Παναγιώτης Κουρουμπλής: Θα εργαστώ για μία μεγάλη κυβερνητική αριστερά

Συνέντευξη στον ΚΩΣΤΑ ΠΟΥΛΑΚΙΔΑ, Αυγή, 25/09/2011

"Να βάλουν νερό στο κρασί τους" οι κοινωνικές δυνάμεις που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και από την κεντροαριστερά και να συνεργαστούν για να δώσουν εναλλακτική προοπτική πολιτικής και κοινωνικής εξουσίας στον τόπο μέσα από ένα ενιαίο πολιτικό κεντροαριστερό μέτωπο, επιδιώκει ο Παναγιώτης Κουρουμπλής σε συνέντευξή του στην "Αυγή" της Κυριακής. Ο ανεξάρτητος βουλευτής προτείνει "να συγκροτηθεί μια μεγάλη κυβερνητική αριστερά είτε μέσα από ένα ιδρυτικό συνέδριο είτε μέσα από μια προγραμματική συνεργασία".

Μάλιστα, καλεί τους προερχόμενους από το ΠΑΣΟΚ και την κεντροαριστερά "να απαλλαγούν από στερεότυπα και προκαταλήψεις" και "να επεξεργαστούν ένα πλαίσιο προγραμματικής συνεργασίας", ενώ επικρίνει τον κατακερματισμό των δυνάμεων στον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς και της αριστεράς που "αυτοκαθίστατο ακίνδυνη για το σύστημα".

* Οι πολίτες είναι μπροστά σε μία νέα φορο-καταιγίδα. Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις της;

Όταν μοιράζεις προνόμια και διαπράττεις μια αδικία μπορεί να πλήξεις την έννοια του δικαίου. Όταν όμως επιβάλλεις μονομερώς θυσίες και διαπράττεις αδικίες είναι βέβαιο ότι "δολοφονείς" την έννοια του δικαίου. Σε μια εποχή που τα μονομερή επώδυνα μέτρα αποσταθεροποιούν τη συνοχή της κοινωνίας και ανοίγουν τις πύλες ώστε να εισβάλει η νέα φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός, η κυβέρνηση επιμένει στο ίδιο "ρεφρέν". Οφείλει όμως να γνωρίζει ότι εξαντλεί την όποια νομιμοποίησή της όταν συντηρεί την ενδημούσα πλέον κοινωνική αδικία στη συνείδηση της κοινωνίας από την αδυναμία της να συγκρουστεί με τις πηγές της φοροδιαφυγής και της φοροκλοπής.

Ενιαίο πολιτικό κεντροαριστερό μέτωπο

* Η μνημονιακή πολιτική των τελευταίων χρόνων απεγκλώβισε μεγάλα τμήματα του κοινωνικού ΠΑΣΟΚ, που αναζητά μία αξιόπιστη εναλλακτική προοπτική. Όμως οι δυνάμεις που αντιπαλεύουν το Μνημόνιο από προοδευτική σκοπιά είναι διαιρεμένες. Θεωρείτε εφικτή τη συγκρότηση ενός κεντροαριστερού προοδευτικού αντιμνημονιακού μπλοκ που θα εκφραστεί και στις εκλογές; Ποιες δυνάμεις και προσωπικότητες θα μπορούν να συμμετέχουν;

H πολιτική συνείδηση του κοινωνικού ΠΑΣΟΚ είναι σμιλεμένη με τις αξίες της κοινωνικής δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της οικονομικής δημοκρατίας. Η αγωνία όλων των ανθρώπων της κεντροαριστεράς έχει ως κοινή συνισταμένη την αντίσταση στην κατεδάφιση κάθε κοινωνικού δικαιώματος και την υπεράσπιση των αξιών της κοινωνικής δημοκρατίας. Ο κατακερματισμός σε αυτόν τον χώρο συντηρεί σε ένα βαθμό τον δικομματισμό, διότι δεν απελευθερώνει δυνάμεις, ιδιαίτερα σε αυτή τη συγκυρία που αναζητούν εναλλακτική πρόταση πολιτικής και κοινωνικής εξουσίας. Οι αντιμνημονιακές δυνάμεις οφείλουν να απαλλαγούν αφενός μεν από παραδοσιακές εμμονές που τροφοδοτούν την πολυμέρειά τους, αφετέρου δε να υποτάξουν το υπερτροφικό εγώ σε ένα κεντροαριστερό, πολιτικό, συλλογικό εμείς. Είναι ιστορική η στιγμή να αξιοποιήσουμε την ευκαιρία της κρίσης και να χτίσουμε τη συγκυρία. Ας σκεφτεί κανείς κατά μόνας τι δυνάμεις θα απελευθερωθούν συστοιχιζόμενες σε ένα ενιαίο πολιτικό κεντροαριστερό μέτωπο που θα πυροδοτήσει τις χαμένες ελπίδες, υποκαθιστώντας το μοιρολατρικό χαμόγελο της κοινωνίας με ένα κοινωνικά δίκαιο αναπτυξιακό και συλλογικό χαμόγελο.

