Η μέγιστη μειοψηφία

Σκέφτηκα πως τώρα θα ήταν μια καλή στιγμή να δημοσιεύσω το παρόν, βασισμένο σε μια σκέψη που με απασχολεί εδώ και καιρό.. Οι τελευταίες εκλογικές διαδικασίες έθιξαν πολλά κοινωνικά θέματα ταυτόχρονα, και ένα από αυτά θα επιχειρήσουμε σήμερα να αναλύσουμε.

Ο δικαιολογητικός λόγος της διενέργειας εκλογών είναι η τελική απόφαση εκπροσώπησης που λαμβάνουν από κοινού όλα τα μέλη μιας κοινωνίας. Ακόμα και εκείνοι που δεν επιθυμούν οιοδήποτε προτεινόμενο πρόσωπο/ψηφοδέλτιο, διατηρούν ως ελάχιστο χρέος δημοκρατίας την συμμετοχή στις εκλογές με λευκή ψήφο, ώστε να καταγραφεί η δυσπιστία τους μέσω του πλήθους λευκών ψηφοδελτίων. Επί τούτου, σκεφθείτε μόνο ότι όσο λιγότεροι ψηφίζουν, τόσους αντίστοιχα λιγότερους ψήφους χρειάζεται η χείριστη επιλογή για να εκλεγεί! Το ζήτημα της αποχής έλαβε τεράστιες διαστάσεις στην τελευταία εκλογική διαδικασία. Δεν θα σταθώ στα πως και τα γιατί της τάσης (αυτά είναι αντικείμενο έρευνας γνήσιων επαϊόντων και τηλεορασόβιων μαϊντανών), αλλά στη λεγόμενη "επόμενη μέρα". Κεντρική διαπίστωσή μου είναι ότι στο τέλος πάντα κυβερνάει η μεγαλύτερη μειοψηφία, ο πλέον επαρκής που σχεδόν ποτέ δεν είναι αρκετός, το λαοφιλώς υποστηριζόμενο πλην ιστορικά κατάπτυστο στέλεχος λαοφιλώς υποστηριζόμενης πλην ιστορικά κατάπτυστης "μεγάλης" παράταξης.


Και φυσικά, κάθε κυβέρνηση έχει την αντιπολίτευση που της αξίζει: Το σώμα είθισται να αποτελείται κατά μεγάλο μέρος από πρώην κυβερνώντες που πιθανώς δεν.. έπεισαν, εσαεί υποψηφίους δια τον θρόνο (αυτοί γιατί δεν διαγράφονται ως αιώνιοι, κυρία Διαμαντοπούλου;) και φυσικά. υγιή ακομμάτιστα έως απολιτίκ κομμάτια της κοινωνίας που θέτουν με κάθε καλή πρόθεση εαυτούς στην υπηρεσία του τόπου που τους γέννησε¹. Ωστόσο, λόγω του συστήματος της "ντοπαρισμένης" αναλογικής, η σύνθεση του Κοινοβουλίου ή των Δημοτικών Συμβουλίων απέχει παρασάγγας από την πραγματική αναλογία σε επίπεδο κοινωνίας. Επιτέλους, πότε οι εκλεγμένοι θα σταματήσουν να πανηγυρίζουν για το 35% που τους προτίμησε, αλλά θα φοβούνται για το υπόλοιπο 65%; Τι πρέπει άραγε να κάνει η μη κυβερνώσα πλειοψηφία;

Αν δεν υπήρχε ανάγκη αντιπολίτευσης, η Βουλή θα φιλοξενούσε σήμερα μόνο την Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ (χωράνε ήδη στη μικρότερη αίθουσα των επιτροπών, και με την πάροδο ικανοποιητικού "δημοκρατικού" χρόνου και στο κυλικείο). Αν δεν υπήρχε ανάγκη αντιπολίτευσης, τα δημοτικά συμβούλια θα διοργανώνονταν πιθανώς υπό μορφή τραπεζώματος μία φορά το μήνα σε τοπική ψαροταβέρνα, ενώ οι προτάσεις θα έπεφταν ανάμεσα στο δεύτερο χέλι και το τρίτο ουζάκι..

Σχεδόν πάντοτε η μειονότητα των δημιουργικών, αφοσιωμένων ανθρώπων έκανε τον κόσμο καλύτερο. - Martin Luther King

Αν μόνο ξέραμε τις δυνάμεις μας.. Ελεύθερη, μακριά από την ιδεολογία της εξουσίας, εκμεταλλευόμενη την χρονική πολυτέλεια που της παρέχει η απόσταση από την εκτελεστική εξουσία, μια δεύτερη φωνή μπορεί να ενισχυθεί ουσιαστικά επαναπροσδιορίζοντας την πολιτική της θέση και επικοινωνώντας διαρκώς με την ευρύτερη κοινωνία. Αποτελεί κεντρική υποχρέωση της αντιπολίτευσης τόσο η συνεπής παρουσία και κριτική όσο και η επιβράβευση των όποιων θετικών κινήσεων. Αντίθετα, η αποσιώπηση συνεπάγεται ένα έγκλημα μεγαλύτερο από το ήδη τελεσθέν, μιας και ο σιωπών δοκεί συναινείν. Είναι, λοιπόν, προς το συμφέρον του συνόλου να οργανωθεί κατά τρόπο οριζόντιο, απορροφώντας γνώση και εμπειρία από όλα τα πολιτικά ομότιμα μέλη. Να συσπειρωθεί γύρω από συγκεκριμένες δράσεις (πάγιο ανομολόγητο αίτημα της Αριστεράς), να χτίσει τα επιχειρήματά του πείθοντας και "εκβιάζοντας" την εκτελεστική εξουσία σε μία κοινωνικά επιβαλλόμενη (πλην κοινωνικά δίκαιη) αλλαγή.

Αντίστοιχα, είναι στο συμφέρον της εκάστοτε αρχής να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τις δυνατότητες της μειοψηφίας² (που νωρίτερα αποδείξαμε ότι μόνο μειοψηφία δεν είναι!), να δεχθεί ότι δεν αποτελεί φωτισμένη πρωτοπορία και να κινηθεί παραπληρωματικά αυτής! Η εμπειρία, μάλιστα, έχει δείξει ότι όταν δεν λαμβάνεται ούτε κατ' ελάχιστο η θέση της μειοψηφίας, γεννώνται αντιδράσεις και σχηματίζονται στάσεις που δύσκολα αλλάζουν. Και κανένας γνήσιος πολιτικός που διαρρηγνύει τα ιμάτιά του για το καλό του τόπου δεν θα το ήθελε αυτό..

Ίσως να ήθελα να πω περισσότερα, όμως προτιμώ να δώσω το λόγο στους συμπολίτες μου.. Κλείνω με μία σκέψη που διάβασα στο εξαιρετικό ιστολόγιο μαλάκας:

Διπλοψηφία
Nα ψηφίζουμε με δύο ψηφοδέλτια.
Με το ένα να διαλέγουμε κυβέρνηση και με το άλλο αντιπολίτευση.

---

1: Σε αυτή την κατηγορία εντάσσεται κατά την ταπεινή μας άποψη και η κίνηση Παπαθέου.
2: Αυτό ακριβώς επιχείρησε ο Π. Κατσούλης προτείνοντας μία ανεπίσημη πολιτική συμμαχία στου Αδ. Πολίτες, με βέβαιο γνώμονα την δρομολόγηση ορισμένων έργων προς όφελος της πόλης, αδρανοποιώντας, όμως, έξυπνα τις όποιες αντιστάσεις από μεριάς τους.

