Παλληνωδία

Το παρόν κείμενο, εν είδη ρεπορτάζ, είναι κάτι που σας είχα υποσχεθεί πολύ καιρό τώρα. Πρόκειται για μια υπόθεση που βγήκε στην επιφάνεια στα μέσα Απριλίου, αλλά έχει βαθιά και ενδιαφέρουσα προϊστορία. Και ευτυχώς, δεν είναι όλες οι ιστορίες για... μουσεία.

Για λόγους που δεν άπτονται του παρόντος, θα ξεκινήσουμε την ιστορία μας in media res. Την Τρίτη 9 Απριλίου του παρόντος έτους, η ηλεκτρονική Zougla δημοσιεύει την είδηση της μεγάλης αστυνομικής επιχείρησης στο ιδιωτικό πολεμικό μουσείο που διατηρεί ο πρώην εκδότης της εφημερίδας "Πρώτο Θέμα", Αναστάσιος Πάλλης, στην περιοχή της Βάρης. (ακολουθείστε τον σύνδεσμο περισσότερα) Ο κύριος λόγος της εφόδου της κρατικής ασφάλειας, του τμήματος όπλων, της οικονομικής αστυνομίας και της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών στο ιδιωτικό στρατόπεδο του Ιδρύματος Π.Α.Λ.Ι.Σ. ήταν για να διαπιστωθεί αν τα όπλα που βρίσκονται στο μουσείο είναι νόμιμα, δηλαδή αν είναι ανενεργά.

Από το ρεπορτάζ προκύπτει ότι η «περίεργη» ιστορία των εκθεμάτων εκτείνεται χρονικά από το 1993. Τότε, με μια σειρά διαταγών του ΓΕΣ, του ΓΕΝ και του ΓΕΑ εγκρίθηκε η διάθεση αποστρατικοποιημένου βαρέως και μη στρατιωτικού υλικού, στο Δήμο Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου για μουσειακή χρήση.

Από τους κλάδους του ΓΕΣ και του ΓΕΝ διατέθηκαν βαρέα στρατιωτικά οχήματα και φορητός οπλισμός, ως δωρεά στο Δήμο Μεσολογγίου με σκοπό την ίδρυση Πολεμικού Μουσείου, ενώ από το ΓΕΑ διατέθηκαν έξι αεροσκάφη, κατόπιν εγκρίσεως των αρμοδίων Αμερικανικών Αρχών επί δανεισμό αορίστου χρόνου, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ως στατικά εκθέματα στο υπό ίδρυση μουσείο."

Το ρεπορτάζ του Zougla αναφέρει σε αυτό το σημείο πως "στις 21 Φεβρουαρίου 2011, ο τότε δήμαρχος Μεσολογγίου, υπόγραψε με το ίδρυμα ΠΑΛΙΣ προσύμφωνα συνεργασίας, απόκτησης, αξιοποίησης και έκθεσης μουσειακού εκποιούμενου εξοπλισμού της χώρας". Προσπάθησα να βρω το συγκεκριμένο προσύμφωνο στην ιστοσελίδα του Δήμου, χωρίς, όμως, αποτέλεσμα. Τουναντίον, βρήκα μία Πρόσκληση για συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου στις 4 Μαΐου 2011 (δύο ολόκληρους μήνες μετά) όπου στο θέμα αριθμός 20 αναφέρεται: Έγκριση συνεργασίας μεταξύ του Δήμου Ι.Π. Μεσολογγίου και του Ιδρύματος Π.Α.Λ.Ι.Σ. (Πολιτιστικής Ανάδειξης Λαμπρών Ιστορικών Συλλογών) (εισηγητής κ.Κατσούλης Παν. - Δήμαρχος). Από το Κουτί της Πανδώρας βρέθηκε και το πρακτικό εκείνης της συνεδρίασης:

Από εκείνη την περίοδο δεν βρέθηκαν άλλες μαρτυρίες, παρά μόνο μία ενθουσιώδη ανάρτηση του μεσολογγίτικου blog "Σταλίκι" (δημοσιευμένο την ημέρα της εν λόγω συνεδρίασης) όπου, λίγο-πολύ, περιογράφεται ένα λαμπρό μέλλον για το Μεσολόγγι και το Πολεμικό του Μουσείο, μέσω εκτεταμένης με το Ίδρυμα. Έχω την εντύπωση ότι ένα παρόμοιο κλίμα επικρατούσε γενικά στον Τύπο εκείνη την εποχή.

