Οι νέοι στο Μεσολόγγι ΕΙΝΑΙ τα κοινά

Ωραιότατη κουβέντα ανοίγει το φιλικό ιστολόγιο e-messolonghi.blogspot, οπότε δεν μπορούμε παρά να πιάσουμε το μπαλάκι.. Απαντάμε κάπως βεβιασμένα λόγω πίεσης χρόνου, οπότε χοντρά χοντρά, έχουμε να πούμε τα εξής..

Το αρχικό δημοσίευμα έχει ως εξής
[...] οι νεολαίοι μας, εκτός επαινετών εξαιρέσεων δεν ασχολούνται με τα κοινά, έστω και σε δευτερεύοντα θέματα που να μένουν, να δείχνουν και να ομορφαίνουν την πόλη μας.
Πέντε, έξι, ή και παραπάνω νεολαίοι θα μπορούσαν να πάνε στο Δήμαρχο και να του πουν, ας πούμε παραδείγματος χάριν. Δήμαρχε, δώσε μας το παρκακι που είναι μπροστά στην ΠΥΛΗ, εσωτερικά, να το κάνουμε ανθώνα. Θα είχε αντίρρηση ο Δήμαρχος; (Μεσολογγίτικα Χρονικά, 8 Ιανουαρίου 2011)

Η απάντηση του e-messolonghi
Πολύ καλά κάνουν και δεν ασχολούνται οι νεοι με τα κοινά διότι:
α) Με τα κοινά ασχολήθηκαν οι προηγούμενες γενιές οι οποίες κάποτε είχαν παραλάβει ένα Μεσολόγγι κόσμημα, ένα Μεσολόγγι πρωτεύουσα όπου οι ίδιοι φρόντισαν και κατηντησαν το Μεσολόγγι κωμόπολη και εν συνεχεία το παραδώσουν στους νεολαίους …που δεν ασχολούνται με τα κοινά.
β) Όσο αναφορά το παρκακι εσωτερικά της πύλης όπως αναφέρεται και την μετατροπή του σε ανθώνα από τους νέους, ρωτάμε:
-Γιατί δεν αναλαμβάνεται εσείς την διαμόρφωση του πάρκου σε ανθώνα;
γ) Πιστεύουμε πως οι νέες γενιές θα αναπτύξουν το Μεσολόγγι για ένα και μόνο λόγο:
Διότι οι προηγούμενες γενιές παρέδωσαν στους νέους ένα Μεσολόγγι το οποίο έχει πιάσει πάτο και πιο κάτω δεν γίνεται να πάει
Συμπέρασμα: Φυσικά όλη αυτή την ανάλυση δεν την κάναμε για να σχολιάσουμε μόνο και μόνο το άρθρο της εφημερίδας, αλλά για να απαντήσουμε έμμεσα και σε όσους ζητούν χωρίς να έχουν δώσει η καλύτερα χωρίς να έχουν συμβάλει όλα αυτά τα χρόνια στην ανάπτυξη της περιοχής,
Α ΠΑΡΑΤΑ ΜΑΣ ΜΠΑΡΜΠΑ γιατί ότι ήταν να δώσεις το έδωσες

---

Σφυράκι στο κείμενο
Πρώτη απάντηση: Μεσολογγίτικα Χρονικά
Ας ορίσουμε, αρχικά, τί είναι τα κοινά. Μην είν' οι κάμποι, τα βουνά..; Οι θάλασσες, τα bar μας..; Μην είναι, τέλος Γκόλφω μου, όλο το Γάλα Βλάχας..; Υποθέτω πως ο συντάκτης ορίζει ως "κοινά" τα πολιτικά δρώμενα, και δευτερευόντως, τους βασικούς τομείς που χαρακτηρίζουν τη ζωή στην πόλη, τουτέστιν, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, το πράσινο, το οδικό δίκτυο, κ.λπ.

Σύμφωνα με τις καταστάσεις των Δημοτικών Σχολείων τα τελευταία χρόνια, η νεολαία της πόλης ολοένα και μεγεθύνεται. Νεολαία που συμμετέχει σε δύο ομάδες μπάσκετ, ομάδες (τυπικές και άτυπες) ποδοσφαίρου, ωδεία, φιλαρμονικές, που διοργανώνει εδώ και χρόνια ανεξάρτητα-δωρεάν φεστιβάλ και συναυλίες, που έχει γράψει με το ποδήλατο περισσότερα χιλιόμετρα από ότι οι περισσότεροι 40ρηδες με τα αυτοκίνητά τους.. Αγνοείται έτσι απλά ο πολύ δυνατός Σύλλογος Νεολαίας Μεσολογγίου με τις συνεχείς δράσεις, εκδηλώσεις, καθαρισμούς ακτογραμμής κ.λπ., ο Ναυτικός Όμιλος Μεσολογγίου που στελεχώνεται σχεδόν αποκλειστικά από παιδιά;

Δεν είμαστε εδώ για να κάνουμε μάθημα σε κανέναν. Προσπαθούμε να αποσαφηνίσουμε ένα πιθανώς θολό τοπίο, να φέρουμε και τη δική μας οπτική γωνία στο προσκήνιο ούτως ώστε να διαλύσουμε τυχόν πλασματικές εντυπώσεις, και κυρίως, να γνωρίσουμε όλες τις πτυχές του θέματος.