Διαγωνισμός για τους "Ελεύθερους Πολιορκημένους" για μαθητές Λυκείου της Ι.Π. Μεσολογγίου

Δ Ε Λ Τ Ι Ο Τ Υ Π Ο Υ

Διαγωνισμός Πραγματείας στους μαθητές Λυκείου

του Δήμου Ι.Π. Μεσολογγίου

Τα Εκπαιδευτήρια ΓΕΙΤΟΝΑ, στο πλαίσιο του Πανελλαδικού τους Προγράμματος: «Νέοι και Ιστορία – Οι μαθητές Λυκείου γράφουν για τους ιστορικούς τους τόπους», διοργανώνουν, με έγκριση του Υπουργείου Παιδείας, τον πρώτο διαγωνισμό πραγματείας μεταξύ των μαθητών/τριών των Λυκείων Μεσολογγίου με θέμα:

Το διαχρονικό μήνυμα των «Ελεύθερων Πολιορκημένων»

Έχουν ήδη αποσταλεί από το Υπουργείο Παιδείας οι όροι του διαγωνισμού στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Μεσολογγίου και διαμέσου αυτής στις Διευθύνσεις των Λυκείων.

Η συμμετοχή, ατομική ή ομαδική, είναι προαιρετική.

Οι πραγματείες θα γραφούν απ’ τα παιδιά στο σπίτι τους σε διάρκεια περίπου δύο μηνών (έως την 15^η Φεβρουαρίου 2011).

Επίσης, οι 25 καλύτερες εργασίες των παιδιών θα δημοσιευτούν σε μικρό καλαίσθητο τόμο. Κι αν όλα εξελιχθούν σύμφωνα με τον προγραμματισμό, οι διοργανωτές θα ήθελαν η τελετή βράβευσης, μαζί με την έκδοση του μικρού τόμου, να συμπέσει και να ενταχθεί στις επετειακές εκδηλώσεις «Εξόδου» του 2011, ως ιδιαίτερη συμβολή σ’ αυτές των μαθητών/ τριών των Λυκείων του Δήμου Ι.Π. Μεσολογγίου, που είναι βέβαιον πως θα αναδείξουν σε όλο του το βάθος το διαχρονικό μήνυμα των «Ελεύθερων Πολιορκημένων».

Γραφείο Τύπου

Εκπαιδευτηρίων ΓΕΙΤΟΝΑ

ΠΑΣΟΚ ενωμένο - ποτέ νικημένο, του Β. Πάικου

(αναδημοσίευση από Αυγή, Κυριακή, 5 Δεκεμβρίου 2010)
του Βασίλη Πάικου

Και όμως. Το ΠΑΣΟΚ παραμένει αρραγές. Το ΠΑΣΟΚ της τρόικας και του Μνημονίου. Το ΠΑΣΟΚ της πρωτοφανούς επιθετικότητας κατά των δικαίων και των δικαιωμάτων των πολιτών. Το ΠΑΣΟΚ της -επί των ημερών του- καθημαγμένης ελληνικής κοινωνίας. Την ίδια ώρα που η δεξιά εμφανίζεται πλέον τριχοτομημένη. Επίσης τριχοτομημένη εμφανίζεται πλέον και η σύγχρονη αριστερά. Τα πάντα γύρω του δηλαδή σχεδόν αποσυντίθενται. Το ίδιο το ΠΑΣΟΚ όμως δεν καταλαβαίνει τίποτε.

Λογικό; Παράλογο; Ας το πει όποιος έχει την απάντηση...
Πραγματικά είναι ν' απορεί κανείς. Πώς γίνεται να παρενεργεί η κρίση στη δεξιά και στην αριστερά κι όχι στο κυβερνών ΠΑΣΟΚ. Στη δεξιά που, απ' ό,τι φαίνεται, θα πάει στις εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, με τρία κόμματα. Ομοίως με τρία κόμματα θα πάει κατά πάσαν πρόβλεψιν στις εκλογές και η -πλην του ΚΚΕ- αριστερά. Η κρίση δηλαδή και η εξ αυτής αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος οδηγεί σε αποσάθρωση του πολιτικού σκηνικού. Οδηγεί στη διαμόρφωση νέων πολιτικών μορφωμάτων, σε αμφισβήτηση των παλιών, οδηγεί τέλος πάντων σε γενικότερες ανακατατάξεις.

Είναι ακριβώς ό,τι θα περίμενε κανείς. Είναι ακριβώς ό,τι ιστορικά συμβαίνει σε παγκόσμια κλίμακα, όταν έρχονται τα πάνω - κάτω στην κοινωνία. Εκείνο που ασφαλώς δεν θα περίμενε κανείς είναι να μην πλήττεται στο ελάχιστο απ' αυτή την κρίση αντιπροσωπευτικότητας το κόμμα που κυβερνά. Το κόμμα που εν πάση περιπτώσει έχει (ή έστω παίρνει) όλη την ευθύνη για τη διάλυση της κοινωνίας. Το ΠΑΣΟΚ, στο οποίο ώς τα τώρα δεν έχουμε δει παρά οριακούς κλυδωνισμούς και πάντως όχι τέτοιους που να μπορούν να απειλήσουν στα σοβαρά την ενότητά του.

Έχουμε δει την άρνηση τριών βουλευτών να υπερψηφίσουν το Μνημόνιο και την ως εκ τούτου θέση τους εκτός Κ.Ο. Έχουμε δει την "ανταρσία" του βουλευτή Γιάννη Δημαρά στις αυτοδιοικητικές εκλογές και πιθανότατα την απόπειρα δημιουργίας νέου κόμματος. Έχουμε δει την άλλη "ανταρσία" του Αλέξη Μητρόπουλου του Ε.Σ. του ΠΑΣΟΚ και τη δημιουργία απ' αυτόν Ένωσης για την υπεράσπιση της εργασίας. Κι έχουμε δει επίσης τις αμφισβητησιακές εκδηλώσεις της "Αριστερής Πρωτοβουλίας" του Γιώργου Παναγιωτακόπουλου.

Όλ' αυτά που, ας είμαστε ειλικρινείς, ελάχιστα ενοχλούν την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, ελάχιστα ανησυχούν την κυβέρνηση, ελάχιστα απειλούν την κομματική ενότητα...

Η "ιδεολογία" της εξουσίας
Αποτελεί άραγε η εξουσία τόσο ισχυρό συγκολλητικό υλικό; Τέτοιο που να μην επιτρέπει την αμφισβήτηση της ενότητας του ΠΑΣΟΚ ακόμη και τώρα; Ακόμη κι όταν έρχονται (και με ευθύνη του ή πάντως "επ' ονόματί του") τα πάνω - κάτω στην κοινωνία; Φαίνεται πως έτσι ακριβώς είναι. Φαίνεται πως η "ιδεολογία της εξουσίας" αποτελεί το ισχυρότερο κίνητρο πολιτικής συμπεριφοράς. Ακόμη και σε πείσμα της "αντικειμενικής" ανάγκης αποτύπωσης σε πολιτικό επίπεδο των σεισμικών κοινωνικών ανακατατάξεων της εποχής.

