Παρκάροντας τη λογική στο γκαράζ

Υποχρεώσεις, ανάγκες, γεγονότα και εξελίξεις έκαναν κάθε άλλο παρά εύκολη την εύρυθμη λειτουργία του blog. Ωστόσο, από ιδέες να υπερασπιστείς και ιδέες να καταρρίψεις, από κείμενα που μένουν να γραφτούν και... κακώς κείμενα, άλλο τίποτα. Και επειδή είναι περίτρανα αποδεδειγμένο ότι είναι πιο εύκολο να κράζεις αντί να σκέφτεσαι, εμείς θα επιχειρήσουμε να τα κάνουμε και τα δύο ταυτόχρονα! Γκρίνιες, συκοφαντίες, βούρκος στον ανεμιστήρα για το κοινό, και κυρίως "ιδεάρες" για το ένα και το άλλο, που περνάνε μπροστά από τα μάτια μας κι από συνήθεια απλώς βλεφαρίζουμε και αλλάζουμε κανάλι.

Άποψη από το parking της Παλιάς Ηλεκτρικής

Ένα από τα καλύτερα παραδείγματα ότι η μικρή μας πόλη εξάγει ακόμα τέτοιου είδους "ιδεάρες" είναι και η πρόσφατη -για εμάς τους ξενιτεμένους- παρκινοποίηση του οικοπέδου της Παλιάς Ηλεκτρικής. Ναι, η λέξη είναι παρκινοποίηση, κατά το πεζοδρομοποίηση, οικοπεδοποίηση, παραποίηση και τα λοιπά. Αγνοώ πλήρως και επιδεικτικά κάθε απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου, κάθε εισήγηση αιρετού ή διορισμένου πολιτικού/υπαλλήλου/γραφειοκράτη-υπό-ευρεία-εννοία που υπέθεσε και εν τέλει επιχειρηματολόγησε υπέρ της κατασκευής αυτού του πάρκινγκ σε αυτό το σημείο. Τα αποτελέσματα αυτής της επένδυσης παρουσιάζονται εμφανώς σχολιασμένα στην άνω εικόνα...

Ας το παίξουμε λίγο έξυπνοι 
Ιδέα (λέμε τώρα): Στα πλαίσια της προσπάθειάς μας να αναδείξουμε και να ομορφύνουμε το εμπορικό κέντρο της πόλης, θα ήταν καλό να επεκτείνουμε τους πεζοδρόμους, να ενοποιήσουμε τους διαθέσιμους χώρους, να τους μετατρέψουμε σε χώρους πρασίνου, κλπ.
Πρόβλημα: από το Κέντρο διέρχονται καθημερινά εκατοντάδες αυτοκίνητα με κόσμο που κάνει τη βόλτα του, χαζεύει τις βιτρίνες, εξυπηρετείται στο Ταχυδρομείο και στις τοπικές υπηρεσίες, και μέχρι πρότινος χρησιμοποιούσε το ΚΤΕΛ.
Σημειώστε ότι "η Ιδέα" ταυτίζεται με "την Ευκαιρία", μιας και η Παλιά Ηλεκτρική μας έκανε τη χάρη και κατέρρευσε χωρίς να δώσει εξηγήσεις στον τότε Δήμαρχο, στους Δημοτικούς Συμβούλους και σε πολλούς ακόμη ενδιαφερόμενους που (χωρίς να γνωρίζουμε πολλά) μάλλον δικαίως διαμάχονταν για την τύχη της.

Απάντηση: ας φτιάξουμε ένα parking
Αν και είχαν ακουστεί μερικά ακόμη σενάρια, ο χώρος μετατράπηκε σύμφωνα με το παραπάνω σκεπτικό σε parking. Ωστόσο, επειδή στην Ελλάδα αγαπάμε τις περίφημες συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, σκεφθήκαμε να παραχωρήσουμε την εκμετάλλευση του χώρου σε ιδιώτη. Ο οποίος χρεώνοντας την χρήση του parking, άθελά του αχρηστεύει τον κοινωνικό σκοπό του χώρου στάθμευσης.

Ως αποτέλεσμα, έχουμε αυτή τη στιγμή ένα μεγάλο, άριστα ασφαλτωμένο οικόπεδο, που θα ήταν πιο χρήσιμο και κοινωνικά ωφέλιμο αν απλώς έμπαιναν μέσα παιδάκια να παίζουν μπάλα. Την ίδια στιγμή, όλα τα αυτοκίνητα παρκάρουν στους γύρω δρόμους, η κυκλοφορία παραμένει δύσκολη, ο ιδιώτης του parking που ακόμα δεν καταλαβαίνω γιατί συμμετέχει στο έργο δεν προβλέπεται να αποκτήσει εισόδημα από τη χρήση, ο δε Δήμος αποτυγχάνει του στρατηγικού του σκοπού να δημιουργήσει ένα Κέντρο χωρίς αυτοκίνητο με ό,τι αυτό συνεπάγεται...

Κλείνοντας, θα ήθελα να ζητήσω από τους φίλους αναγνώστες αν μπορούν να εκτιμήσουν τα άμεσα οικονομικά οφέλη της παραχώρησης του parking, καθώς επίσης μία παρέμβαση από επίσημα χείλη για το σκεπτικό και τα οφέλη του Δήμου από την παρκινοποίηση. Really, I do!