Θλίβομαι..

Οι Emo είναι μια ολόκληρη υπο-κουλτούρα ανθρώπων (κυρίως αγχωμένων εφήβων) με μια ψεύτικη προσωπικότητα. Η έννοια του emo είναι στην πραγματικότητα ένας σκληρός κύκλος που δεν τελειώνει ποτέ. Γενικά η θεωρία των emo έχει ως εξής: η ζωή μου δεν έχει νόημα, γεννήθηκα μόνος/μόνη για να πεθάνω πιο μόνος/μόνη.

Στη συγκεκριμένη εικόνα, ο φωτογραφικός φακός κατέγραψε τις προσπάθειες του διάσημου ιχθύος Nemo να ενταχθεί και αυτός μαζί με τα άλλα "ψάρια" στη γυάλα τους. Δυστυχώς, η προσπάθεια συνεχίστηκε και από τον συμπαθή γαϊδαράκο Eeyore, ο οποίος πλέον, μαζί με τα άλλα γαϊδουρόπαιδα, κοπροσκυλιάζει στο Σύνταγμα. Βέβαια, η διάθεσή του δεν χρειάστηκε να αλλάξει και πολύ για να φτάσει στα καταθλιπτικά επίπεδα που απαιτούνται για να είσαι emo, αφού ήταν ήδη αρκετά κουρασμένος, γερασμένος και απαισιόδοξος.

Η νέα αυτή γενιά, που διαρκώς εισβάλλει στις συζητήσεις μας και στις τηλεοράσεις μας, έχει μάλλον ξεφύγει. Από μεριάς μας, σεβόμαστε φυσικά τις επιλογές τους, δεν τους πολεμούμε, και μάλιστα δεν έχουμε και κανένα δικαίωμα να εισβάλουμε στη ζωή τους. Όμως για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, να χαιρόμαστε τη νεολαία μας.

Κάθε γενιά ζητά έναν τρόπο για να είναι διαφορετική από την προηγούμενη. Παραδείγματος χάρη, τούτο εδώ το παλικάρι, αφού δεν κατάφερε να βρει κάτι στην τέχνη (εικαστικός), στράφηκε στην πολιτική, και τα αποτελέσματα γνωστά. Εντάξει, να μην είμαστε τόσο ακραίοι, αυτό που εννοούσα είναι ότι όλα τα παιδιά πρέπει να επιδιώκουν κάτι στη ζωή τους, να έχουν κάποιο στόχο και ένα όραμα. Νομίζω ότι τα φυσιολογικά 16χρονα της χώρας μας, ξέρουν τι γίνεται στον κόσμο. Όχι ότι έχουν μάθει τη ζωή, αλλά μερικές καταστάσεις βρίσκονται στο λογικό τους. Όταν τώρα, "θλίβεσαι" για "αυτά που γίνονται", αυτό δεν είναι φυσιολογικό.

Κλείνοντας, αφήνω το εξής ερώτημα. Μήπως αυτή η "θλίψη" κρύβει την φυγοπονία τους;; Μήπως από το να πολεμήσουν το ζοφερό παρόν, κρύβονται αρκετά πίσω από τις αμυντικές γραμμές, περιμένοντας σαν "εφεδρικοί" πότε η κοινωνία θα τους δεχτεί;; Με τέτοιους στρατιώτες, εγώ μια φορά, ούτε στο χαράκωμα δεν μπαίνω.