Κάποιοι υποστηρίζουν (και περιμένουν) πως η συνοχή του ΠΑΣΟΚ θα δοκιμαστεί σοβαρά, όταν -πολύ σύντομα- η κυβέρνηση θα βάλει χέρι στις περισσότερες ΔΕΚΟ. Εκεί όπου το βαθύ - βαθύ ΠΑΣΟΚ ζει και βασιλεύει στο "πρόσωπο" πανίσχυρων πράσινων συνδικαλιστικών ηγεσιών. Εκείνων που έβαλαν πλάτη στην κατίσχυση του Γιώργου Παπανδρέου επί του Βαγγέλη Βενιζέλου κατά τη διεκδίκηση της ηγεσίας. Και ήταν, κατά πολλές εκτιμήσεις, εκείνοι που του έδωσαν τη νίκη. Θα δούμε αν θα επιβεβαιωθεί η πρόβλεψη. Αλλά, κι αν επιβεβαιωθεί, δεν ξέρω τι μπορεί να σημάνει για την κομματική συνοχή.

Πολύ περισσότερο που -ώς τώρα τουλάχιστον- η μαζικότητα και η ένταση των κοινωνικών αγώνων δεν είναι τέτοια που να μπορεί να διαταράξει τον ύπνο του συστήματος. Σ' αντίθεση μάλιστα με ό,τι συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, εκεί όπου δεν έχουν δει και δεν έχουν υποστεί ούτε το μισό από το δικό μας κακό. Το κερασάκι δε σε όλ' αυτά ήρθε με τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Όπου το ΠΑΣΟΚ επιβραβεύτηκε κι από πάνω για όλα όσα διαπράττει εδώ κι ένα χρόνο.

Και να πει κανείς πως διαθέτει κάναν ηγέτη από 'κείνους τους παραδοσιακά χαρισματικούς. Από 'κείνους που κατόρθωναν να πείσουν τον κόσμο τους πως έδιωξαν "τις βάσεις του θανάτου" όταν ακριβώς υπέγραφαν την παραμονή τους...

Έχουν άραγε μονιμότερο χαρακτήρα οι ως άνω, μάλλον δυσοίωνες, διαπιστώσεις; Ποιος ξέρει να πει.

Μπορεί πράγματι, όπως πολλοί λένε και περισσότεροι φοβούνται, η κοινωνία να 'ναι καζάνι που βράζει. Και μπορεί η διαπιστωμένη ούτως ή άλλως ρευστότητα του πολιτικού συστήματος να οδηγήσει οπουδήποτε.

Για την ώρα πάντως η δεξιά αποσυντίθεται, η αριστερά πολυδιασπάται, ενώ το ΠΑΣΟΚ και βασιλεύει και κυβερνά και θύει και απολύει.

Σχεδόν ανενόχλητο. Για πόσο;

Η απάντηση ανατίθεται στου "Έλληνος τον τράχηλον"...

Εν λευκώ

(όπως δημοσιεύθηκε στο stixoi.info)

Το χιόνι δεν φαίνεται
όταν κοιτάζεις τα σύννεφα

Κάθεται στην άκρη
στα μπαλκόνια και
χαζεύει τις παρελάσεις

Φυτρώνει στις λαμαρίνες των αυτοκινήτων
Λιώνει μαζί μας
στην άκρη του δρόμου

Οι θέσεις δίπλα στη
μηχανή του λεωφορείου
γεμίζουν

Χιόνι και ουρανός
δεν καταδέχονται το ίδιο
βλέμμα

Δεν μας μένει πια
αμφιβολία για το αν
υπάρχουμε

Δημήτρης Παπαθέου: Ανοιχτό το ενδεχόμενο για την ανάληψη σημαντικής θέσης

(αναδημοσίευση από Εφημερίδα Αιχμή, Πέμπτη, 16 Δεκεμβρίου 2010)

Αγαπητοί φίλοι

Επειδή ζούμε σε μικρό μέρος και τα πάντα γνωστοποιούνται και πρέπει να γνωστοποιούνται, νιώθω ότι πρέπει να κοινοποιήσω τις σκέψεις μου, μιας και ακούστηκε το όνομά μου, προκειμένου ο καθένας να κρίνει βάσει πραγματικών δεδομένων.

1. Δεν ψήφισα τον Παναγιώτη Κατσούλη, δεν τον στήριξα και το γνωρίζει γιατί του το γνωστοποίησα προσωπικά.

2. Ανήκω σε ένα χώρο που ονομάστηκε πριν από χρόνια «Αδέσμευτοι Πολίτες», ο οποίος ξεχώριζε μεταξύ των άλλων και γιατί είχε στις αρχές του και διατυπωμένο επίσημα ότι θέλει και προσπαθεί να βοηθάει όποιον είναι επικεφαλής της Δημοτικής Αρχής και ταυτόχρονα κρίνει και κατακρίνει αυτά που θεωρεί μεμπτά.
Στην πράξη το απέδειξε με τον Πρεβεζάνο (θυμηθείτε τον ΧΥΤΑ και πόσο μας στοίχισε, αφού στις πλάτες εμάς των μικροτέρων στηρίχτηκε η καθιέρωσή του), που όμως στην συνέχεια δεν μπόρεσε καθόλου να αξιοποιήσει τις δυνάμεις μας.
Η αντιπολίτευση που του κάναμε τον τσάκισε, σαν Δήμαρχο, διότι σαν άνθρωπο τον εκτιμάμε και τον αγαπάμε. Το ίδιο προσπαθήσαμε με τον Αναγνωστόπουλο , ο οποίος δεν θέλησε ποτέ την βοήθειά μας, το αντίθετο μάλιστα μας απομάκρυνε κακείν κακώς. Η αντιπολίτευση που του κάναμε την τετραετία παντοιοτρόπως ήταν ουσιαστική , όπως πιστεύουμε.
Έτσι δεν αλλάζει η παγιωμένη θέση μας ότι θα βοηθήσουμε για το καλό του τόπου μας και τον νεοεκλεγέντα Δήμαρχο. Ο τρόπος που θα επιλεχτεί είναι θέμα εσωτερικών διαδικασιών του Συνδυασμού μας αφ ενός και του τρόπου που πιθανόν θα μας ζητηθεί από την Δημοτική Αρχή.

3. Η θέση του "Συμπαραστάτη του Δημότη", όσο είμαι σε θέση να ξέρω και να προβλέψω, μπορεί να είναι ένα σπουδαίο εργαλείο τόσο για βοήθεια των Δημοτών όσο και για την κάποια θετική επιρροή προς μία χρηστή διοίκηση των Δημοτικών Πραγμάτων. Θα ήταν τιμή για μένα να συμμετείχα σε μια διαδικασία νόμιμη ώστε να εκλεγώ και να προσφέρω ότι μπορώ προς αυτή τη κατεύθυνση. ΟΜΩΣ. Δεν ξέρω αν μπορώ να βρω τόσο χρόνο και τόσες δυνάμεις για να ανταποκριθώ σε τόσο μεγάλες υποχρεώσεις, όσο και αν η τεχνολογία και η πληροφορική βοηθούν πλέον σε διεκπεραιώσεις καθημερινής ρουτίνας. Φοβάμαι πως δεν διαθέτω τόσο χρόνο, ακόμη και αν αποφασιζόταν και από τις δύο πλευρές, δηλαδή την Δημοτική Αρχή και τον συνδυασμό μας ότι έπρεπε να αναλάβω. Σε ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΟΜΩΣ ΑΝ ΚΑΤΕΛΗΓΑΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΤΕΛΩΣ ΝΟΜΙΜΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΩ, ΤΟΤΕ Ο ΜΙΣΘΟΣ ΜΟΥ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΕ ΓΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΜΟΥ.
Δεν θεωρώ λάθος να πληρώνεται κάποιος για την εργασία του και μάλιστα για σκληρή εργασία, το αντίθετο μάλιστα, όμως προσωπικά έχω υιοθετήσει αυτή την αρχή ώστε να μπορώ εργάζομαι ανεπηρέαστος και επειδή οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι για τα οικονομικά του Δήμου.

