ΕΝΩΣΙΣ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
/ ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ
/ ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
/ ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
/ ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
/ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΛΙΘΟΓΡΑΦΩΝ
/ ΕΝΩΣΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΠΩΛΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
/ ΕΝΩΣΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΠΩΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ
/ ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
/ ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
/ ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑΣ
/ ΕΝΩΣΗ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΕΡ ΕΛΛΑΔΟΣ
/ ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ
Ως φυλή, οι blogger, είμαστε πολύ ευχαριστημένοι και ικανοποιημένοι με τους εαυτούς μας όταν βλέπουμε ότι το Internet φτάνει πιο ψηλά από τα παραδοσιακά μέτρα σχολιασμού και ενημέρωσης. Αναγνωρίζεται από δημοσιογράφους και κοινωνιολόγους ότι έχει συντελεστεί μία μεταβολή στα χαρακτηριστικά τόσο του πομπού (αναγνώστες προς αναγνώστες, ελευθερία έκφρασης, ευκολία μετάδοσης, πολυμέσα) όσο και του δέκτη (περισσότεροι νέοι, ανάγκη για πιο συχνή και πιο σύντομη ενημέρωση, και έγκυρο σχόλιο). Αυτό που δεν θα αγνοήσω ποτέ, και που εξηγεί την ανάγκη μου να γράψω το παρόν, είναι ότι προτού δημοσιεύσω την πρώτη μου λέξη, διάβασα τις Ακροβασίες της Έλενας Ακρίτα, το Ράδιο "Ε" του Ανδρέα Ρουμελιώτη, το Καλάθι και Φάουλ του Θοδωρή Γκόνη, τον Ναυτίλο του Στάθη, Παντελή Μπουκάλα, Νίκο Ξυδάκη, Γιάννη Παντελάκη, είδα Γιάννη Καλαϊντζή, Κώστα Μητρόπουλο, Πέτρο Ζέρβο, άκουσα πολύ Infowar (Άρης Χατζηστεφάνου), Ράδιο Άγριο (Κωσταντίνος Μπογδάνος), πάρα πολύ Αυτόματο Τηλεφωνητή (Μενέλαο Καραμαγγιώλη).. Και η λίστα συνεχίζεται.
Όχι, δεν υπερασπίζομαι τα φαινόμενα ιερά τέρατα της δημοσιογραφίας. Είτε δεν με χρειάζονται, είτε δεν τα χρειάζομαι. Εξάλλου, έχουμε να τους καταλογίσουμε την υπόστασή τους ως πιθανό μέρος του προβλήματος. Εκεί που εμμένω είναι η αναγκαιότητα αναθεώρησης της εικόνας μας για τους ανθρώπους του Τύπου. Μέσα από τις τελευταίες κινητοποιήσεις τους φάνηκαν ξεκάθαρα τα προβλήματα του κλάδου και σε εμάς τους απέξω. Δίπλα στους αθλητικούς συντάκτες στάθηκαν οι γραφίστες, οι ρεπόρτερ έμαθαν την είδηση της απόλυσης από τον νεαρό της πρακτικής άσκησης που απομαγνητοφωνούσε στο διπλανό γραφείο. Όλος αυτός ο κόσμος απέχει μακράν από τα παπαγαλάκια της δημοσιογραφίας (που πάντα βρίσκουν ευρύχωρα κλουβάκια), αμείβεται λιγότερο από τον βασικό μισθό σε ξεχειλωμένα ωράρια απλά και μόνο για "να βγει η είδηση". Και αν δεν ήταν αυτοί, θα ήταν άλλοι στη θέση τους.
Μία από τις τελευταίες ειδήσεις που τοποθετήθηκαν στην γραμμή των γεγονότων ήταν και το ενδεχόμενο διακοπής της λαοφιλούς εκπομπής της Ελληνοφρένειας (ΣΚΑΪ) έπειτα από την άρνηση των συντελεστών να δεχθούν την μείωση μισθών που προτείνει μέσα από εκβιαστικά διλήμματα η διοίκηση του σταθμού. Πληροφορίες αναφέρουν πως τον Σεπτέμβριο, ο παραγωγός της εκπομπής (και ικανοποιητικά αμοιβόμενος) Θύμιος Καλαμούκης πρότεινε στη διοίκηση του ΣΚΑΪ μείωση του μισθού του κατά 25 τοις εκατό προκειμένου να σωθούν κάποιοι υπάλληλοι της εταιρίας. Τα προβλήματα ήταν γνωστά ήδη από το καλοκαίρι, με τους εργαζόμενους να "εξαφανίζονται" ως δια μαγείας μέρα παρά μέρα.. Διακόσιοι εργαζόμενοι στο συγκρότημα ΠΗΓΑΣΟΣ της οικογένειας Μπόμπολα, σφράγισμα ΒΗΜΑτος, επτά απολύσεις στον ANT1.. Και η λίστα συνεχίζεται.
