Πολύς λόγος γίνεται τελευταία στην πόλη μας για το κομμάτι του πολιτισμού. Υποθέτω, μάλιστα, ότι αν είχαμε στα χέρια μας τις προγραμματικές αρχές των υποψηφίων (και όμως, και εδώ ο Αναγνωστόπουλος προηγείται!) ο πολιτισμός θα είχε την τιμητική του. Ας σκεφτούν, λοιπόν, εκείνοι που περιμένουν το Μεσολόγγι να γίνει βιομηχανική πλουτοπαραγωγική δύναμη μήπως θα ήταν προτιμότερο να εκμεταλλευτούμε τα ήδη υπάρχοντα κεφάλαιά μας και να επενδύσουμε στην ανάπτυξη αρχαιολογικού και οικολογικού τουρισμού.
Σε αυτή την κατεύθυνση, δεν θα μπορούσα, φυσικά, να παραλείψω το τεράστιο έργο του κ. Νίκου Κορδόση που μέσω της "Διεξόδου" δείχνει τον δρόμο και να τον συγχαρώ για την πορεία που ακολουθεί. Εάν, μάλιστα, υλοποιηθεί το όραμα του μοναδικού Μουσείου Αλατιού, τότε η πόλη θα κάνει ένα μεγάλο βήμα στην ανάδειξή της σε εξέχων πολιτιστικό κέντρο της Δυτικής Ελλάδας. Στον αντίποδα, αλάτι στις πληγές μας έρχεται να φέρει η απόφαση της πολιτείας να δημιουργηθεί αρχαιολογικό μουσείο στο Αγρίνιο, και όχι στην Ιερή Πόλη Μεσολογγίου. Δεν μπορώ, σε αυτό το σημείο, πάρα να συγχαρώ ειλικρινά τους πολιτευτές της γείτονος μεγαλούπολης για την επιτυχία των διαρκών διεκδικήσεών τους, καθώς και να κατακρίνω τους δασκάλους μου που ποτέ δεν νόησαν να διδάξουν έστω μία ώρα για τους φημισμένους αρχαίους οινικούς αμφορείς (κρασοκανάτες) του Αγρινίου..
Κλείνω, αγαπητοί αναγνώστες, με τις παρακάτω εικόνες. Αποτελούν τμήματα ενός οδηγού που εξέδωσε πριν χρόνια το Επιμελητήριο της Κέρκυρας με σκοπό την προσέλκυση των συναισθηματικά αξέχαστων (και οικονομικά σημαντικών!) πενθήμερων μαθητικών εκδρομών. Σε αυτό μπορεί κανείς να βρει πληροφορίες για τα πολιτιστικά κέντρα, τα τοπικά εδέσματα και φυσικά, έναν ιδιαιτέρως εξυπηρετικό χάρτη του νησιού. Μήπως να το σκεφτόμασταν και εμείς;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Δεν με ενδιαφέρει τι λένε οι άλλοι για μένα.
Με απασχολεί περισσότερο τι σκέφτονται για μένα.
Παρακαλώ να υπογράφετε τα σχόλιά σας..