Μπουμπούκι ή ανθός; (απαντώντας στην Αιχμή)

Και απεφάνθη η κοινωνία του Μεσολογγίου: Υβριστής η φοιτήτρια, παλιοαναρχικιά (να δείτε που είναι και κομμουνίστρια!), με προκλητική εμφάνιση (κυκλοφορούσε μήπως γυμνή;), ειδάλλως θα την είχαν εντοπίσει τα γατόνια της Δημοτικής Αστυνομίας, επικίνδυνη και ρυπαίνουσα.

Για μία ακόμη φορά στεκόμαστε στο περιτύλιγμα και χάνουμε την ουσία. Δεν κατάλαβα, δηλαδή. Τι ήθελε να πει η φοιτήτρια (ακούγεται ήδη σαν την "35χρονη" Τσέκου); Ότι μεγάλη μερίδα του λαού παρακολουθεί αγέρωχη τις εξελίξεις και δεν διανοείται να εμπλακεί σε αυτές. Ψέμματα λέει; Μας αποκαλεί τρέντηδες και καφεδόβιους. Άδικο έχει όταν το 40% του πληθυσμού δεν διαβάζει ούτε ένα βιβλίο τον χρόνο; Με μια γύρα στην πόλη, εγώ βλέπω όλα τα καφέ και τα μπαρ ανοιχτά, και από κει και πέρα, η Βάλβειος είναι άδεια, το Τρικούπειο είναι άδειο, τα ωδεία είναι άδεια..

Και για να διακρίνω το γεγονός από την εμπάθεια, ας δούμε μία άλλης μορφής εικαστική παρέμβαση, εξίσου αυθόρμητη, ελεύθερη και σημαίνουσα. Μιλάω για τα γκράφιτι που άλλαξαν την εικόνα των κάδων της πόλης. Εγώ, κύριε, είχα συναισθηματικούς δεσμούς με τον ωραιότατο κάδο μου (χρώματος πράσινου του ΜΑΤατζή, σαν αυτόν που ψέκασε τον Γλέζο), ή τον άλλον τον μπλε, στο χρώμα του ΛΑΟΣ, και έρχεσαι εσύ και μου παρεμβαίνεις; Με ποιο δικαίωμα, αλητόβιε δαίμονα; Να το δείτε, Αγρινιώτης θα ήταν (=Ήταν). Θα ήθελα να καταθέσω αυτή τη στιγμή εγγράφως μήνυση κατά παντός υπευθύνου, και καλώ όλη την πόλη για μάρτυρες!

Εις ένδειξη συμπαράστασης, λοιπόν, προσφέρω εγώ τον δικό μου τον τοίχο εδώ. Ας τελειώνουμε πια, κύριοι, με τους "τρομοκράτες", ας κάνουμε τα όνειρά τους πραγματικότητα. Κάποιοι μας γαμάνε τη ζωή και εμείς είμαστε έτοιμοι να κράξουμε, να της κάνουμε τη μούρη άχρηστη", εν τέλει να φυλακίσουμε για 2-3 χρόνια έναν νεολαίο, παρά να τον ακούσουμε. Ηλίθοι.

Τα φιλιά μου στην καλή κοινωνία.