* Εκτιμάτε ότι μπορούν να συνεργαστούν σε βάθος χρόνου οι δυνάμεις που
προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ με την αριστερά; Σε ποια προγραμματική βάση; Τι είναι αυτό που θα προτείνουν;

Οι δυνάμεις που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ είναι δυνάμεις της αριστεράς. Ωστόσο, οι κοινωνικές δυνάμεις που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και από την κεντροαριστερά έχουν ιστορική ευθύνη να επεξεργαστούν ένα πλαίσιο προγραμματικής συνεργασίας. Ειδικότερα, να απαλλαγούν από στερεότυπα και προκαταλήψεις, να αρθρώσουν μια οραματική αλλά και ρεαλιστική πρόταση δίνοντας την ευκαιρία στους απογοητευμένους ανθρώπους αυτού του χώρου να ελπίσουν ότι συγκροτείται ένα μέτωπο αντίστασης, διεκδίκησης και γιατί όχι διακυβέρνησης αυτού του τόπου. Γιατί δηλαδή να μπορεί ένας αριστερός να είναι δήμαρχος στο πλαίσιο αυτού του συστήματος και να μην μπορεί να είναι υπουργός ή ακόμη και πρωθυπουργός; Έχουμε χρέος στην εποχή του νεοφιλελεύθερου κοινωνικού δαρβινισμού να συμπλεύσουμε όλοι όσοι πιστεύουμε πραγματικά στην έννοια της αλληλεγγύης, μία αλληλεγγύη που έχει αξία στο κερδίζω-κερδίζεις και όχι στο κερδίζω-χάνεις. Μπορούμε, λοιπόν, να εργαστούμε και να οραματιστούμε για κάτι πολύ μεγάλο σε αυτό τον χώρο. Μόνο έτσι θα στείλουμε ένα ιστορικό μήνυμα: "Τρομοκρατήστε τους τρομοκράτες". Η ζωή άλλωστε έχει διδάξει πως συνηθισμένοι άνθρωποι, όταν πιστεύουν σε κοινά οράματα και κινητροδοτούν το πυρακτωμένο τους πείσμα, μπορούν να κατορθώσουν ασυνήθιστα πράγματα.

* Θεωρείτε ότι το ΠΑΣΟΚ και η αριστερά φέρουν διαχρονικά ευθύνη σε όλη αυτή τη διαδρομή;

Το ΠΑΣΟΚ στο πλαίσιο της σοσιαλδημοκρατίας νομιμοποίησε δυστυχώς συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές τις οποίες ιστορικά είχε την ευθύνη να ακυρώνει. Η αριστερά εκείθεν του ΠΑΣΟΚ παρέμεινε πάντα αυτοπεριθωριοποιημένη σε μονοψήφιους αριθμούς. Μια τέτοια αριστερά αυτοκαθίστατο ακίνδυνη για το σύστημα. Προσωπικά πιστεύω και θα εργαστώ γι’ αυτό, όπως πολλοί άλλοι, διότι είναι μέγιστη ευκαιρία να συγκροτηθεί μια μεγάλη κυβερνητική αριστερά είτε μέσα από ένα ιδρυτικό συνέδριο είτε μέσα από μια προγραμματική συνεργασία.

Έλλειψη εσωκομματικής δημοκρατίας

* Εσείς προέρχεστε από τα σπλάχνα του ΠΑΣΟΚ, εκλεγήκατε βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ, στηρίξατε τον Γ. Παπανδρέου και διαγραφήκατε όταν εκφράσατε διαφωνία με τη νεοφιλελεύθερη μνημονιακή πολιτική. Σας έχει αφήσει κάποια πικρία η στάση της ηγεσίας του Γ. Παπανδρέου;

Η έλλειψη εσωκομματικής δημοκρατίας στα ελληνικά πολιτικά κόμματα στραγγαλίζει τον δημόσιο πολιτικό λόγο. Με τον Γεώργιο Παπανδρέου έχω πολιτικές και όχι προσωπικές διαφορές. Πίστεψα και ερωτεύτηκα πολιτικά αυτήν την παράταξη από τα μαθητικά μου χρόνια, τα χρόνια του διωγμού μου με το νόμο 4000 περί τεντιμποϊσμού έως το όχι καταψήφισης του Μεσοπρόθεσμου πλαισίου.