Δεύτερη απάντηση: e-messolonghi.blogspot
α) Θα διαφωνήσω με τον όρο κόσμημα, καθότι πρώτον, αναφέρεται σε συνθήκες του πρόσφατου παρελθόντος οπότε ήταν πολύ λογικό το κεφαλοχώρι της περιοχής να έχει χαρακτηριστικά πρωτεύουσας, και δεύτερον, δημιουργείται η αίσθηση του ειδυλλιακού και.. ένδοξου παρελθόντος το οποίο εντόνως αμφισβητείται. Είναι χρέος των νέων κάθε εποχής (σαν να γράφω έκθεση είναι :) ) να ανακαλύπτουν τον τροχό, να μην αρκούνται παρά στο ιδανικό και να μην σταματήσουν να το διεκδικούν έως ότου το αποκτήσουν. Δεν βρήκαμε ένα αρκετά καλό Μεσολόγγι για εμάς, επομένως, έχουμε τη δύναμη και το χτίζουμε.

β) Το ζήτημα δεν είναι εν προκειμένω ποιός θα αναλάβει την φροντίδα του ανθώνος ή ποιός θα γκρινιάξει πρώτα στους ανενεργούς συμπολίτες του. Ας διαμαρτυρηθούμε πρωτίστως στους κατά καιρούς Υπεύθυνους Πρασίνου, που δικό τους -θεσμικό- μέλημα ήταν η προστασία του κήπου (και αυτή τη στιγμή μου διαφεύγει εκείνη η υπόθεση με την κοπή δένδρων στον εν λόγω κήπο). Ας προτείνουμε στους δασκάλους των δημοτικών μας σχολείων να οργανώσουν εν είδει εκδρομής μία μικρής έκτασης - εκπαιδευτική δενδροφύτευση στους ελεύθερους χώρους πρασίνου, έτσι ώστε η μέλλουσα "νεολαία" (γενικευμένος όρος) να γαλουχηθεί με οικολογικές αξίες που θα της προσφέρει η ίδια η μαμά-κοινωνία!

γ) Πράγματι, οι παλαιότερες γενιές (τόσο στη μικρή μας πόλη όσο και σε επίπεδο κοινωνίας) απέτυχαν να μετουσιώσουν την πολιτική και οικονομική δυναμική που ακολούθησε τη μεταπολίτευση σε θεμέλιο στέρεο και ικανό για το κάτι καλύτερο. Από την άλλη, δεν μπορώ να αποδεχτώ ότι η "κενή" αυτή γενιά απλώς ατύχησε, μιας και αναχώματα υπήρχαν πολλά· δεν έφτασε εν μία νυκτί ο Αννίβας στη Ρώμη.. Οι νεότερες γενιές, ωστόσο, πιθανολογώ ότι ναι, θα αναπτύξουν το Μεσολόγγι, αλλά επειδή θα μείνουν αναγκαστικά εδώ (βλ. εργασιακή επισφάλεια-ανεργία, περιβάλλον) και θα νιώσουν την ανάγκη να ανοικοδομήσουν το "σπίτι" τους.

Αυτό που πρέπει να κατανοήσουμε είναι ότι η νεολαία νιώθει την ανάγκη να πετύχει και να ανατρέψει τα δεδομένα, να διεκδικήσει ένα καλύτερο παρόν. Προς θεού, δεν είναι το θέμα μας ένα κηπάριο. Είναι το πώς θέλουμε να σκέφτονται τα παιδιά μας, αν θέλουμε να νιώθουν σπίτι το σπίτι τους, να ανθίζουν και να συγκροτούν την κοινωνία τους μέσα σε αυτό.
Συμπερασματικά, η απάντησή μας δεν νομίζω ότι μπορεί να είναι "Άει παράτα μας, γιατί ότι ήταν να δώσεις το έδωσες", αλλά..

"Πήγαινε σε παρακαλώ λίγο πιο εκεί, γιατί
έχω σήμερα να δώσω περισσότερα
από ότι εσύ".