Το εξώφυλλο του περιοδικού Hot Doc τ.24
αναφέρεται επακριβώς στον  Αναστάσιο Πάλλη.

Ας συνοψίσουμε τα ερωτήματα που προκύπτουν έως τώρα:
1) Ποιος είναι ο Πάλλης και γιατί τον αναφέρουμε;
2) Τι είναι το μουσείο του και γιατί τόσος ντόρος;
3) Τι πρόβλημα υπάρχει με τον Δήμο Μεσολογγίου;

1) Ας απαντήσουμε πρώτα το... εύκολο ερώτημα. Ο κ. Πάλλης «αυτοδιαφημίζεται» ως «οικονομικός μεγιστάνας» και επικαλείται ιδιότητες που δεν έχει πλέον, όπως αυτή του «εκδότη» της εφημερίδας Πρώτο Θέμα. Είναι ο βασικός πρωταγωνιστής της μεγάλης απάτης που συντελέσθηκε σε βάρος του ΟΤΕ με ροζ τηλέφωνα και εξαπάτηση ξένου κράτους το 2005, και ζημίωσε τον ΟΤΕ κατά περίπου 4 εκατ. ευρώ. Η υπόθεση αφορούσε κακόβουλο λογισμικό που πραγματοποιούσε, εν αγνοία και παρά τη θέληση του χρήστη, διεθνείς κλήσεις, προς προορισμούς υψηλής χρέωσης. Όλως παραδόξως, και παρά σχετικό πόρισμα του ΣΔΟΕ, ο φάκελος βρίσκεται ακόμα στο συρτάρι του 9ου ανακριτικό γραφείου.

Ένα πολύ καλό χρονικό της ανέλιξης του πρώην στρατιωτικού σε "εκδότη" θα βρείτε στο Hot Doc τεύχος 24, αλλά και λεπτομερώς στο Newsbomb. Ο ίδιος εμπλέκεται σε απαγωγή Άγγλου υπηκόου στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», ενώ πρόσφατα ενεπλάκη και στην αποκαλούμενη υπόθεση της «Μαφίας των Ακινήτων». Επίσης, είχε εμπλοκή στο σκάνδαλο της μονής Τοπλού και εμφανιζόταν ως δικηγόρος εκπρόσωπος της αγγλικής εταιρείας με τον οποίο μάλιστα συνομιλούσε το αγγλικό κράτος. Ο Πάλλης στη συνέχεια εμφανίστηκε να συνεργάζεται με τον εφοπλιστή Βίκτωρα Ρέστη (στην ουσία ήταν αχυράνθρωπός του) και να αγοράζει μετοχές στην εφημερίδα Πρώτο Θέμα.

Τα υπόλοιπα σε επόμενος άρθρο...

Με στοιχεία από: zougla.gr / koutitispandoras / hotdoc / Βουλή των ελλήνων / farmakowglowssa kirki

Παλληνωδία, μέρος δεύτερο

Τα δύο ερωτήματα που αφήσαμε από το πρώτο μέρος, και θα προσπαθήσουμε τώρα να εξηγήσουμε
ήταν:

2) Τι είναι το Μουσείο Π.Α.Λ.Ι.Σ. και γιατί τόσος ντόρος;
3) Τι πρόβλημα υπάρχει με το Δήμο Μεσολογγίου;

2) ασδ
ασδ
ασδ

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας
σε παλαιότερη επίσκεψή του στο Ίδρυμα Π.Α.Λ.Ι.Σ.

Το ίδρυμα έχει, επίσης, μία μεγάλη γκάμα υψηλών επισκεπτών. Από τις πύλες του έχουν περάσει ουκ ολίγοι Υπουργοί Αμύνης (Αβραμόπουλος, Σπ, αλλά και άλλες προσωπικότητες της πολιτικής ζωής της Ελλάδας, όπως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας. Αυτό, μαζί με το γεγονός ότι μία πολύ σοβαρή υπόθεση όπως αυτή της απάτης στον ΟΤΕ δεν προχωράει, μάλλον μας δείχνει ότι ο Πάλλης έχει πολύ υψηλές διασυνδέσεις...