4. Ζούμε σ ένα τόπο που δεν περισσεύει κανένας. Έρχονται τρομακτικά προβλήματα. Ο Καλλικράτης είναι σαν ένα πείραμα με άγνωστες προοπτικές. Το να βγάλουμε όλοι την ουρά μας απέξω και να περιμένουμε στη γωνία τον Κατσούλη είναι το ευκολότερο. Δεν το επιλέγω, θα προσπαθήσω να βοηθήσω με τον τρόπο που θα επιλέξουμε οι φίλοι που μαζί ανδρωθήκαμε πολιτικά σ αυτή τη Πόλη.

Σας ευχαριστώ
Δημήτρης Παπαθέου

Ορκίζεται την Κυριακή, 26/12 ο νέος Δήμαρχος Ι.Π. Μεσολογγίου

ΔΗΜΟΣ ΙΕΡΑΣ ΠΟΛΕΩΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

Πέμπτη, 16 Δεκεμβρίου 2010

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Την Κυριακή 26/12 η ορκωμοσία του νεοεκλεγέντα δημάρχου Ι.Π. Μεσολογγίου

Την Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010, στις 12 το μεσημέρι, στο Τρικούπειο Πολιτιστικό Κέντρο Ι.Π. Μεσολογγίου θα πραγματοποιηθεί η τελετή ορκωμοσίας, της νέας δημοτικής αρχής του Δήμου Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου.

Κατά την τελετή θα ορκιστούν ο νεοεκλεγείς δήμαρχος, Παναγιώτης Κατσούλης, οι δημοτικοί σύμβουλοι, οι σύμβουλοι των δημοτικών και τοπικών κοινοτήτων, έτσι όπως εκλέχτηκαν από τις εκλογές της 7^ης και 14^ης Νοεμβρίου 2010.

---
Ενδιαφέρουσα εκδήλωση! Θα ήθελα να έρθω στην ορκομωσία, αλλά σκέφτομαι ότι δεν υπάρχει λόγος βιασύνης μιας και προβλέπεται ότι πολύ σύντομα θα τον ακούσουμε να λέει "Ορκίζομαι να πω την αλήθεια χωρίς φόβο και χωρίς πάθος"..

Νέα ερωτήματα αναγνώστη προς τον Π. Κατσούλη

(αναδημοσίευση από Σάλτσινο, Πέμπτη, 16 Δεκεμβρίου 2010)

Κύριε Κατσούλη, μια και δεν έχετε μέχρι τώρα καταδεχτεί να δώσετε μια συνέντευξη εφʼ όλης της ύλης σε ένα τοπικό μέσο ( Αιχμή, messolonghinews ) και έχουν αυτή την τιμή μόνo η εφημερίδα Πολιτεία ΑΓΡΙΝΙΟΥ και το AGRINIOnews και καθώς ακούγονται πάρα πολλά για τις αγαθές προθέσεις σας περί στέγασης του δήμου, θα θέλαμε να σας θυμίσουμε, αν και δεν χρειάζεται ως άριστος γνώστης του Καλλικράτη που είστε και αποδείχτηκε αυτό, πως σύμφωνα με το νόμο Καλλικράτη σελ 11 αναφέρεται ρητά και κατηγορηματικά πως :
''Η περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας περιλαμβάνει τους Νομούς Αιτωλοακαρνανίας, Αχαΐας και Ηλείας. Έδρα της περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας είναι η Πάτρα. Κάθε νομός αποτελεί και περιφερειακή ενότητα και κάθε πρωτεύουσα νομού είναι έδρα της αντίστοιχης περιφερειακής ενότητας.''
Έτσι, μην τολμήσετε, να μην διανοηθείτε καν να προτείνετε για τον χώρο στέγασης του δήμου τον χώρο της νομαρχίας, δίνοντας το πάτημα στους γνωστούς- αγνώστους να επικαλεστούν θέμα συστέγασης, άνεσης χώρου και ότι άλλο μπορούν να φανταστούν, προκειμένου να ΦΥΓΕΙ η έδρα της περιφερειακής ενότητας ή έστω και ΜΙΑΣ υπηρεσίας της, εκτός Μεσολογγίου. Άλλωστε το κύριο πρόβλημα του δήμου ΔΕΝ είναι η συστέγαση. Εσείς το αναδείξατε πρώτο-πρώτο και δεν ξέρουμε το γιατί.
Και κάτι ακόμη πολύ σημαντικό. Μέσω γνωστής εφημερίδας της πόλεως και μίας παραπολιτικής στήλης μάθαμε πως ίσως σκέπτεστε να δώσετε σε κάποιο εγνωσμένου κύρους πρόσωπο, τον κύριο Παπαθέου, την θέση του ''συμπαραστάτη του δημότη και της επιχείρησης''. Κανείς μας δεν αμφιβάλει για το κύρος και την σοβαρότητα του κυρίου Παπαθέου. ΑΛΛΑ ο Καλλικράτης λέει:
''Στους δήμους άνω των είκοσι χιλιάδων (20.000) κατοίκων, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, επιλέγεται, κατόπιν προκηρύξεως που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του δήμου, πρόσωπο εγνωσμένου κύρους και εμπειρίας, ως συμπαραστάτης του δημότη και της επιχείρησης. Υποψηφιότητες υποβάλλονται με δήλωση που κατατίθεται στο προεδρείο του δημοτικού συμβουλίου κατά την έναρξη της διαδικασίας επιλογής. Ο συμπαραστάτης του δημότη και της επιχείρησης λαμβάνει αντιμισθία ισόποση με την αντιμισθία του προέδρου του δημοτικού συμβουλίου. Ως προς την καταστατική θέση και τις ευθύνες του συμπαραστάτη και της επιχείρησης ισχύουν οι σχετικές διατάξεις για τους δημοτικούς συμβούλους ''.
Έτσι λοιπόν για την έμμισθη αυτή θέση πρέπει να βγει προκήρυξη, να κατατεθούν χαρτιά από τους ενδιαφερομένους και να γίνει η επιλογή. Έχετε τάξει τίποτα διαφορετικό εκτός από αυτά που ορίζει ο νόμος; Υπάρχουν συμφωνίες που πρέπει να μάθουμε;
Υστερόγραφο: κάποιος σύντροφος σου από το ΠΑΣΟΚ προχθές έδειξε ότι φορά παντελόνια και είπε όχι στο νομοσχέδιο. ΠΟΛΛΑ ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟ. Ελπίζουμε να πεις και εσύ πολλά όχι στην υποβάθμιση του Μεσολογγίου που επιχειρείται, για να μπορούμε να πούμε τα ίδια και σε εσένα.

Αναγνώστης που αναμένει επίσημες θέσεις

Απουσία πολιτισμού.. πλάκωσαν ενισχύσεις!

Θα το παραδεχτούμε. Δεν είμαστε με τις φανφαρόνους του πολιτισμού, ούτε περιμένουμε να συντελεστεί η λενινιστική πολιτιστική επανάσταση στο Μεσολόγγι.

Ωστόσο, έχουμε ανάγκη να μιλήσουμε, να προσκαλέσουμε τους συμπολίτες μας στην κουβέντα, να ζητήσουμε απαντήσεις από το παρόν, μαζί να προκαλέσουμε το μέλλον. Δεν επαιτούμε, παρά απαιτούμε το ελάχιστο χρέος της κοινωνίας στον εαυτό της. Καταλάβετε κάτι: Δεν προστατεύουμε κάτι παραπάνω από τις δικές μας (κοινωνικές) ζωές. Και όλα αυτά γιατί νιώθουμε την ανάγκη να ξηλώσουμε προσωρινά την υπερήφανη μαρκίζα της κοιτίδας πολιτισμού από μία πόλη που επιμένει να την διατηρεί σαν φαιδρή και επίπλαστη μάσκα στη θέση του νεκρικού της προσωπείου..

