(όπως δημοσιεύθηκε στο stixoi.info)
Ο χρόνος κυλάει αδιάφορος για τα έργα μας.
Ανεβαίνει τον μεγάλο δρόμο, περπατάει μέχρι την πλατεία.
Μιλάει με τα δέντρα, μόνο αυτά προλαβαίνουν να ακούσουν.
Στο δεύτερο βλέμμα κρύβεται ο μήνας.
Στο γύρισμα του κεφαλιού, ήδη μια δεκαετία.
Όταν επιστρέψει, μόλις που προλαβαίνεις
να του γνωρίσεις τον φίλο σου,
να του συστήσεις δύο μάτια που αγαπάς,
να του χαρίσεις ένα λουλούδι για το σπίτι.
Και τότε κάθεται, βγάζει το παλτό του και σε χαιρετά με ένα νεύμα από το απέναντι πεζοδρόμιο.
Και κόβει το βήμα του, βαρύς από όση του φόρτωσες
Α Γ Α Π Η
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Δεν με ενδιαφέρει τι λένε οι άλλοι για μένα.
Με απασχολεί περισσότερο τι σκέφτονται για μένα.
Παρακαλώ να υπογράφετε τα σχόλιά σας..