Τα 23 καρέ

Και πως να ξεκινήσεις τώρα.. Τα κακά μαντάτα ταξιδεύουν πιο γρήγορα από τα καλά. Με μια τέτοια βιασύνη έφτασε και εδώ στα μακρινά η είδηση της απώλειας του αγαπημένου φίλου μας Γιώργου Παπανικολάου προ ολίγων ημερών. Οι περισσότεροι από εσάς πιθανώς να τον γνωρίζατε καλύτερα ως τον μηχανικό προβολών της Κινηματογραφικής Λέσχης Μεσολογγίου. Ξέρετε, εκείνον τον κυριούλη που κρυμμένος στο δωματιάκι του προβολέα γέμιζε την αίθουσα με μουσική πριν την κάθε προβολή, που φρόντιζε ευλαβικά το φιλμ για περισσότερα από 30 χρόνια.




Σήμερα δεν ήθελα να κάνω ρεπορτάζ. Θα μπορούσα, για παράδειγμα, να υπολογίσω τις εκατοντάδες ώρες προβολών και κινηματογραφικών ερεθισμάτων που χρωστάμε σε αυτόν τον άνθρωπο. Σήμερα θα ήθελα να καταθέσω εξ αποστάσεως ένα λουλούδι για αυτόν τον άνθρωπο. Και όσο σκέφτομαι πόσα έμαθα και πόσα χρωστάω στο μεράκι του ή ακόμη, πόσες φορές με είχε καλέσει κοντά στο μικρό του εργαστήρι, τόσο μεγαλώνει το ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, εις ανάμνησιν στο καμπανάκι του διαλείμματος..

Καλό ταξίδι

Βρυκόλακες

(όπως δημοσιεύθηκε στο stixoi.info)

Είναι, πια, οι ποιητές, τρόπο τινά
ψυχρόαιμα πλάσματα της νύχτας
που περιφέρονται άσκοπα τα πρωινά
σέρνοντας άλογα με τόση αδιαφορία
μια ιστορία στους αιώνες του Ανθρώπου:

Το δάχτυλο τρυπάει με τη βελόνα
και με την κόκκινη μπογιά σημαδεύει το χαρτί
και εκείνο πλάθεται και γίνεται γυναίκα
και μ' όση του 'μεινε στα χρόνια περιέργεια
πίνει το άρωμα και κλέβει το φιλί.

Τώρα,
ξυπνούν στο ηλιοβασίλεμα
βρυκόλακες που τρέφονται από το αίμα της καρδιάς τους,
τις θολές αναμνήσεις,
κι ακόμη,
το όνειρο του παιδιού
και τον εφιάλτη.

Ελπίζοντας στις μέρες που ξημέρωσαν,
θρηνώντας όσες άργησαν ακόμα.

Just watching the wheels

Φεύγοντας από το σπίτι για σπουδές, έβαλα τον εαυτό μου σε μία διαδικασία εγκατάστασης νέων σταθερών και δημιουργίας νέων συνθηκών τέτοιων, ώστε μία ψυχολογικά υγιής ζωή θα ήταν όπως και πριν εφικτή, αν όχι καλύτερη.

Μια παραδοχή που δύσκολα ομολογούμε στους εαυτούς μας (όσο και αν δεν θέλουμε να είμαστε εγωιστές) είναι πως πάντα θέλουμε λίγο περισσότερο χρόνο για εμάς. Νιώθω μάλλον ασφαλής για το άμεσο μέλλον, και έχω ακόμη χρόνο για να ασχολούμαι με αυτά που νομίζω πως θέλω όμως.. με βρίσκω πολλές φορές εσωτερικά κλειδωμένο, χωρίς ίχνος δημιουργικότητας (υπό την ευρεία έννοια) και πηγαίου ενδιαφέροντος για το το οτιδήποτε. Κάπου εκεί πέφτω στο Ζήσε ανέμελα! του Tom Hodgkinson, ένα υπέροχο βιβλίο για την αξία του να είναι κανείς τεμπέλης, και για όλα εκείνα που μπορεί κανείς να καταφέρει μην κάνοντας απολύτως τίποτα.


Ένα από εκείνα που είδα ότι έλειπαν σε εμένα ήταν λίγος χρόνος για τον εαυτό μου. Δοκιμάστε να χουζουρέψετε λίγο παραπάνω μετά το πρωϊνό ξύπνημα, τεμπελιάστε αρκετά ώστε να σκεφθείτε τι θέλετε να κάνετε σήμερα, τι να δοκιμάσετε, πού να πάτε. Το καλύτερο, μάλιστα, είναι πως δεν θα χρειαστεί να καταβάλλετε καμία προσπάθεια. Απλά ρίξτε το πρώτο βότσαλο στη λίμνη και ακολουθήστε τους κύκλους.

Η αυτογνωσία είναι μια παρεξηγημένη αρετή, και ανέκαθεν θαύμαζα όλους όσους μπορούν σε δευτερόλεπτα να παίρνουν σημαντικές αποφάσεις για την ζωή τους. Τελευταία, μάλιστα, αρχίζω να πιστεύω πως αν ξοδεύαμε αρκετό σημαντικό χρόνο από την καθημερινότητά μας για τους εαυτούς μας, θα μπορούσαμε ελεύθερα να αφιερώσουμε όλη την υπόλοιπη ημέρα στους φίλους μας, την οικογένειά μας, σε ατελείωτες συζητήσεις ή αδιάλειπτες επαναλήψεις του ίδιου τραγουδιού· σε όσα στα αλήθεια μετράνε σε αυτή τη ζωή..

