Υγρασία - Ξηρασία

Δεν κατάλαβα ότι συμμετείχα και εγώ στην φωτογραφία, παρά μόνο όταν την εμφάνισα στην οθόνη μου.

Αφόρητα. Ζέστη και υγρασία. Πρέπει να έχω ένα μικρο τράβηγμα στο χέρι, και δεν μπορώ να παίξω για πολύ ώρα. Όλως παραδόξως μπορώ πολύ άνετα ακόμα να πληκτρολογώ. Έχω να καταγγείλω ότι το internet, για όσους διάγουν μια ολοκληρωμένη και δημιουργική ζωή, είναι μεγάλο χάσιμο χρόνου. Ποιός ο λόγος να μαθαίνουμε ανά λεπτό το τι συμβαίνει στον κόσμο, να επιχειρούμε προσπάθειες ταυτόχρονης σύνδεσης με γνωστούς -και όχι φίλους-, να ψάχνουμε διακαώς να βρούμε ως το τελευταίο bit το καινούριο torrent για τον εξίσου -σχετικές συγκρίσεις- καινούριο δίσκο της αγαπημένης μας μπάντας;;

Καθώς η πληκτρολόγηση προχωράει η θερμοκρασία πέφτει, το βράδυ προχωράει, όμοιο και απαράλλαχτο με το χτεσινό. Θέλω να γκρινιάξω, μου βγαίνει φυσικά. Τι να το κάνεις.. Τρέλα, στην τηλεόραση, προφανώς για κάποιον ιστορικό λόγο διατηρούν ενός λεπτού σιγή. Σιγά.. Στα 10 δευτερόλεπτα ξεκινάει ο εθνικός ύμνος. Και ξανά.. Τι να το κάνεις έτσι.. Try this. Μιας εβδομάδας αποχή. Κινητά δεν τολμώ να κλείσω, είσαι περίπου 2.200 χιλιόμετρα μακριά, σε χρειάζομαι και με χρειάζεσαι. Τηλεόραση μπορώ να κλείσω, δεν έχει να μου προσφέρει και τίποτα. Ένα (1) το κρατούμενο. Internet?? Μάλλον όχι, πρέπει να κοιτάζω τα νέα κάθε τόσο, τα καινούρια συμβάντα και επεισόδια. Και αν με ζητήσει κανείς για να ρωτήσει κάτι για την Κυριακή;;


Ε και;;


Τρέχουμε κύριοι. Σε 1, 2, 3 mhbps (mega-heart-beats-per-minute), βιαζόμαστε, ρουφάμε, λαχανιάζουμε. Καταβόθρες δεδομένων και πληροφοριών, ούτε καν γνώσεων. Όνειρο του κάθε κατά φαντασίαν καλλιτέχνη είναι να προκαλέσει αντιδράσεις, όχι βέβαια για να ακουστεί και να προωθηθεί, αλλά για να διδάξει τις σταγόνες τις εμπειρίας του. Κινδυνεύει ωστόσο να φανεί ακραίος, συντηρητικός, άχρωμος και κυνικός, απλοϊκός. Δεν πρόκειται να τραβήξουμε τα καλώδια. Μα.. ουφ, get a life..