* Στη νοτιοανατολική Μεσόγειο κυριαρχεί ένταση ανάμεσα σε Τουρκία και Ισραήλ με φόντο την εκμετάλλευση των πετρελαϊκών κοιτασμάτων της Κύπρου. Η Ελλάδα εισέρχεται τελευταία στον χορό αυτό. Εκτιμάτε ότι η Ελλάδα μπορεί να διαμορφώσει μία αξιόπιστη στρατηγική συμμαχία με το Ισραήλ;

Η Ελλάδα οφείλει να υπερασπίζεται με κάθε τρόπο τα σύνορά της προβάλλοντας σημαία όπου πρέπει. Η εξωτερική πολιτική κινείται πάντα σε λεπτές τροχιές και ορίζεται κάθε φορά με συμμαχίες που υπηρετούν πρωτίστως το εθνικό συμφέρον. Η πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και οι συνδεόμενες με αυτήν κάθε φορά συμμαχίες αναβαθμίζουν γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά τη χώρα, προσδιορίζοντάς της την απαραίτητη αυτοπεποίθηση στην αντιμετώπιση απειλών αλλά και διεκδικήσεων που θίγουν εθνικά συμφέροντα.

Δουλειές υπάρχουν

Τι κι αν η ανεργία ισοπεδώνει την κοινωνία, με τα επίσημα στοιχεία να την υπολογίζουν στο 16,3% το Β' Τρίμηνο του 2011; Κι αν χάνονται 270.000 θέσεις εργασίας; Μικρό το κακό. Λίγο μικρότερο από το ολέθριο 32,9% στους νέους.

Τι κι αν Ρόβλιας και Πάγκαλος επιμένουν πως καθημερινά νέες επιχειρήσεις ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια Γρεβενών; Ίσως να πρόκειται για θέσεις εργασίας σε call center της Εθνικής ή για το τιμιότερο 2 σε 1 "ψήστης-τυλιχτής". Το επιστημονικό προλεταριάτο (όρος που χρησιμοποιήθηκε και για την Αραβική Άνοιξη και την Πλατεία Ταχρίρ) μεταναστεύει σωρηδόν, όχι μόνο από απογοήτευση ή λιποψυχία, αλλά και για λόγους επιβίωσης. Ουσιαστικά, δεν πρόκειται για τίποτε περισσότερο από μία βασική παράγραφο στα βιβλία της οικονομικής ιστορίας, και δη του καπιταλισμού: Πας όπου υπάρχουν δουλειές. Ασχέτως αν ο ξεριζωμός επιμετράται ή όχι στα βιβλία..

Κι αυτοί που μένουν πίσω; Αυτοί.. Όσοι είναι ξύπνιοι και ψάχνονται, να κόβει το μάτι τους και να κυνηγούν τις ευκαιρίες, μπορεί να βγάλουν καλό μεροκάματο στους ευτυχισμένους κλάδους του καιρού της ελληνικής ύφεσης: ναυτιλία, φωτοβολταϊκά, εναλλακτικές καλλιέργειες (το συστήνω ασχέτως παρούσας κριτικής), κλπ. Ωραία πράγματα, σύγχρονα, για ξύπνιους.. Μια στιγμούλα, όμως, δεν είναι έτσι όλος ο κόσμος. Ποιος απολυμένος άνω των 50 έχει τον χρόνο ή την δύναμη να μετεκπαιδευτεί για τους "καλούς" κλάδους; Οι αγράμματοι στυλοβάτες των κατασκευών και της γεωργίας, έχουν ρόλο στην κρίση; Οι εκατοντάδες γιατροί, πολιτικοί μηχανικοί και φιλόλογοι, που οικοδομούν τις κοινωνικές παροχές (Δημόσια Υγεία, Παιδεία και Κοινωφελή Έργα) οδηγούνται σήμερα στην αχρηστία, μιας και όλα αυτά θεωρούνται υπεροβολές στην τελευταία σοσιαλιστική δημοκρατία της Ευρώπης· τάδε έφη Πάσχος, άρα κάτι ξέρει.

