτια. Σε λίγο ευτυχώς κόπασε, χωρίς να σταματήσει εντελώς να φυσάει. Και μέσα σε όλα της φύσης τα στοιχεία, ήταν και εκείνο το φεγγάρι το τρελό, που όσο το σκοτάδι αγκάλιαζε την ακροθαλασσιά από βράχο σε βράχο, τόσο εκείνο έριχνε το μαγικό του φως πάνω στα κύματα.
Έβγαλε τα παπούτσια της. Σηκώθηκε. Τώρα τα πόδια της ήταν γυμνά, μόνο το κίτρινο φουστάνι τής κάλυπτε τα γόνατα. Περπάτησε λίγο μέχρι εκεί που το κύμα μέρα νύχτα παλεύει για να φτάσει τη στεριά, με τα μαλλιά της να πέφτουν στο πρόσωπο από τον αέρα. Έσκυψε και πήρε λίγο νερό, και πριν προλάβει να ξεγλιστρήσει από τα χέρια, το έριξε στα μάγουλα και τον λαιμό της. Δροσιά. Δεν το σκέφτηκε και πολύ.
Με λιγοστούς βηματισμούς, παραδόθηκε στην αρμύρα της θάλασσας.
Τάδε έφη Σφυράκιον στις
5/01/2010
0
σχόλια ακολούθησαν..
Φακελώθηκε ως:
Μεσολόγγι,
Σκέφτομαι και γράφω
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)