Σήκωσε αέρα
Και ξαφνικά, ήρθες
Τα σύννεφα απόψε ονειρεύονται
τις εφτά πληγές του φαραώ
κι εγώ τις δικές σου
Η νύχτα ξεσκονίζει τη μοναξιά μας
Όταν βουλιάζουμε στο κρύο τον Ιούλιο
Σβήνοντας τις οθόνες
Ελευθερώνοντας τα μάτια
Παζαρεύεις τον χρόνο για τον χώρο,
τον δρόμο για την στάση
Είναι τρελός ο δρόμος απόψε, σου λέω
Το φως κλείνει, κι όλα ανάβουν
Το φως κλείνει
Αφήνοντας στο τύμπανο μια λέξη
άλλη μέρα ξημερώνει
στον διαβάτη και τους μελλοθάνατους
Αύριο
Το καράβι φτάνει στο νησάκι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Δεν με ενδιαφέρει τι λένε οι άλλοι για μένα.
Με απασχολεί περισσότερο τι σκέφτονται για μένα.
Παρακαλώ να υπογράφετε τα σχόλιά σας..