Ας γίνουμε λίγο πιο συγκεκριμένοι..
Είχαμε την ευκαιρία, να παρακολουθήσουμε ιδίοις όμμασι δύο σημαντικά event που έλαβαν χώρα στην πόλη μας τις προηγούμενες ημέρες.

Κατά χρονολογική σειρά μιλώντας, το βράδυ της Παρασκευής 10/12 μας βρήκε στο Τρικούπειο Π.Κ. ενόψει της συναυλίας των μουσικών σχημάτων FoxRot και ΑΜΟΚ με σκοπό την συγκέντρωση χρημάτων για την ανεξάρτητη φωτογραφική ομάδα «ΦΩΤΟFeel» που συγκροτήθηκε προσφάτως στην πόλη μας. Ήταν μια πολύ δυνατή κίνηση που είχε τη δυναμική να συγκεντρώσει τους φίλους της μουσικής και της φωτογραφίας σε έναν αρκετά ζεστό και φιλικό χώρο κάτω από το συμβολικό εισιτήριο των 2€ (δύο ευρώ), ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι (όπως μάθαμε) όλα τα έσοδα ενίσχυσαν την δράση της φωτ. ομάδας χωρίς να σχηματιστεί κανένα χρηματικό έσοδο για τους μουσικούς. Παρόλα αυτά, παρευρεθήκαμε μόλις ογδόντα άτομα, θέλοντας να ενισχύσουμε με την παρουσία και την ελάχιστη οικονομική συμμετοχή μας μία νέα και ελπιδοφόρα συλλογικότητα στα πρώτα της βήματα. Τι πιο απλό;

Επίσης, το Σάββατο 11/12, το Συνεδριακό Κέντρο της Νομαρχίας Αιτ/νίας φιλοξενούσε εφτά συνολικά επιστήμονες από τον χώρο της υγείας με κεντρικό άξονα την ενημέρωση γύρω από πώς και τα γιατί της εγκυμοσύνης. Η ημερίδα με τίτλο "Εγκυμοσύνη: 3 μήνες πριν, 3 χρόνια μετά" είχε πολυδιαφημιστεί τόσο μέσα από τα τοπικά site και blog, όσο και από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς της Δυτικής Ελλάδας. Και δικαίως, μιας και αποτέλεσε μια εξαιρετική ευκαιρία υπεύθυνης πληροφόρησης για νέους ή μέλλοντες γονείς, πόσο μάλλον όταν απευθύνεται σε μία κοινωνία που χαρακτηρίζεται από ένα μικρό δημογραφικό baby boom (ταύτα πιστοποιεί η εικόνα που παρουσιάζουν οι βρεφονηπιακοί σταθμοί και τα Δημοτικά σχολεία). Ίσως θα έπρεπε να είχαμε οι ίδιοι πείσει το ακροατήριο πολύ πριν την εκδήλωση, εντούτοις, η χαμηλή προσέλευση (κάτι παραπάνω από εβδομήντα άτομα) δεν δικαιολογείται σε καμία περίπτωση και σίγουρα αδικεί την άρτια οργάνωση και την επιστημονική πολυσυλλεκτικότητα των διοργανωτών.

Πολιτική είναι οτιδήποτε πέρα από την πολιτική
Σίγουρα οι προαναφερθείσες εκδηλώσεις δεν περιλαμβάνουν ζωντανές περφόρμανς της Carmina Burana. Μολαταύτα, παραμένουν σε κάθε περίπτωση υπαρκτές, πρακτικές εκφάνσεις πολιτισμού, με την ευρύτερα φυσικά έννοια της Παιδείας. Σε κάθε περίπτωση, θεωρώ πως ένα από τα καλύτερα διδάγματα της εφηβείας μας ήταν το στοιχειώδες ενδιαφέρον για οποιαδήποτε κίνηση που ζητούσε να προσφέρει το οτιδήποτε, σε εμάς ή σε άλλους. Αυτά τα λίγα ψήγματα κοινωνικής αλληλεγγύης είναι απολύτως απαραίτητα ώστε το σύνολό μας να μπορέσει να ορθοποδήσει και να διεκδικήσει σήμερα ένα καλύτερο αύριο. Γιατί προς ώρας, ό,τι έχουμε είναι η Carmina Matzourana¹..

Μπορείτε να μας κατηγορήσετε ότι μακρηγορούμε, όμως αν μπορούμε να συμπυκνώσουμε τους προβληματισμούς μας για την πόλη, τώρα είναι μια καλή στιγμή να το κάνουμε. Πρώτον, γιατί είμαστε στο ξεκίνημα μιας καινούργιας χρονιάς και το νέο έτος μπορεί να δημιουργήσει την αίσθηση μιας ψευδοαλλαγής που, όμως, δύναται να φέρει αποτελέσματα. Δεύτερον, γιατί οι καρέκλες της ανώτερης διοίκησης αλλάζουν, επιτέλους, κώλους -οι γνωστές "αλλαξοκωλιές"- και όπως και να το κάνουμε, δημιουργείται εξ ορισμού μία ελπίδα ελάχιστη πλην εύθραυστη και φιλάσθενη, καθότι το ιστορικό του ασθενούς δημιουργεί ερωτηματικά για το μέλλον του.

Πρόβλημά μας δεν είναι η "προσβολή των ηθών", η "υποχώρηση της πολιτιστικής στάθμης" και άλλα τέτοια.. γλυκανάλατα :-). Είναι η προβαλλόμενη και συστηματοποιημένη κοίμηση των ενεργών-νέων πολιτών της πόλης μας, η μετα-κοινωνικοποίηση των εφήβων με αξίες, ήθη και έθιμα που εναρμονίζονται πλήρως με τα δεδομένα της παγκοσμιοποιημένης εποχής μας και τα οποία βρίσκουν εφαρμογή ήδη από τα χρόνια της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Για την ώρα, δεν συγκρουόμαστε με τα θεάματα και τα ακροάματα αυτά καθαυτά, αλλά με την διαφήμιση και την ποιοτική αναπαράσταση μοντέλων και προτύπων που θεωρούμε (ναι, αυθαίρετα) ότι δεν αντικατοπτρίζουν την παρεχόμενη προς εμάς παιδεία, την κουλτούρα που γνωρίσαμε μεγαλώνοντας, τα πολιτισμικά πρότυπα -όχι που μας παραδόθηκαν, αλλά- που εμείς συνειδητά επιλέγουμε να προωθήσουμε, θεωρώντας τα ικανή και αναγκαία συνθήκη για οποιαδήποτε πολιτική ή κοινωνική εξέλιξη στον τόπο που μεγαλώσαμε. Ας αποφασίσουμε τί επιζητούμε.

Για την ώρα, οι βαρόνοι του πνεύματος στην (κάθε;) πόλη μπορούν να κριτικάρουν άφοβα και ασφαλώς τα κακώς κείμενα, με φλέγμα και ειρωνεία άρρωστη που πρώτοι δίδαξαν στην "ανυπόφορη" νεολαία.

Για την ώρα, οι νεαροί πολίτες του μεγάλου μας χωριού μπορούν να γαλουχηθούν (όλοι, μας φτάνει..) από τα κοινωνικώς προβαλλόμενα και εμπορικώς αξιοποιήσιμα μοντέλα (= πρότυπα, βεβαίως βεβαίως) μουσικοκινητικού τουρισμού:

Άριστη βυζική κατάσταση..!