(Οι στίχοι του τραγουδιού που σας προτείνω : John Lennon - Watching the wheels)

Η κοινή γνώμη

Κουβεντιάζοντας, πριν λίγες μέρες, με τον άγνωστο μέχρι τότε συμφοιτητή μας Γ., πήραμε μια μικρή γεύση για το τι σημαίνουν οι λέξεις "εξωτερική επιρροή". Ένας πρωτοετής, με διάθεση να ρωτήσει και να αναρωτηθεί, με πρόσβαση σε όλα τα μέσα ενημέρωσης και πρωτίστως στο Internet, είχε σχηματίσει μια καθ΄ όλα στρεβλωμένη άποψη για την πραγματικότητα. Το θέμα της συζήτησής μας ήταν κατά βάση πολιτικό, ωστόσο η διαφορά μας επικεντρωνόταν καθαρά στην αντίληψη που έχει διαμορφωθεί για έναν συγκεκριμένο πολιτικό χώρο. Τουτέστιν, όχι τόσο στο είναι, αλλά στο φαίνεσθαι..

Η κοινή γνώμη δεν έχει δα και τίποτα το εξαιρετικό να παρουσιάσει.

Η κοινή γνώμη μπορεί να είναι στα αλήθεια μαγική. Για παράδειγμα, συμφωνεί ομόφωνα εκεί που όλοι διαφωνούν. Ή πάλι, και λόγω της εξάρτησής της από την Στατιστική (μήπως και η ίδια δεν είναι μόνο ένας αριθμός;) μπορεί να αλλάζει μέσα σε λίγες μέρες, ανάλογα με τον ποιόν ρωτήσεις. Και φυσικά, ανάλογα με τους κατά καιρούς ταχυδακτυλουργούς και σεφ της κοινής γνώμης, το Ισχυρό Χαρτί μεταμορφώνεται στην μεγαλύτερη οικονομική απάτη της Ελλάδας, ο Φέρελπις μετατρέπεται σε ιστορικό εκλογικό φιάσκο, ο μετανάστης μεταλλάσσεται από εθνικό κεφάλαιο σε βδελυρό απόστημα.

Η Ανατροπή, δεν είναι εκπομπή, ψόφα Πρετεντέρη, να κάνουμε γιορτή! - Σύνθημα σε συλλαλητήριο

Προφανώς και το θέμα της παραγράφου θα είναι τα media, τα μέσα δηλαδή που χρησιμοποιούνται για την μετάδοση του μηνύματος. Ωστόσο, ο πολύς κύριος Μάρσαλ Μακ Λούαν (εμπνευστής της έκφρασης "παγκόσμιο χωριό") είχε πει ότι ίσως το μέσο είναι το μήνυμα. Ακόμη, ο πολεμικός ανταποκριτής Κώστας Βαξεβάνης τονίζει πως Ό,τι δεν καταγράφεται, δεν υπήρξε. Verba volant, scripta manent, κατά το ρητό. Επί παραδείγματι, ένα έγκλημα που δεν έφτασε στο αστυνομικό δελτίο, ένας βιβλίο για τον οποίο κανένας κριτικός δεν ξόδεψε ούτε σταγόνα μελάνης για να σχολιάσει, μία απεργία που απλώς συνέβη κάπου από κάποιους (ποια η διαφορά από ένα party;), όλα τα παραπάνω εξανεμίζονται απουσία ρεαλιστικού επιχειρήματος· και τι πιο ρεαλιστικό από τα πλάνα του οπερατέρ..

The great masses of the people will more easily fall victim to a big lie, than to a small one. - Adolf Hitler

Η κοινή γνώμη είναι στα αλήθεια τόσο κοινότοπη κάποιες φορές..

Πράγματι, η κοινή γνώμη είναι τόσο κοινότοπη.. Προβλέψιμη θα έλεγα. Με ελάχιστα ψήγματα φαντασίας και ανανεωτικής διάθεσης. Αντίστοιχα, ξέρετε, νομίζω πως η κοινή λογική, γίνεται όλο και λιγότερο κοινή στις μέρες μας. Με λίγη έρευνα, μάλιστα, θα βρείτε αρκετούς ακόμη θιασώτες αυτής της άποψης. Αυτός είναι και ο λόγος που σήμερα επέλεξα να μείνω σπίτι παρά να κατέβω στην πορεία. Διότι πιστεύω πως από το μικρό μου μετερίζι, με όπλο το Σφυράκι και σφαίρες κείμενα όπως αυτό, μπορώ να μεταβάλλω κάπως τις ισορροπίες. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι εύχομαι να είχα μια φωτογραφική, να δίνω τις σωστές εικόνες στους πάνσοφους και πανάρετους mediοκράτες μας..

Έκθεση φωτογραφίας του Βασίλη Αρτίκου

http://vartikos.blogspot.com/

Ποια είναι η άποψή σας για την βάση του δέκα;

Ποια είναι η άποψή σας για την βάση του δέκα;;

Πρέπει να καταργηθεί.	14 (45%)
Δεν πειράζει να μείνει.	5 (16%)
Καλώς υπάρχει.	7 (22%)
Κάτω τα χέρια από τη βάση!	5 (16%)

Ψήφοι μέχρι αυτήν τη στιγμή: 31
Η ψηφοφορία έκλεισε