Με 250 χιλιάρικα γίνεσαι Ελληναράς, του Γιώργου Ανανδρανιστάκης

https://www.avgi.gr/article/389778/me-250-xiliarika-ginesai-ellinaras

Είσαι παιδί μεταναστών και έχεις γεννηθεί στην Ελλάδα; Για να πάρεις την ελληνική ιθαγένεια πρέπει να γίνεις 18 ετών, πρέπει να βγάλεις το Λύκειο, πρέπει να τη θέλεις την ιθαγένεια και κυρίως πρέπει να μας αποδείξεις ότι οφείλουμε να σου τη δώσουμε ως επιβράβευση για την προσπάθειά σου. Θα σου δώσουμε και ένα αγαλματάκι, σαν αυτά που δίνουνε στα Όσκαρ. Τι να κάνουμε, όταν αρμόδιος υπουργός είναι ο κ. Αθανασίου, αυτός που έχει σύμβουλο για την ιθαγένεια τον φιλοναζιστή ιστορικό Ι. Κωτούλα, και πάλι καλά να λέμε. Πάλι καλά που δεν τους την απονέμουν την ιθαγένεια μετά θάνατον, υπό μορφήν στεφάνου.

Κι όμως, στη Νέα Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Μαθαίνουμε ότι με εντολή του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά θα εισαχθεί οσονούπω ο θεσμός της «Επενδυτικής Ιθαγένειας», δηλαδή όποιος επενδύει στην Ελλάδα πάνω από 250.000 ευρώ θα γίνεται αυτομάτως Έλληνας, εφόσον βεβαίως το θελήσει. Ούτε δεκαοχτώ χρόνια χρειάζεται, αδερφέ, να περιμένεις, ούτε εννιά χρόνια σχολείο να πας: αγοράζεις ένα τεσσάρι στο Χαλάνδρι και αυτομάτως από Κινέζος γίνεσαι Έλληνας αναντάμ - παπαντάμ. Τον παίζεις τον Όμηρο στα δάχτυλα, με το «άνδρα μοι έννεπε μούσα πολύτροπον» κοιμάσαι, με το «ός μάλα πολλά πλάγθη» ξυπνάς. Αν είσαι και Κινέζος της Coscco που έχει επενδύσει δισεκατομμύρια, θα έρθει ο ίδιος ο Παπούλιας στην προβλήτα, να στην καρφιτσώσει την ιθαγένεια στο πέτο.

Έχω μερικές απορίες. Ομιλώντας πάντα υπό την επενδυτική οπτική, ο αλλοδαπός που είναι στην Ελλάδα είκοσι χρόνια και δουλεύει στα χωράφια, στις οικοδομές και στα εργοστάσια, έχει προσφέρει λιγότερα στην ελληνική οικονομία από εκείνον που θα φέρει διακόσια πενήντα χιλιάρικα για να τα ρίξει, ας πούμε, στο μετοχικό κεφάλαιο μιας τράπεζας; Η εκπαίδευση των παιδιών που γεννιούνται ή έρχονται μικρά στην Ελλάδα, ο μόχθος που καταβάλλουν για να τελειώσουν το σχολείο, αυτό δεν είναι επένδυση σε μια χώρα που αργοπεθαίνει λόγω της υπογεννητικότητας;

Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, δεν έχω αντίρρηση να δοθεί η ελληνική ιθαγένεια σε όποιον την επιθυμεί, στο κάτω - κάτω τιμή μας κάνει και μόνο που τη ζητάει. Αναρωτιέμαι, όμως, γιατί να δώσει κάποιος 250.000 ευρώ για να πάρει την ελληνική ιθαγένεια; Μπορεί να θαυμάζει τον ελληνικό πολιτισμό, μπορεί να διώκεται από αυταρχικά καθεστώτα, μπορεί όμως και να θέλει να φύγει από τη χώρα του, επειδή έχει κάνει διάφορες λαδιές. Μπορεί να θέλει να έρθει στην Ελλάδα, για να κάνει ακόμη περισσότερες -επενδυτής είμαι, στο κάτω κάτω της γραφής, όλο και κάποια ανοχή θα μου δείξουν.

Μην χολοσκάτε, λοιπόν, παιδάκια των ξένων. Βρείτε 250.000 ευρώ και η Ελλάς θα σας ανοίξει τις στοργικές τις αγκάλες. Θα σας κόψουμε και απόδειξη.

