Ankh (2005)
 Είναι Κυριακή βράδυ, μόλις έχω γυρίσει από ένα μαγαζάκι και έπειτα από άφθονη κατανάλωση μπύρας αλλά και απίστευτα άσχετης και ηλίθιας μουσικής περιπλάνησης, καταφθάνω στο ήσυχο σπιτάκι μου. Έχω ήδη στα χέρια μου αρκετά demos από διάφορα σχήματα στα οποία πρέπει να γράψω και κάτι που τις περισσότερες φορές θα είναι αρνητικό για να λάβω τα e-mail διαμαρτυρίας για αυτά που έχω γράψει. Αυτή τη φορά επέλεξα κάποιους Γραμμικούς 'Αλφα. Δεν είχα ξανακούσει ποτέ γι' αυτούς. Τι Γραμμικούς Άλφα και παπαριές μονολόγησα και έβγαλα αμέσως το φτυάρι για το θάψιμο.Βάζω το cd, το ακούω όλο, τελειώνει και κλείνω το στερεοφωνικό. Κάτι δεν πάει καλά ξαναμονολόγησα. Άντε πάλι από την αρχή play κτλ. Τι γίνεται ρε παιδιά. Που είμαστε; Παραγωγή απίστευτη, μνημειώδεις στίχοι λυρικής απλοϊκότητας αλλά και ποιητικής παράνοιας, ζηλευτή παραγωγή, απίστευτη δουλειά. Το rock όπως πρέπει να είναι για να μην επανέλθουμε πάλι στο τι είναι rock. Δεν υπάρχει πουθενά ίχνος από δημιουργία παρακμής με την έννοια του riff της εμπορικότητας η του στίχου που πρέπει να γράψουμε για να πουλήσει. Μέσα στο cd άκουσα απίστευτες μουσικές να ακροβατούν από μαύρη μουσική μέχρι jazz funk στοιχεία σε ένα underground σκηνικό που όμως μπορεί να αγκαλιάσει απίστευτο ακροατήριο. Μου θύμισε μερικές φορές την καλή εποχή των band of holy joy. Που ήταν κρυμμένοι τόσο καιρό αυτοί ρε παιδιά; "Χειμώνας", "Όνειρα", "Γραμμές", "Ταξίδεψε", τι να πω, όλο το cd απίστευτο. Το cd αν δεν έχει ήδη κυκλοφορήσει, αναμένεται όπου να 'ναι να βγει στην αγορά, όπου το βρείτε πάρτε το. Όσο για μένα, το πρώτο cd από τους Γραμμικούς το έχω ήδη ξεχάσει και περιμένω που θα με ταξιδέψει το επόμενο. Αρκεί να μη βιαστούν για το επόμενο βήμα τους. Μακράν το καλύτερο υλικό από μπάντα μη δισκογραφίας που έχω ακούσει τα τελευταία 2 χρόνια, αλλά και από τα καλύτερα από υλικό που ήδη κυκλοφορεί. |
