Μεταξύ συναδέλφων, ειλικρίνεια

(Αναδημοσίευση από skai.gr. Κείμενο του Κώστα Ράπτη.)

-Ζεις, μορμολύκειο; Πώς πάει ο γεροντοέρωτας;
- Λίγα τα λόγια σου, φίδι! Προς τι το ξαφνικό ενδιαφέρον;
- Με απασχολούσε (πώς να το θέσω κομψά;) το πρόβλημα ρευστότητος που αντιμετωπίζω…
- Πάλι την έφτασες στο κόκκινο την πιστωτική;
- …και θυμήθηκα άξαφνα ότι σε κρατάω από κείνη την εξωσυζυγική περιπετειούλα που μου εξομολογήθηκες….
- Ελεύθερα, προς Θεού! Οι φίλοι στα δύσκολα φαίνονται…
-Ήξερα ότι μπορώ να βασιστώ σε σένα
- Αλίμονο, τώρα!
- Γιατί, να μάθω ότι τα παίρνεις από εμπόρους όπλων δεν θα με πειράξει, να μάθω ότι ξεπουλήθηκες στο Μαξίμου δεν θα με ταράξει, να ακούσω τα χαμπέρια σου απ’ το Σόμπολο δεν θα με κλονίσει, αλλά να προδώσεις τη φιλία μας, δεν θα το αντέξω.
- Έτσι είμαστε εμείς οι δημοσιογράφοι, ιδεαλιστές και αισθηματίες.


- Δεν έχω, βλέπεις, και γω κανέναν άλλο να εκβιάσω, πάρεξ τον κολλητό μου.
- Είναι που έχεις αποτύχει επαγγελματικά
- Σε παρακαλώ, μην ξύνεις πληγές. Δεν έχω μούτρα να κυκλοφορήσω στο δρόμο.
- Σε ρωτάει και σένα ο περιπτεράς "τι δείχνουν οι κομμένες σκηνές του DVD" ;
- Μόνο ο περιπτεράς; Αλλά αυτό πάει και έρχεται. Κάτι βρίσκεις πάντα να πείς με ύφος που να υπονοεί πολλά.
- Τότε;
Μεταξύ συναδέλφων ειλικρίνεια...

- Από τη μάνα μου που να κρυφτώ, μου λες; Που ακούει τον άλλο να έχει πόθεν έσχες 15 εκατομμυρίων;
- Εμ, όταν ο υπόλοιπος κόσμος αφοσιωνόταν στην… μαχόμενη δημοσιογραφία, εσύ ήσουν στον κόσμο σου.
- Σου λέει, ο ένας συνάδελφος έχει δυο τρία σκάφη. Ο άλλος συνάδελφος έχει δική του εφημερίδα. Ο παράλλος, άντε, δουλεύει στο Γραφείο Πρωθυπουργού.
-Δεν έχει σημασία: με όλους συνάδελφοι είμαστε. Και με τους εκδότες και με τα κυβερνητικά στελέχη. Άπαντες διακονούμε την ενημέρωση. - Λυγίζω υπό το βάρος της ευθύνης. Θα φταίει που διακονώ μαζί και ένα στεγαστικό δάνειο.
- Μήπως θα έπρεπε να πηγαίνεις συχνότερα στο "Βυζαντινό";

το επόμενο t-shirt που θα φορέσει ο Θέμος, όταν ξανακάνει εκπομπή

αν ξανακάνει

- Δεν ξέρω… Πάντως στον περίγυρό μου, είναι η αλήθεια, άφησα να αιωρείται η υπόνοια ότι μπορεί και να είμαι ο κομιστής. Είναι θέμα στοιχειώδους πρεστίζ…
-Εννοείται! Oderint dum metuant!
-"Ας μας μισούν αρκεί να μας φοβούνται". Χωρίς τη στέρεα κλασική παιδεία σου δεν θα είχες φθάσει εδώ που είσαι.
-Πού είμαι;
- Τέλος πάντων. Ζούμε καιρούς περίπλοκους και απρόβλεπτους.
Ευρώπη με τα όλα μας

- Η θεωρία του χάους στην πράξη: μια ζαρτιέρα που σκίζεται στην Καρνεάδου οδηγεί σε νέες προκλητικές δηλώσεις των Βρετανών για τα Ελγίνεια!
- Άλλωστε γίναμε πλέον Ευρώπη με τα όλα μας.
- Ναι, και οι μίζες είναι πλέον επιπέδου Ντασώ. Και αυτός συνάδελφος δεν είναι;


-Τι να πώ, τι να πώ. Κινδυνεύει όμως να υπονομευθεί η εμπιστοσύνη του κόσμου.
-Βέβαια, είναι μεγάλο το σοκ.
-Μπορούσε ποτέ κανείς να φανταστεί τέτοια μπλεξίματα για το Θέμο;
-Ουδεμία σχέση με το προηγούμενο πολιτικό και αισθητικό στίγμα του ανδρός!
-Βάνει κακό ο νούς σου για το Μάκη;
-Εξόν από πέντε έξι εφτά καταδίκες, η διαδρομή του όλη ήταν κρυστάλλινη!
-Είναι να πέφτεις από τα σύννεφα με όσα ακούγονται!


-Μη νομίζεις, εγώ κατά βάθος αισιοδοξώ. Την έξοδο από την κρίση θα τη δώσουν οι θεσμοί.
-Ναι, η Αρχή Προσωπικών Δεδομένων που τελεί υπό παραίτηση.
-Το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο, που η θητεία του έληξε από πέρσι.
-Και το Υπουργείο πρώην Τύπου που κάνει παιχνίδι με τις αδειοδοτήσεις, την κρατική διαφήμιση και τις αργομισθίες.
-Ή η ΕΣΗΕΑ που δεν θέλουν να την ξέρουν ούτε οι πρώην πρόεδροί της.
-Για αυτό σου λέω, μη μπλέκεις…
-Δεν είμαστε τώρα για να καμαρώνουμε τα χαϊρια μας στα δελτία.
-Όχι τίποτε άλλο, αλλά με αυτές τις πολιτικές ορθότητες αντί για τ’ όνομά σου θα λένε συνέχεια "ο 39χρονος" και "ο 39χρονος". Μεγάλο ξεφτιλίκι. Έπειτα από τόσο παραμύθι που ‘χεις πουλήσεις στη μικρή...
-Δεν απαντώ στις προκλήσεις. Άντε, έχουμε και δουλειά.
-ΟΚ. Τα λέμε, γερομπισμπίκη.