Αγάπη μόνο αρκεί

Χαμένες νύχτες

Κάποιες μέρες οι άνθρωποι έχουν ανάγκη να κατεβάσουν τις τέντες των μπαλκονιών τους

Αφήνουν να πεθάνει από τη δίψα ο πληθυσμός των καλλωπιστικών φυτών στις γλάστρες

Επιτρέπουν στο λάθος φως να φωτίζει τη διαδρομή τους μέσα στο βράδυ

Έχουν το περιθώριο να αγνοήσουν κάθε προτροπή
Μόνοι, αποφασισμένοι, εξαντλημένοι

Κάποιες μέρες, οι άνθρωποι δεν βλέπουν το φεγγάρι τη νύχτα

Οι δύο μεγάλοι φόβοι

Κάποια στιγμή, είπαμε:

Ο μεγαλύτερος φόβος στη ζωή μου είναι να σε χάσω. Με τρελαίνει. Αυτός είναι ο μόνος φόβος μου. Έρχεται πριν κι από το φόβο να χάσω τα δυο μου χέρια, η μεγαλύτερη αδυναμία του σώματος που μπορώ να φανταστώ. Η ιδέα και μόνο με φρικάρει, με παγώνει.

Μην με ρωτήσεις, θα σου τα πω έτσι κι αλλιώς. Έτσι θα ένιωθα ανάπηρος, ανίκανος, ανήμπορος. Αποξενωμένος από όλους κι από μένα. Βέβαια, και τώρα, έτσι νιώθω καμιά φορά. Όλο και πιο συχνά τελευταία. 3Α. Τουλάχιστον, όμως, έχω εσένα.

Δεν θα μπορούσα πια να σου γράφω τίποτα, ούτε καν αυτά που δεν σου αρέσουν γιατί λες ότι είναι πολυγραμμένα και βαρετά. Μα, σκέψου το. Δεν θα μπορούσα να σου ξαναπαίξω κάτι στο πιάνο, κάτι να το ακούσεις εσύ, μιας και εσύ ξέρεις τι είναι και τι δεν είναι.

Δεν θα μπορούσα να σου υπόσχομαι ξανά και ξανά ότι την επόμενη φορά θα σου μαγειρέψω. Κοτόπουλο με πατάτες στο φούρνο, έκλεισε. Τον πουρέ τον αναλαμβάνεις εσύ.

Έπειτα, υποσυνείδητα, θα σταματούσα να ονειρεύομαι ότι σε αγκαλιάζω, η κίνηση και μόνο θα μου ήταν απαγορευμένη. Από την άλλη, ίσως η ανάγκη μου να σε κρατάω να κορυφωνόταν, και να μην σε άφηνα ούτε λεπτό μέσα στη νύχτα, όπως σου αρέσει να κάνουμε, δηλαδή...

Δεν θα μπορούσα ποτέ να σε χάσω.

Πώς μπορεί;

Το φεγγάρι πως μπορεί, κάθε βράδυ
Φωτεινό, κρυμμένο, μόνο του;

Το βάρος μίας τσάντας

Κατερίνη-Πλατύ, 14/02/2013

Την πρώτη μέρα στη δουλειά, φόρεσα τη γραβάτα της αποφοίτησης. Ήταν ένα είδος trend για το νέο ξεκίνημα μετά από δεκαέξι χρόνια στα θρανία.

Δεν μπορώ να θυμηθώ κάποια φορά που η μετάβαση από το ένα στάδιο στο άλλο καλυπτόταν από ασφάλεια και βεβαιότητα για το μέλλον. Συνήθως το μεγαλύτερο περιουσιακό μας στοιχείο ήταν ένα άδειο τετράδιο πενταγράμμου πάνω στο οποίο έπρεπε να οραματιστούμε μία ολόκληρη συμφωνική. Που κι αυτή ακόμα τη λευκή σελίδα που είχε ο καθένας μας στα χέρια του, πάλι καταφέρναμε και την καμουφλάραμε με ένα σπουδαίο "θα δούμε", ή ένα αμυντικό "θα δείξει".

Όλα αυτά, όταν όλα μας τα άγχη και -σας το εύχομαι- οι μεγαλύτερες αγωνίες μας έφταναν ίσα-ίσα να γεμίσουν μια μπλε τσάντα πλάτης.

Όλα αυτά μιαν άλλη φορά.

Αυτή τη φορά ξέρουμε. Μπορούμε με βεβαιότητα να περιμένουμε ότι το μέλλον μας (και κατά συνέπεια το μέλλον της κοινωνίας μας) είναι περιβεβλημένο από ανασφάλεια. Ή στην καλύτερη, αυτασφάλιση. Αλλά αυτό είναι μιαν άλλη κουβέντα.