Σας αφιερώνουμε ένα παραδοσιακό παιδικό² τραγούδι της δυτικής Ιταλίας, που αιώνες τώρα σιγοτραγουδιέται στα οροπέδια του Βεζούβιου..

Ήθη, στήθη, παραμύθι,
το μ%$#@ί καλεί τα πλήθη
τούτα δεν γνωρίζουν κρίση
και μαζί με το βυζί
να σου σ' ένα μαγαζί
και η θέα τους διχάζει
τόση χαύνωση και νάζι

Στάχτη και Burberry, αδερφές μου!

---

Το κείμενο συνέγραψε ομάδα συντακτών
^{1: Η έκφραση ανήκει στον σπουδαίο πολιτικό καλλιτέχνη Βασίλη Τριανταφυλλίδη
2: Βασισμένο στο "Κουκί και το Ρεβίθι"}

#8 - Ο σουρεαλισμός όλους μας ενώνει..

Δεν είναι δικό μου, αλλά θεωρώ καλλιτεχνική υποχρέωσή μου να το αναδημοσιεύσω.

Ο σουρεαλισμός, όλους μας ενώνει
Μπάτσοι,
κουδούνια,
ανεμώνη

Διατροφή & εκλογές: τι πρέπει να τρώτε σύμφωνα με το κόμμα που ψηφίζετε!

(αναδημοσίευση από το blog Διαιτολογία-Διατροφή)

Αν ψηφίζετε ΠΑΣΟΚ (χαρακτηριστικά: πράσινο χρώμα, ήλιος)
Θα πρέπει να τρώτε σε καθημερινή βάση άφθονα πράσινα λαχανικά και κυρίως μαρούλια, φρέσκα κρεμμυδάκια, βλίτα περιχυμένα με άγουρο ελαιόλαδο «αγουρέλαιο» και όσο πλησιάζουν οι εκλογές άγρια χόρτα για να αυξάνει το πάθος σας και

σπανάκι για να ξαναβρείτε τη χαμένη σας δύναμη.
Επίσης λόγο του ήλιου μπορείτε να καταναλώνετε λιαστές ντομάτες, ηλιόσπορους αλλά και ξερά σύκα και δαμάσκηνα που ωφελούν στην πνευματική δυσκοιλιότητα.
Απαγορεύονται αυστηρά τα «πράσιν’ άλογα»
Το ιδανικό ποτό για σας είναι η «πράσινη» μπύρα. Σε περίπτωση νίκης τσουγκρίστε με κοκτέιλ με βάση την μέντα (που προσδίδει ένα χαρακτηριστικό πράσινο χρώμα στα κοκτέιλ) όπως τα Tennis και την ειδική εκδοχή του Alexander με 1/3 μέντα στη σύνθεσή του. Σε περίπτωση ήττας αρκεστείτε στο πράσινο τσάι.

Αν ψηφίζετε Νέα Δημοκρατία (χαρακτηριστικά: μπλε χρώμα, δαυλός)
Θα πρέπει να τρώτε σε καθημερινή βάση άφθονα θαλασσινά και κυρίως μουρμούρες, σουπιές και πάσης φύσεως μαλάκια. Επίσης επιτρέπονται όλα τα κυνηγημένα πετούμενα του ουρανού όπως το κυνήγι μπεκάτσας, της τσίχλας και των άπιαστων ονείρ… συγνώμη άπιαστων ορνίθων.
Απαγορεύονται αυστηρά τα πιτσούνια.
Επίσης επιτρέπονται λόγο της φλόγας όλα τα καπνιστά και κυρίως οι καπνιστές ρέγκες.
Τα ιδανικά ποτά για σας είναι κοκτέιλ με βάση το Blue Curacao (που προσδίδει ένα χαρακτηριστικό γαλάζιο χρώμα στα κοκτέιλ) όπως το Jamaica Highball και το Opera. Πιείτε μόνο σε περίπτωση νίκης διάρκειας άνω των 24ων ωρών.

Αν ψηφίζετε ΚΚΕ (χαρακτηριστικά: κόκκινο χρώμα, σφυρί και δρεπάνι)
Φυσιολογικά μπορείτε να καταναλώσετε άφθονο κόκκινο κρέας, όμως επειδή ένας προλετάριος δεν έχει την οικονομική δυνατότητα (ή δεν θα ‘πρεπε να έχει, αλλιώς τι προλετάριος είναι;) μπορείτε να το καταναλώνετε σε κλειστούς κύκλους. Παρεμπιπτόντως συνιστάται να τρώτε το κρέας σας πολύ καλά χτυπημένο και ψημένο “senian" δηλαδή με το αιματάκι του.
Καταναλώστε άφοβα κόκκινα λαχανικά όπως ντομάτες, παντζάρια, κοκκινογούλια, πιπεριές Φλωρίνης καθώς και κόκκινα φρούτα όπως φράουλες, καρπούζι, κεράσια, κόκκινα μήλα Βόλου καθώς και ρόδια για γούρι. Επίσης με το δρεπάνι σας (αφού πρώτα θερίσετε ότι σπείρατε) δικαιούστε να τρώτε και μια τεράστια ποικιλία δημητριακών.
Απαγορεύονται τα πίτουρα μαζί με όρνιθες.
Τα ιδανικά ποτά για εσάς είναι ο Μέλανα Zωμός, η κόκκινη Vodka, το Bloody Mary, και φυσικά το Black Russian (παρόλο που δεν έχουμε ματαξαναδεί τέτοιο, αλλά για να το λένε… θα πρέπει και να υπάρχει κι αυτός ο μαύρος).

Αν ψηφίζετε Συνασπισμό (χαρακτηριστικά: πολυχρωμία ουρανίου τόξου, βέλη)
Ανήκετε στο κόμμα της πολυφαγίας. Με τα βέλη σας μπορείτε να τσιμπήσετε από τα πιάτα των άλλων ότι επιθυμείτε. Μπορείτε να τρώτε από όλες τις προηγούμενες ομάδες μέχρι και να κατασπαράξετε ακόμα και την ίδια την ομάδα σας.
Απαγορεύονται… μόνο οι τροφές που επιτρέπονται στο ΛΑΟΣ.
Τα ιδανικά ποτά για σας είναι τα πολύχρωμα κοκτέιλ και οι εξωτικές γρανίτες πάντοτε καλά παγωμένα για να δροσίζεστε στις δύσκολες ώρες.

Αν ψηφίζετε ΛΑΟΣ (χαρακτηριστικά: καθαρά εθνικιστικά)
Για σας ο χρόνος χωρίζεται σε δύο και μόνο περιόδους. Εννέα μήνες το χρόνο «Φασολάδα» και τρεις μήνες το καλοκαίρι Greek Musaka.
Απαγορεύεται… να ρίχνετε κλεφτές ματιές στα πιάτα των άλλων.
Ιδανικό ποτό για σας είναι το ούζο, άντε και στις πολλές πίκρες καμιά ρετσίνα.

Αν τελικά κάτι από αυτά που τρώτε σας πειράζει, τότε είτε ψηφίζετε καθαρά από ατομικό συμφέρον -οπότε θα πρέπει να δεχθείτε και τις δύσπεπτες συνέπειες- είτε θα πρέπει να το ξανασκεφθείτε πριν πάτε στην κάλπη.