του MisterDontPlay, by Flickr

Ας φυλαγόμαστε, όμως.. Εμείς μαθαίνουμε τον κόσμο να είναι αισιόδοξος, να έχει ελπίδα. Κι αν τίποτα δεν φαίνεται στον ορίζοντα, να γίνεται ο ίδιος ελπίδα για τον κόσμο. Έχουν ακουστεί κάποιες προτάσεις που από καιρό σε καιρό μπορούμε να αρχίσουμε να τις σκεφτόμαστε σοβαρά, μιας και κανένας στην κυβέρνηση δεν φαίνεται να παίρνει εμάς στα σοβαρά.. Το κράτος ΠΑΣΟΚ ανοίγει όντως δουλειές, απλά είναι, ας το πούμε, κλειστά επαγγέλματα..

1. DJ στις απεργίες της ΕΡΤ
Το κείμενο αυτό γέννησε η πολύωρη και απολαυστική ακρόαση του μουσικού προγράμματος της ΕΡΤ-ΠΟΣΠΕΡΤ, κατά την διάρκεια της τελευταίας απεργίας του κλάδου. Αν ήμουν κακεντρεχής και βλάκας θα έλεγα ότι ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ η δημόσια τηλεόραση επιτελεί το θεσμικό της έργο. Σαν καλός βλάκας που (θέλω να πιστεύω πως) δεν είμαι, θα πω ότι στην πραγματικότητα ουδείς ever ασχολήθηκε με την δημόσια τηλεόραση, πέρα από το αθλητικό της πρόγραμμα. Και ξέρω ότι όσες κακοτοπιές και κακοργανωσιές να είχε, με τα εκατομμύρια των χρημάτων που σπαταλήθηκαν σε προκλητικά ανόητες και προκλητικές ανοησίες, ήταν ένα μέρος που "χώρεσε" η βραδινή Βίκυ Φλέσσα, η Φρουτοπία, το Hotel Τρίτων, και η επανάληψη του Θυσαυρού της Αγγελίνας. Και όχι, μην ψάξετε ποτέ να τα βρείτε στο πρόγραμμα του ΑΝΤ1. Οπότε, μάλλον καλώς να συνεχίσουν να απεργούν.

2. ΜΑΤ
Η επόμενη επαγγελματική κατηγορία με σίγουρη αποκατάσταση. Πρώτον, γιατί ασχέτως αν στον δρόμο βρίσκονται 1.000 φοιτητές και γιατροί του ΕΣΥ, ή 170.000 πολίτες από όλη την Ελλάδα, οι υπηρεσίες σας είναι πάντα χρήσιμες. Επίσης, δεν χρειάζεται καμία προηγούμενη εμπειρία ή εκπαίδευση (έτσι δείχνουν), μιας και το να ρίχνεις γκλοπιές είναι ένα από τα ένστικτα-κατάλοιπα της λίθινης εποχής. Τέλος, θα εργάζεστε πάντα με την τελευταία λέξη της μόδας, ασχέτως αν στην θέση σας περιθάλπτονταν δεκάδες παππούδες των 380€ του ΟΓΑ και παιδιά μεταναστών εργατών που δεν έχουν στον ήλιο του ΠΑΣΟΚ μοίρα.

Αυτά. Άλλα;

Πρωτοβουλία Αγρινίου για την παιδική βιβλιοθήκη (αφίσα πανεκπαιδευτικού)

Απόφαση "βόμβα" του ΣτΕ: Η ΔΕΗ δεν δικαιούται, ούτε να εισπράξει φόρους, αλλά ούτε και να κόψει το ρεύμα!

Ο δικηγόρος Αθηνών και νομικός Σύμβουλος του Συλλόγου κ. Παναγιώτης Χασιώτης, επισημαίνει ότι, σύμφωνα με την υπ΄ αριθ. 1934/1998 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας η οποία είχε κρίνει αντισυνταγματικές τις λεγόμενες τότε "παρκο-εταιρίες" του Δήμου Αθηναίων, οι οποίες έκαναν έλεγχο στάθμευσης των αυτοκινήτων και επέβαλαν και τα σχετικά πρόστιμα σε ιδιώτες, η ΔΕΗ δε δικαιούται να εισπράττει φόρους και να διακόπτει την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, σε πελάτες της, οι οποίοι για οποιοδήποτε λόγο αρνούνται να καταβάλλουν το "τέλος ακινήτων". Παράλληλα, ούτε οι άλλες ιδιωτικές εταιρίες - πάροχοι ηλεκτρικού ρεύματος, έχουν το δικαίωμα να προβαίνουν σε είσπραξη φόρων ή διακοπή της ηλεκτροδότησης.