School Bag And Cap, Tanmay Singh, Drawing - Pencil On Paper

Την πρώτη μέρα στη σχολή, δεν είχαμε ιδέα. Και να γιατί ήταν τα καλύτερά μας χρόνια: γιατί δεν υποψιαζόμασταν καν τι είμαστε και τι μπορούμε να καταφέρουμε. Κι από την άλλη, δεν υποψιαζόμασταν ότι κάθε λευκή σελίδα έχει ήδη πάνω σχέδια και περιγράμματα με αόρατη μελάνη. Ότι υπάρχει η πιθανότητα κρυφές και φανερές διαγραμμίσεις να στέκονται εμπόδιο στο να γίνει ο καθένας από μας αυτό που θέλει και είναι ικανός να γίνει. Να, αυτό είναι ένα άγχος που, για όσο χρόνια ακόμα θα μαθαίνεις, θα έχει νόημα να κουβαλάς.

Υ.Γ.: Ακόμα έχω αυτή την Jansport. Μεγάλο πράγμα τα εφόδια. Σκυλιά, τριάντα χρόνια εγγύηση. Εμείς πόσα θα αντέξουμε.

Πλούσιες χώρες, φτωχοί λαοί

Πλούσιες χώρες, φτωχοί λαοί from carousel on Vimeo.

Ενώ ο δυτικός κόσμος συνεχίζει να προοδεύει, ο τρίτος κόσμος αντιμετωπίζει φτώχεια, επιδημίες, πολέμους, μόλυνση του περιβάλλοντος, παιδική θνησιμότητα.

Πόσο φτωχές είναι όμως στην πραγματικότητα οι χώρες του τρίτου κόσμου και πόσο πλούσιες οι "ανεπτυγμένες";

Το βίντεο προβλήθηκε στην ΚΡΗΤΗ ΤΒ, στο πλαίσιο της εκπομπής "Δεύτερη Ματιά".

Καλοί και κακοί καταληψίες

Βλακεία έκαναν οι καταληψίες της Βίλας Αμαλία. Δεν έπρεπε να φιλοξενούν άστεγους, ντόπιους και αλλοδαπούς. Έπρεπε να έχουν μετατρέψει το νεοκλασικό σε πολυτελές εστιατόριο. Θα μάζευαν λεφτά με το τσουβάλι. Τόσα χρόνια, δυο δεκαετίες, θα είχαν γίνει πλούσιοι. Και κυρίως θα ήσαν αξιοσέβαστοι και αποδεκτοί από το σύστημα.

Όπως οι άλλοι καταληψίες, στην περιοχή της Πλάκας. Κι εκεί κατάληψη έχουν κάνει, όχι σε ένα αλλά σε δώδεκα ακίνητα, ιδιοκτησίας του υπουργείου Πολιτισμού. Εκεί δεν υπήρξαν όμως βλακείες, του τύπου «συλλογικότητα». Εκεί στήθηκαν ταμειακές μηχανές για καφετέριες και εστιατόρια.

Στις καταλήψεις της Πλάκας υπάρχει μια επίφαση καλών τρόπων. Οι επιτήδειοι δήλωναν ότι υπάρχει κάποιος πολιτιστικός σύλλογος που χρειάζεται στέγη, έμπαιναν στο ακίνητο και το υπενοικίαζαν σε τρίτους. Σε άλλες περιπτώσεις απλά περιέκλεισαν ακάλυπτους δημόσιους χώρους.

Αυτά διαπράττονται εδώ και δεκαετίες, είναι καταγεγραμμένα όμως εκεί δεν πάνε τα ΜΑΤ. Δεν
επεμβαίνει η αστυνομία για να μην χαλάσει την ατμόσφαιρα. Και την είσπραξη. Γιατί είπαμε: ο επιχειρηματίας, που συμβάλλει στην ανάπτυξη της οικονομίας, δικαιούται την κατάληψη δημόσιου χώρου. Δεν την δικαιούται ο πολίτης που συμβάλλει στην ανάπτυξη του κατατρεγμένου.

Να θυμηθούμε λοιπόν κάποιες από τις αστυνομικές επεμβάσεις που έγιναν σε καταλήψεις το τελευταίο έτος.