Αφιερώνεται
σε όσους έχουν ακόμα χιούμορ…
σε όσους προσπαθούν να μη χάσουν το χιούμορ τους…
σε όσους αγωνίζονται για το «δικαίωμα στο χιούμορ» σε όλους

Σημείωση: Για την ιστορία, η αυθεντική σύνθεση του Μέλανα Ζωμού ήταν χοιρινό κρέας βρασμένο σε αίμα, με την προσθήκη άλατος και όξεος (ξύδι). - Από το εγκυκλοπαιδικό λεξικό 'ΗΛΙΟΣ'.

Ας ελπίσουμε ότι σ’ αυτές τις εκλογές το αδερφικό αίμα θα ενώσει όλους τους πολίτες και με την ψήφο τους θα πείσουν τους ηγέτες τους ότι αυτός ο τόπος δεν αντέχει άλλο τη διαφθορά, τα ρουσφέτια, την αδικία, τη φτώχεια, την κοινωνική ανισότητα, την ανεργία, την αβεβαιότητα, την έλλειψη κοινωνικής πρόνοιας, την έλλειψη ουσιαστικής παιδείας, την έλλειψη σεβασμού προς τον πολίτη και προπάντων την έλλειψη σεβασμού απέναντι στο περιβάλλον, απέναντι στην ίδια τη γη που δεν κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας, αλλά δανειστήκαμε από τα παιδιά μας.

Πηγή: diatrofi.gr

Σημείωση: όσοι είστε αρκετά "βαμμένοι" ή στενόμυαλοι ώστε να παρεξηγηθείτε, μη μπείτε στον κόπο να κάνετε πικρόχολα σχόλια... Κρατήστε τα για τον εαυτό σας. :)

Καλά αποτελέσματα, με ό,τι επιθυμεί ο καθένας, και κυρίως με αλλαγή προς το καλύτερο γι' αυτό τον έρ'μο τον τόπο...

Ημερίδα στο Μεσολόγγι με θέμα «Εγκυμοσύνη: 3 μήνες πριν, 3 χρόνια μετά»

Το Σάββατο 11 Δεκεμβρίου και ώρα 6μ.μ., στο Συνεδριακό Κέντρο της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αιτωλοακαρνανίας, θα λάβει χώρα ημερίδα με θέμα:

«Εγκυμοσύνη: 3 μήνες πριν, 3 χρόνια μετά».

Και εδώ, όπως και στο Αγρίνιο πριν λίγες μέρες, η ημερίδα διοργανώνεται από διαιτολόγους της περιοχής, μέλη του Πανελληνίου Συλλόγου Διαιτολόγων – Διατροφολόγων, στα πλαίσια του φετινού προγράμματος «Εβδομάδα Διατροφής» του ΠΣΔΔ.

Στην ημερίδα θα συμμετέχουν επιστήμονες υγείας που θα αναλύσουν το θέμα από τη δική τους σκοπιά και έτσι το κοινό θα μπορέσει να ενημερωθεί για την "ενδιαφέρουσα" περίοδο στη ζωή της γυναίκας, τον τοκετό, το θηλασμό, αλλά και τα πρώτα χρόνια της ζωής ενός νέου μέλους της οικογένειας.

Η ημερίδα τελεί υπό την αιγίδα της

Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αιτωλοακαρνανίας και του
Δήμου Μεσολογγίου.

Ομιλητές (κατά αλφαβητική σειρά):

• Κόλλια Κυριακή

Ειδικός Παιδίατρος

• Μελισσαράτος Μάκης

Κλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος

• Παληκύρας Μιχαήλ

Ιατρός Μαιευτήρας - Γυναικολόγος

• Περπερίδη Μαρία

Κλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος

• Σταμάτης Άγγελος

Πτυχιούχος Φυσικής Αγωγής

• Φλώρου Ειρήνη

Ψυχολόγος

Συντονιστής:

Σπύρος Κέκελος, Χειρουργός

Με την ευγενική υποστήριξη:

του Συλλόγου Νεολαίας Μεσολογγίου Αιτωλοακαρνανίας (Συ.Νε.Μ.Α.)

των εταιριών:

Παπαδοπούλου

Agrino

ΦΑΓΕ

Nutricia

Cana - Fissan Baby

και του Ιδρύματος Αριστείδης Δασκαλόπουλος

Θα χαρούμε πολύ να σας δούμε εκεί και να απαντήσουμε στις απορίες σας!

Αλλαγή φρουράς

..ο Γιώργος φεύγει, η Τρόικα έρχεται..

Το κοπάδι που δεν κάνει ΜΜπΕέεεε..

Ανοιχτή Κοινοποίηση:
ΕΝΩΣΙΣ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
/ ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ
/ ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
/ ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
/ ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
/ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΛΙΘΟΓΡΑΦΩΝ
/ ΕΝΩΣΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΠΩΛΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
/ ΕΝΩΣΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΠΩΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ
/ ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
/ ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
/ ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑΣ
/ ΕΝΩΣΗ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΕΡ ΕΛΛΑΔΟΣ
/ ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ

Ως φυλή, οι blogger, είμαστε πολύ ευχαριστημένοι και ικανοποιημένοι με τους εαυτούς μας όταν βλέπουμε ότι το Internet φτάνει πιο ψηλά από τα παραδοσιακά μέτρα σχολιασμού και ενημέρωσης. Αναγνωρίζεται από δημοσιογράφους και κοινωνιολόγους ότι έχει συντελεστεί μία μεταβολή στα χαρακτηριστικά τόσο του πομπού (αναγνώστες προς αναγνώστες, ελευθερία έκφρασης, ευκολία μετάδοσης, πολυμέσα) όσο και του δέκτη (περισσότεροι νέοι, ανάγκη για πιο συχνή και πιο σύντομη ενημέρωση, και έγκυρο σχόλιο). Αυτό που δεν θα αγνοήσω ποτέ, και που εξηγεί την ανάγκη μου να γράψω το παρόν, είναι ότι προτού δημοσιεύσω την πρώτη μου λέξη, διάβασα τις Ακροβασίες της Έλενας Ακρίτα, το Ράδιο "Ε" του Ανδρέα Ρουμελιώτη, το Καλάθι και Φάουλ του Θοδωρή Γκόνη, τον Ναυτίλο του Στάθη, Παντελή Μπουκάλα, Νίκο Ξυδάκη, Γιάννη Παντελάκη, είδα Γιάννη Καλαϊντζή, Κώστα Μητρόπουλο, Πέτρο Ζέρβο, άκουσα πολύ Infowar (Άρης Χατζηστεφάνου), Ράδιο Άγριο (Κωσταντίνος Μπογδάνος), πάρα πολύ Αυτόματο Τηλεφωνητή (Μενέλαο Καραμαγγιώλη).. Και η λίστα συνεχίζεται.

Όχι, δεν υπερασπίζομαι τα φαινόμενα ιερά τέρατα της δημοσιογραφίας. Είτε δεν με χρειάζονται, είτε δεν τα χρειάζομαι. Εξάλλου, έχουμε να τους καταλογίσουμε την υπόστασή τους ως πιθανό μέρος του προβλήματος. Εκεί που εμμένω είναι η αναγκαιότητα αναθεώρησης της εικόνας μας για τους ανθρώπους του Τύπου. Μέσα από τις τελευταίες κινητοποιήσεις τους φάνηκαν ξεκάθαρα τα προβλήματα του κλάδου και σε εμάς τους απέξω. Δίπλα στους αθλητικούς συντάκτες στάθηκαν οι γραφίστες, οι ρεπόρτερ έμαθαν την είδηση της απόλυσης από τον νεαρό της πρακτικής άσκησης που απομαγνητοφωνούσε στο διπλανό γραφείο. Όλος αυτός ο κόσμος απέχει μακράν από τα παπαγαλάκια της δημοσιογραφίας (που πάντα βρίσκουν ευρύχωρα κλουβάκια), αμείβεται λιγότερο από τον βασικό μισθό σε ξεχειλωμένα ωράρια απλά και μόνο για "να βγει η είδηση". Και αν δεν ήταν αυτοί, θα ήταν άλλοι στη θέση τους.

