Οι Fingers Crossed είναι μία ελληνικής καταγωγής μπάντα, με στοιχεία από την indie και την ηλεκτρονική μουσική. Σχηματίστηκαν περί το 2002, και δύο χρόνια αργότερα κυκλοφορούν μέσω της Ride n' Crush records το "μικρού μήκους" EP άλμπουμ "Enough for today" μαζί με τους Intwo Scars. Το EP κυκλοφόρησε σε περιορισμένο αριθμό 1000 και σήμερα έχει εξαντληθεί.Το 2006 συμμετέχουν με δύο τραγούδια τους ("Electrocult" και "Maybe") στο soundtrack της ταινίας Eduart (2006, Αγγελική Αντωνίου), ταινία που αποτέλεσε την επίσημη συμμετοχή της Ελλάδας για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας του 2008. Η ταινία κερδίζει 9 βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, συμπεριλαμβανομένου και αυτό της Καλύτερης Μουσικής. Το soundtrack της ταινίας κυκλοφορεί μέσω της EMI και οι Fingers Crossed γνωρίζουν μία πρώτης τάξεως αναγνώριση στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Οι μέρες, όμως, προχωρούν και οι Fingers Crossed αποφασίζουν ότι είναι καιρός να κυκλοφορήσουν για πρώτη φορά ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ. Έχουμε φτάσει στο 2008 (κάπου εκεί τους ανακαλύπτει και ο γράφων) και λίγο πριν μπει για τα καλά το φθινόπωρο, το συγκρότημα ανακοινώνει πως ο δίσκος τους Hopscotch (το κρυφτό, στα αγγλικά) διατίθεται άνευ αντιτίμου από την ιστοσελίδα τους. Μαζί με τα mp3 αρχεία βρίσκονται οι στίχοι των τραγουδιών, ένα γράμμα.. αυτοκτονίας (!, όπως ορίζεται από το συγκρότημα) για την διαδικασία παραγωγής του δίσκου, καθώς και το απαραίτητο artwork που θα συνόδευε τον δίσκο στη (υποθετική) φυσική του μορφή.
Τι είναι, λοιπόν, το Hopscoth; Είναι μάλλον "ένας δίσκος pop-mainstream που παρακάμπτει τις δισκογραφικές εταιρίες, οι οποίες στην παρούσα φάση είναι πιο πελαγωμένες και από έφηβο, γιατί δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν και μία μπάντα που πιστεύει στην αλλαγή μέσου. Και με την αλλαγή μέσου δεν εννοούμε την μετάβαση από το cd στο mp3, όπως από το βινύλιο στο cd, αλλά μία ολόκληρη αλλαγή περιβάλλοντος". Είναι ξεκάθαρο: οι FC πιστεύουν βαθιά πως ένα έργο τέχνης, συλλογικό στον ορισμό του, δεν μπορεί να γίνει έξω και μακριά από τους ανθρώπους εκείνους με τους οποίους μοιράζονται κοινά βιώματα και αναφορές. Επομένως, η απόφασή να στήσουν μόνοι τους το άλμπουμ από την αρχή μέχρι το τέλος, δεν έγινε για λόγους οικονομίας (υπήρχαν, εξάλλου, προτάσεις από δύο μεγάλες δισκογραφικές), αλλά καθαρά από επιλογή. Ακόμα κι αν αυτό σήμαινε ώρες δοκιμών και ακροάσεων σε ένα αυτοκίνητο κάπου στο Πολύδροσο Χαλανδρίου..Για όσους από εσάς φτάνει μόνο η μουσική, τα συγχαρητήριά μου. Είστε μόλις λίγα κλικ μακριά από έναν δίσκο που έχει την δύναμη να σας δώσει πολλά πράγματα, να δείξει χαρακτήρα και να σας κάνει, εν τέλει, να γουστάρετε που μπορείτε να ακούτε τέτοια μουσική. Όσοι, πάλι, από εσάς ενδιαφέρεστε για το κομμάτι της άνευ αντιτίμου διανομής έργων τέχνης, αξίζει να ρίξετε μια ματιά στις συνοδευτικό σημείωμα. Και αυτό γιατί (με κάποια επιφύλαξη λόγω άγνοιας) οι Fingers Crossed μάλλον αποτέλεσαν πρωτοπορία για τα ελληνικά δεδομένα σε αυτόν τον τομέα.
Από μεριάς μου, είναι ένα δώρο για τις γιορτές... για ό,τι τέλος πάντων έχει να γιορτάσει ο καθένας. :) Μουσική εγχώριας παραγωγής, από ένα είδος που συνηθίζω να αποκαλώ σύγχρονη αθηναϊκή σκηνή. Προχωρήστε, λοιπόν, χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος, και κατεβάστε ολόκληρο το άλμπουμ δωρεάν από την ιστοσελίδα του συγκροτήματος ακολουθώντας τον παρακάτω σύνδεσμο. Ακούγεται καλύτερα από τα μέσα Νοεμβρίου μέχρι τις αρχές Ιανουαρίου, και σίγουρα λίγο μετά την δύση του ηλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Δεν με ενδιαφέρει τι λένε οι άλλοι για μένα.
Με απασχολεί περισσότερο τι σκέφτονται για μένα.
Παρακαλώ να υπογράφετε τα σχόλιά σας..