Τον Φεβρουάριο κάποια άτομα έσπασαν την πόρτα του κυλικείου στο Πνευματικό Κέντρο του δήμου Αθηναίων προκειμένου να προστατευτούν άστεγοι από την παγωνιά. Χιόνιζε. Οι άστεγοι συχνά είναι ελαφρώς σαλοί. Μετά από λίγους μήνες ύπνου σε παγκάκι, το χάνουν το μυαλό τους.

Επενέβη λοιπόν μια διμοιρία ένστολων για να μαζέψει τους καταληψίες κουρελήδες. Ο δήμος υπέβαλε μήνυση η οποία αποσύρθηκε αλλά ασκήθηκε αυτεπάγγελτη δίωξη από τον εισαγγελέα. Ο νόμος προστατεύει το κτήριο όχι τον άνθρωπο.

Τον Αύγουστο η αστυνομία πέταξε έξω από τη Δημοτική Αγορά Κυψέλης τους περίοικους. Είχαν κάνει κατάληψη σε δημόσιο χώρο ο οποίος επί μακρόν φιλοξενούσε αρουραίους σε μέγεθος γάτας. Η γειτονιά έδινε δωρεάν μαθήματα ελληνικών σε αλλοδαπούς, παρουσίαζε βιβλία, οργάνωνε εκδηλώσεις μουσικής. Λειτούργησε ένα σύστημα εθελοντισμού και αυτό-οργάνωσης. Η αστυνομία λοιπόν τους πέταξε όλους έξω γιατί ο δήμος προτιμά να είναι κλειστός κι έρημος ο χώρος. Νομιμότητα ουχί πολιτισμός.

Ας επανέλθουμε στην κατάληψη της βίλας Αμαλία και να θυμίσουμε ότι εκεί κοντά, πολύ κοντά, δηλαδή στην άλλη άκρη της οδού Χέυδεν, έχει γίνει μια πολύ σοβαρή καταπάτηση. Εχουν καταπατηθεί έξι στρέμματα πάρκου. Ο Πανελλήνιος Γυμναστικός Σύλλογος, που ανήκε στον επιχειρηματία Μ. Κυριακού είχε προχωρήσει σε παράνομες κατασκευές, ασφαλτόστρωση και περίφραξη μέσα στο Πεδίον Αρεως.

Παρά το γεγονός ότι έχουν εκδοθεί 5 καταδικαστικές αποφάσεις από την Πολεοδομία, ο Δήμος Αθηναίων και η Νομαρχία δήλωναν επί χρόνια ότι δεν έχουν μηχανισμούς κατεδάφισης αυθαιρέτων. Σημειωτέον ότι ο Σύλλογος αποτελεί επιχείρηση που εμπορεύεται αθλητισμό.
Οι συλληφθέντες της Βίλας μπορούν να κατηγορηθούν επειδή διατηρούσαν βιοτεχνία παρασκευής μολότοφ και για συναφείς δραστηριότητες. Δεν ήταν η κατάληψη το πρόβλημα. Γιατί οι καταλήψεις ενίοτε επαινούνται.

Πηγη:www.tovima.gr, της Κέζα Λώρης

Σπάει ρεκόρ η μαύρη εργασία στην Αιτωλοακαρνανία

Τα ασφαλιστικά ταμεία μπορεί να ασφυκτιούν από την έλλειψη ρευστότητας και οι επιχειρήσεις να καλούνται να επιβιώσουν σε συνθήκες κρίσης, αλλά η αδήλωτη (μαύρη) εργασία στην Ελλάδα της οικονομικής καταστροφής ακμάζει διαγράφοντας αλματώδη άνοδο…

Είναι μια «πληγή» εξίσου σημαντική με τη φοροδιαφυγή, όχι όμως τόσο πολυσυζητημένη όσο αυτή. Αδήλωτη εργασία. Αποτελεί το 30% (έρευνα ΙΟΒΕ) με το 35% (έρευνα υπουργείου Εργασίας) της ελληνικής οικονομίας και αφορά περισσότερους από 800.000 εργαζομένους. Μάλιστα, σύμφωνα με το τελευταίο, σε αρκετούς νομούς ξεπερνά το 50%, με την Αρκαδία και την Αιτωλοακαρνανία να έχουν τα αρνητικά πρωτεία, 78,1% και 66,6% αντίστοιχα. Στην Αττική το αντίστοιχο ποσοστό αγγίζει το 37%. Περισσότερο εκτεταμένη είναι στους τομείς των διανομών κατ’ οίκον (60%), τη νυχτερινή διασκέδαση (55%), τα καφέ μπαρ (50%), έγραψε στην «Καθημερινή» η Τασούλα Καραϊσκάκη.

