Μια ευγενική επιθυμία

Ελεύθερα σου γράφω, μην φοβάσαι
Το σπίτι αυτό μισώ θανατηφόρα
Τους δρόμους που δεν έχεις περπατήσει
Σεντόνια που δεν έχεις κοιμηθεί,
και διαδρόμους
Και να θυμάσαι, μην περνάς από υπόγειες διαβάσεις
Και μην το μέλλον σου τρομάζει το παρόν.

Τη μέρα που θα ‘ρθεις, θα σου γνωρίσω
Καφέ με τραπεζάκια μαρμαρένια
Τα χρώματα του κήπου και τ’ αρώματα
Πλανήτες και τριαντάφυλλο γλυκό

Το χαμόγελό σου αξίζει τα χιλιόμετρά του.
Να προσέχεις.