Σε αυτά τα πλαίσια, δεν μπορεί παρά να μας προκαλεί το ενδιαφέρον η στάση των απεργών απέναντι στον (υποθετικά) ηγέτη τους, πρόεδρο της Ένωσης Συντακτών, κ.κ. Πάνο Σόμπολο. Το προεδρείο της ΕΣΗΕΑ έσπευσε στο σημείο της κινητοποίησης μία ώρα αφότου έληγε η προθεσμία υπογραφής των νέων συμβάσεων εργασίας, οι οποίες προέβλεπαν εθελούσια μείωση μισθού κατά 10% ή κίνδυνο απόλυσης (βλ. Δαμόκλειος σπάθη). Ο δημοσιογράφος με την χαρακτηριστική αργόσυρτη και πομπώδη φωνή θα μπορούσε να περιγράφει: "Εδέχθηκα επίθεση από εξαγριωμένα μέλη της απεργιακής κινητοποίησης, τα οποία, φίλες και φίλοι ακροατές, εκτόξευσαν χυμούς Amita, πλαστικά μπουκάλια και τομάτες Βοιωτίας προς το πρόσωπό μου, θεωρώντας ότι κατά αυτό τον τρόπο εκφράζουν την αγανάκτησή τους για το ατυχές συμβάν της απόλυσής τους."
Θεωρώ πως ο κύριος Σόμπολος παραέχει μεγάλη εμπειρία στην αστυνομική ζώνη για να εκπλήσσεται από την αντίδραση των πρώην προβάτων του κοπαδιού του. Η κίνηση, κατά την ταπεινή μου άποψη, βρίσκεται στο ίδιο μήκος κύματος με την άνανδρη επίθεση γιαουρτιών και καρπαζιάς στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, κύριο Ιωάννη Παναγόπουλο. Σημειώνεται, σε αυτό το σημείο, ότι η Γενική Συνομοσπονδία Εργαζομένων έχει καλέσει σε μία (1) απεργιακή κινητοποίηση τους τελευταίους 5 μήνες, ήδη από τον Αύγουστο. Και όλα αυτά, την ώρα που νυν και μέλλοντες εργαζόμενοι δέχονται την πιο σκληρή επίθεση στις εργασιακές τους συνθήκες από τα χρόνια της Μεταπολίτευσης, για να χρησιμοποιήσω και ένα δημοσιογραφικό cliché..
Ο πιτσιρίκος (πρώην στέλεχος της πρωινής ζώνης του ΣΚΑΪ) αναφέρει χαρακτηριστικά στην ιστοσελίδα του (1 Δεκεμβρίου 2010): "Το διαδίκτυο έχει ανάγκη τους δημοσιογράφους και οι δημοσιογράφοι έχουν ανάγκη το διαδίκτυο. Δεν αναφέρομαι στους τηλεδημοσιογράφους, τους δημοσιογράφους-νάρκισσους και όλες αυτές τις ψωνάρες που έκαναν σάιτ για να το παίξουν trendy καθοδηγητές της κοινής γνώμης και να δείξουν πως έχουν και ανθρώπινο πρόσωπο εκτός από το άθλιο τηλεοπτικό τους πρόσωπο. Εννοώ τους κανονικούς δημοσιογράφους – αυτούς που ήταν χιλιάδες στη χτεσινή συγκέντρωση. Το διαδίκτυο τους περιμένει."
Με ανοιχτές αγκάλες..
- Διακλαδική Πρωτοβουλία ΜΜΕ, Πώς μπορείτε να ταπεινώσετε έναν εργαζόμενο (29/11/2010)
- Παντελής Μπουκάλας - Καθημερινή, Έκτυπη κρίση (2/12/2010)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Δεν με ενδιαφέρει τι λένε οι άλλοι για μένα.
Με απασχολεί περισσότερο τι σκέφτονται για μένα.
Παρακαλώ να υπογράφετε τα σχόλιά σας..