Μία από τις τελευταίες ειδήσεις που τοποθετήθηκαν στην γραμμή των γεγονότων ήταν και το ενδεχόμενο διακοπής της λαοφιλούς εκπομπής της Ελληνοφρένειας (ΣΚΑΪ) έπειτα από την άρνηση των συντελεστών να δεχθούν την μείωση μισθών που προτείνει μέσα από εκβιαστικά διλήμματα η διοίκηση του σταθμού. Πληροφορίες αναφέρουν πως τον Σεπτέμβριο, ο παραγωγός της εκπομπής (και ικανοποιητικά αμοιβόμενος) Θύμιος Καλαμούκης πρότεινε στη διοίκηση του ΣΚΑΪ μείωση του μισθού του κατά 25 τοις εκατό προκειμένου να σωθούν κάποιοι υπάλληλοι της εταιρίας. Τα προβλήματα ήταν γνωστά ήδη από το καλοκαίρι, με τους εργαζόμενους να "εξαφανίζονται" ως δια μαγείας μέρα παρά μέρα.. Διακόσιοι εργαζόμενοι στο συγκρότημα ΠΗΓΑΣΟΣ της οικογένειας Μπόμπολα, σφράγισμα ΒΗΜΑτος, επτά απολύσεις στον ANT1.. Και η λίστα συνεχίζεται.

Σε αυτά τα πλαίσια, δεν μπορεί παρά να μας προκαλεί το ενδιαφέρον η στάση των απεργών απέναντι στον (υποθετικά) ηγέτη τους, πρόεδρο της Ένωσης Συντακτών, κ.κ. Πάνο Σόμπολο. Το προεδρείο της ΕΣΗΕΑ έσπευσε στο σημείο της κινητοποίησης μία ώρα αφότου έληγε η προθεσμία υπογραφής των νέων συμβάσεων εργασίας, οι οποίες προέβλεπαν εθελούσια μείωση μισθού κατά 10% ή κίνδυνο απόλυσης (βλ. Δαμόκλειος σπάθη). Ο δημοσιογράφος με την χαρακτηριστική αργόσυρτη και πομπώδη φωνή θα μπορούσε να περιγράφει: "Εδέχθηκα επίθεση από εξαγριωμένα μέλη της απεργιακής κινητοποίησης, τα οποία, φίλες και φίλοι ακροατές, εκτόξευσαν χυμούς Amita, πλαστικά μπουκάλια και τομάτες Βοιωτίας προς το πρόσωπό μου, θεωρώντας ότι κατά αυτό τον τρόπο εκφράζουν την αγανάκτησή τους για το ατυχές συμβάν της απόλυσής τους."

Θεωρώ πως ο κύριος Σόμπολος παραέχει μεγάλη εμπειρία στην αστυνομική ζώνη για να εκπλήσσεται από την αντίδραση των πρώην προβάτων του κοπαδιού του. Η κίνηση, κατά την ταπεινή μου άποψη, βρίσκεται στο ίδιο μήκος κύματος με την άνανδρη επίθεση γιαουρτιών και καρπαζιάς στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, κύριο Ιωάννη Παναγόπουλο. Σημειώνεται, σε αυτό το σημείο, ότι η Γενική Συνομοσπονδία Εργαζομένων έχει καλέσει σε μία (1) απεργιακή κινητοποίηση τους τελευταίους 5 μήνες, ήδη από τον Αύγουστο. Και όλα αυτά, την ώρα που νυν και μέλλοντες εργαζόμενοι δέχονται την πιο σκληρή επίθεση στις εργασιακές τους συνθήκες από τα χρόνια της Μεταπολίτευσης, για να χρησιμοποιήσω και ένα δημοσιογραφικό cliché..

Ο πιτσιρίκος (πρώην στέλεχος της πρωινής ζώνης του ΣΚΑΪ) αναφέρει χαρακτηριστικά στην ιστοσελίδα του (1 Δεκεμβρίου 2010): "Το διαδίκτυο έχει ανάγκη τους δημοσιογράφους και οι δημοσιογράφοι έχουν ανάγκη το διαδίκτυο. Δεν αναφέρομαι στους τηλεδημοσιογράφους, τους δημοσιογράφους-νάρκισσους και όλες αυτές τις ψωνάρες που έκαναν σάιτ για να το παίξουν trendy καθοδηγητές της κοινής γνώμης και να δείξουν πως έχουν και ανθρώπινο πρόσωπο εκτός από το άθλιο τηλεοπτικό τους πρόσωπο. Εννοώ τους κανονικούς δημοσιογράφους – αυτούς που ήταν χιλιάδες στη χτεσινή συγκέντρωση. Το διαδίκτυο τους περιμένει."

Με ανοιχτές αγκάλες..

• Διακλαδική Πρωτοβουλία ΜΜΕ, Πώς μπορείτε να ταπεινώσετε έναν εργαζόμενο (29/11/2010)
  
• Παντελής Μπουκάλας - Καθημερινή, Έκτυπη κρίση (2/12/2010)

Διαιτολογία - Διατροφή : ενημέρωση για την υγεία με χιούμορ

Την μεγάλη επιτυχία που γνώρισε η σελίδα Διαιτολογία - Διατροφή: Μάκης Μελισσαράτος στο Facebook ακολούθησε η επέκταση και μόνιμη "στέγασή" της στην υπηρεσία Blogger, στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://diaitologia-diatrofi.blogspot.com/. Ο δημιουργός και διαχειριστής της, κλινικός διαιτολόγος-διατροφολόγος Μάκης Μελισσαράτος, έχει κάνει εξαιρετική δουλειά στο να συγκεντρώνει και να παρουσιάζει σημαντικά επιστημονικά ιατρικά άρθρα, εκδηλώσεις & ημερίδες, καθώς επίσης από φωτογραφίες έως πίνακες ζωγραφικής(!), πάντα γύρω από τον "παρεξηγημένο", στις μέρες μας, χώρο των τροφίμων και της διατροφής.

Ο Μάκης είναι ένα από τα αγαπημένα παιδιά του Μεσολογγίου και γρήγορα πέτυχε να στήσει το δικό του γραφείο στο Μεσολόγγι και το Αγρίνιο, δημιουργώντας ένα ευρύ δίκτυο πελατών και φίλων και στις δύο πόλεις. Στη δουλειά του χαρακτηρίζεται από συνέπεια και επαγγελματισμό, ενώ όσοι τον γνωρίζουμε προσωπικά μπορούμε με σιγουριά να μιλήσουμε για το πάθος που τον διακατέχει σε ό,τι κάνει. Εμπιστευτικά, είναι μεγάλος λάτρης της ελληνικής έντεχνης μουσικής, αλλά και των θρυλικών Pink Floyd..

Αν αυτό σημαίνει κάτι, δηλώνουμε ότι στηρίζουμε την δουλειά του και τις κινήσεις του στο διαδίκτυο. Μπορείτε να ενημερώνεστε για τις νέες αναρτήσεις του και από την λίστα ιστολογίων που βρίσκεται στη δεξιά στήλη της σελίδας μας.

Καλή συνέχεια, Μάκη!

Καλό μήνα σε όλους

Επιστρέφουμε..