Ο κενός τοίχος

http://www.greektube.org/content/view/24830/2/

Δύο άντρες, πολύ σοβαρά άρρωστοι ήταν στο ίδιο δωμάτιο ενός νοσοκομείου. Στον έναν επιτρεπόταν να μένει καθιστός μία ώρα το απόγευμα, γιατί τον βοηθούσε να φεύγουν τα υγρά από τους πνεύμονες.

Το κρεβάτι που βρισκόταν ακριβώς δίπλα στο παράθυρο του δωματίου. Ο άλλος άνδρας, έπρεπε να βρίσκεται συνέχεια ξαπλωμένος σε ακινησία και ένας μεσότοιχος που βρισκόταν μεταξύ των δύο κρεβατιών δεν του επέτρεπε να κοιτάει έξω από το παράθυρο.

Οι άντρες κατέληξαν να μιλούν ατελείωτα. Μιλούσαν για τις συζύγους τους, τις οικογένειές τους, τα σπίτια τους, τις δουλειές τους, τη θητεία τους στο στρατό, ακόμα και για το που είχαν πάει διακοπές. Κάθε απόγευμα, ο άντρας που του επιτρεπόταν να μένει καθιστός, περιέγραφε στον συγκάτοικό του όλα όσα έβλεπε από το παράθυρο του δωματίου τους.

Το παράθυρο έβλεπε σε ένα πάρκο με μια θαυμάσια λίμνη. Πάπιες και κύκνοι κολυμπούσαν εκεί, και τα παιδιά έπαιζαν με μικρά μοντέλα σκαφών στο νερό. Νεαρά ζευγάρια περπατούσαν πιασμένα χέρι χέρι μέσα στα υπέροχα λουλούδια που είχαν τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Τεράστια παλιά δέντρα στέκονταν με χάρη επάνω στο έδαφος και μια υπέροχη θέα της πόλης φαινόταν από μακριά.

Καθώς ο άντρας δίπλα στο παράθυρο εξηγούσε όλες αυτές τις όμορφες λεπτομέρειές, ο άντρας στο διπλανό κρεβάτι φανταζόταν όλα αυτά που άκουγε. Ένα απόγευμα, ο άντρας που ήταν δίπλα στο παράθυρο, περιέγραφε μια παρέλαση που περνούσε. Παρόλο που ο άντρας στο δίπλα κρεβάτι δεν μπορούσε να ακούσει τον ήχο της μπάντας, μπορούσε και μόνο με τα μάτια του μυαλού του να δει τους κλόουν που χόρευαν, τα πολύχρωμα άρματα και τα όμορφα διακοσμημένα αυτοκίνητα και άλογα.

Οι μέρες πέρασαν. Ο άντρας που δεν μπορούσε να δει από το παράθυρο άρχισε να επιτρέπει σπόρους έχθρας να αναπτύσσονται μέσα του. Όσο και αν εκτιμούσε τις περιγραφές του συγκάτοικού του, εύχονταν μέσα του να ήταν αυτός ο οποίος θα μπορούσε να δει την θέα από το παράθυρο. Άρχισε να αποστρέφεται τον συγκάτοικό του, και στο τέλος ο πόθος του να είναι δίπλα στο παράθυρο τον έφερε σε απόγνωση.

Ένα πρωινό, σε μια επίσκεψη της νοσοκόμας στο δωμάτιο, βρήκε τον άντρα δίπλα στο παράθυρο νεκρό. Είχε πεθάνει ειρηνικά μέσα στον ύπνο του. Λυπημένα κάλεσε τους νοσοκόμους και απομάκρυνε το πτώμα του.

Μετά από ένα χρονικό διάστημα, για να μη θεωρηθεί και απρέπεια, ο άντρας ζήτησε να μετακινηθεί στο κρεβάτι που βρίσκονταν δίπλα στο παράθυρο. Η νοσοκόμα πρόθυμα τον μετακίνησε και φρόντισε να είναι άνετα. Σιγά-σιγά, στηρίχθηκε με πόνο στον αγκώνα του και σηκώθηκε να ρίξει μια ματιά στον έξω κόσμο. Επιτέλους, θα μπορούσε να δει τον έξω κόσμο και όλες τις δραστηριότητές του.

Αυτό που είδε, ήταν ένας κενός τοίχος.

Κάλεσε τη νοσοκόμα και την ρώτησε: Πως μπορούσε ο συγκάτοικός μου να βλέπει όλα όσα μου περιέγραψε;; Πως μπορούσε να μου μιλάει για τόση ομορφιά και με τόσες λεπτομέρειες, όταν αυτό που φαίνεται από αυτό εδώ το παράθυρο είναι ένας παλιός κια βρώμικος τοίχος;;

Η νοσοκόμα του απάντησε: Μα, δεν το ξέρατε;; Ο πρώην συγκάτοικός σας ήταν τυφλός.