Τετάρτη

(όπως δημοσιεύθηκε στο stixoi.info)
(η Τετάρτη απλά μου ακουγόταν καλά. Η δημιουργία είναι της Παρασκευής 26)
...
Τετάρτη, και οι ρυτίδες της μοναξιάς γλύφουν το πρόσωπό σου

Η κασέτα με τις φωνές των ήχων παγιδευμένων στην καφέ ζελατίνα κάνει κύκλους στις λίμνες του αέρα που ακούς

Δίπλα σου, σε ξενυχτά και σε νανουρίζει φως ηλεκτρικό, φως δροσερό και ταπεινό, όπως τα λερωμένα χέρια σου από το ξύλινο φτυάρι

Από τα χτες, 3 άντρες και 2 άγγελοι αγκάλιασαν το χώμα και φανέρωσαν την ντροπή τους στα ξερά φύλλα της κερασιάς. 3 και 2 άγγελοι ζήλεψαν το κουκλοθέατρο της μάχης και το φτηνό αστερισμό της λήθης, σου τον χαρίζουν

Λίγο μακριά, χορεύει το φθινόπωρο αγκαλιά με το μίσος, και φτάνει στα αυτιά σου το άρωμα της καμμένης νιότης, που σαν το μικρό καντήλι ξέσβησε στο γύρισμα του ελέους

Και από Τετάρτη σε Τετάρτη, τα λερωμένα σου φτερά πολεμούν το ματωμένο σεντόνι
...