Σύμφωνα με ανάλυση του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) η μαύρη (ανασφάλιστη) εργασία ανήλθε το 2011 σε ποσοστό 30%! Θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι πριν από την είσοδο της Ελλάδας στην καταστροφική για την οικονομία ζώνη των μνημονίων, η αδήλωτη εργασία κυμαινόταν στο 25%…

Βέβαια αν ήμασταν στο επίπεδο χωρών όπως η Γερμανία, όπου η ανασφάλιστη εργασία δεν ξεπερνά το 2,5%, τότε τα ασφαλιστικά ταμεία δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα στις πληρωμές τους, ούτε βέβαια θα έπρεπε να περικόψουν ποσά από τις συντάξεις.

Σύμφωνα με το ΙΟΒΕ η ανασφάλιστη εργασία στη χώρα μας το 2011 σχετίζεται άμεσα και με τον μεγάλο αριθμό αυτοαπασχολούμενων (ανέρχονται στο 31% του συνόλου των εργαζομένων), οι οποίοι χρησιμοποιούν ως βοηθούς στην οικογενειακή επιχείρηση συγγενείς για τους οποίους δεν καταβάλλουν ασφαλιστικές εισφορές.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ΙΟΒΕ επεξεργαζόμενος τα στοιχεία της EUROSTAT και της ΕΛΣΤΑΤ και το ΣΕΠΕ εκτιμά ότι το 2011 οι απασχολούμενοι ως βοηθοί στην οικογενειακή επιχείρηση ανέρχονται σε 222 χιλιάδες ανθρώπους (ή το 5% του συνόλου των απασχολουμένων της χώρας). Στην Ελλάδα 1 στους 3 αυτοαπασχολείται όταν στις χώρες-μέλη της ευρωζώνης η αντίστοιχη αναλογία είναι 1 στους 7.

Ο ΙΟΒΕ, λοιπόν, θεωρεί ότι στους κλάδους που υπάρχει αυξημένη η αυτοαπασχόληση «κρύβονται» και αυξημένα ποσοστά εισφοροδιαφυγής μέσω των συγγενών. Την υψηλότερη συμμετοχή συμβοηθούντων μελών καταγράφει βέβαια ο τομέας της πρωτογενούς παραγωγής, όπου το 1/5 των εργαζομένων εμφανίζονται ως βοηθοί.

Ο τύπος αυτός απασχόλησης είναι ιδιαίτερα διαδεδομένος στα επιστημονικά-τεχνικά επαγγέλματα (δικηγόροι, λογιστές, σύμβουλοι επιχειρήσεων, αρχιτέκτονες, υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι κ.λπ). Η μεταποίηση και η εστίαση αποτελούν τους υπόλοιπους «θύλακες» εργασίας συμβοηθούντων μελών.

Η χαμηλή εμπιστοσύνη προς το πολιτικό σύστημα είναι η κορυφαία ίσως αιτία της μαύρης εργασίας! Καταγράφοντας λοιπόν το ΙΟΒΕ τις αιτίες εκδήλωσης του φαινομένου στους θεσμικούς παράγοντες, πέραν της έλλειψης εμπιστοσύνης προστίθενται οι ισχυροί οικογενειακοί δεσμοί και η θετικά προσκείμενη συμπεριφορά προς την ανασφάλιστη εργασία.

Ωστόσο εκεί που το ΙΟΒΕ στηλιτεύει τις μνημονιακές επιλογές είναι στους πολιτικού παράγοντες για τους οποίους θεωρεί ότι το ανεπαρκές κοινωνικό κράτος (χαμηλά επιδόματα) αποτελεί την κυριότερη αιτία με το ύψος της φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών να ακολουθούν. Στους κοινωνικο-οικονομικούς παράγοντες το ΙΟΒΕ εντάσσει την παραγωγική δομή της οικονομίας, το μέγεθος της παραοικονομίας, αλλά και το μη μισθολογικό κόστος.

Όσο για τις αιτίες αύξησης, λέει η «Εφημερίδα των Συντακτών», σύμφωνα με το ΙΟΒΕ ευθύνονται τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, ο μεγάλος αριθμός των αυτοαπασχολούμενων και η μετανάστευση…

Πηγή: Aeras News .gr - http://www.aerasnews.gr/21416/