Σύμφωνα με το σκεπτικό της παραπάνω απόφασης, αντίκειται στις διατάξεις των άρθρων 1 παρ. 3 και 26 παρ. 2 του Συντάγματος, η οποιαδήποτε ανάθεση άσκησης δημόσιας εξουσίας σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου (όπως είναι η Δ.Ε.Η. και οι άλλες ιδιωτικές εταιρείες παροχής ρεύματος). Τόσο η είσπραξη φόρων, όσο και η επιβολή διοικητικών κυρώσεων λόγω της άρνησης πληρωμής φόρων, αποτελούν στοιχεία άσκησης δημόσιας εξουσίας.

Σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ, η άσκηση δημόσιας εξουσίας αποτελεί την κατ΄εξοχήν έκφραση κυριαρχίας του Κράτους και ασκείται μόνο από το Δημόσιο και τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου.

Η προτεινόμενη τροπολογία δεν αναθέτει τις αρμοδιότητες αυτές μόνο στη ΔΕΗ (η οποία έχει και κάποιο δημόσιο χαρακτήρα) αλλά και σε ιδιωτικές εταιρείες παροχής ηλεκτροδότησης (εναλλακτικούς παρόχους τους ονομάζει). Η επιβολή της κύρωσης ναι μεν προβλέπεται από το Νόμο, αλλά αναθέτει σε ιδιώτη να επιβάλει αυτές τις κυρώσεις. Εναπόκειται στην κρίση του Συμβουλίου της Επικρατείας να κρίνει εάν αυτή η εκχώρηση των αρμοδιοτήτων συμβαδίζει με τα άρθρα 1 παρ. 3 και 26 παρ. 2 του Συντάγματος.

Το παραπάνω, προστίθεται στους λόγους αντισυνταγματικότητας που ήδη έχουν επισημάνει οι νομικοί συνεργάτες του Συλλόγου μας.

Παρακάτω παρατίθεται το "κρίσιμο" άρθρο 11, της υπ΄ αριθ. 1934/1998 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας:
11. Επειδή οι μνημονευμένες διατάξεις του άρθ. 36 του δημοτικού και κοινοτικού κώδικα και του άρθρου 45 του νόμου 2218/1994, κατά το μέρος που προβλέπουν ευθέως ή επιτρέπουν την ανάθεση αστυνομικής φύσεως αρμοδιοτήτων (βεβαίωση της παράβασης, ακινητοποίηση οχημάτων, επιβολή προστίμων) σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, αντίκεινται στις θεμελιώδεις διατάξεις του άρθ. 1 παρ. 3 και 26 παρ. 2 του Συντάγματος, κατά την έννοια των οποίων, αστυνομική εξουσία, ως η κατεξοχήν δημόσια εξουσία και έκφραση κυριαρχίας, ασκείται, διά της αστυνομικής αρχής, μόνο από το κράτος (και νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου που και αυτά είναι αποκεντρωμένες καθ'ύλην κρατικές υπηρεσίες) και όχι από ιδιώτες. Μειοψήφησαν οι Σύμβουλοι Φ. Κατζούρος, Αθ. Τσαμπάση, Σ. Ρίζος και Ν. Σακελλαρίου, οι οποίοι υποστήριξαν ότι δεν προσκρούει στο Σύνταγμα η ανάθεση ασκήσεως τέτοιου είδους δραστηριοτήτων, όπως αυτές που αναφέρονται από τη διάταξη του άρθρου 45 του νόμου 2218/1994.

Πρωτοβουλία Κουρουμπλή-Παπαδημούλη για ακρόαση των μελών της ΕΛΣΤΑΤ

ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΑΚΡΟΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΉ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ

Με πρωτοβουλία του Ανεξάρτητου Βουλευτή Αιτ/νίας κ. Παναγιώτη Κουρουμπλή κατετέθη πρόταση προς την Πρόεδρο της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής κα. Βάσω Παπανδρέου με την οποία 21 Βουλευτές-μέλη της Επιτροπής ζητούν να κληθούν σε ακρόαση σύμφωνα με το Άρθρο 41 Α του Κανονισμού της Βουλής όλα τα μέλη της ΕΛ.ΣΤΑΤ, ο πρώην Υπουργός Οικονομικών κ. Γεώργιος Παπακωνσταντίνου και ο Γενικός Διευθυντής της Eurostat κ. Βάλτερ Ράντερμαχερ.

To πλήρες κείμενο της εν λόγω πρότασης έχει ως ακολούθως «Αξιότιμη κυρία Πρόεδρε, γίναμε όλοι μάρτυρες των δημοσίων δηλώσεων και των επιστολών διαφόρων μελών της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής. Το θέμα πήρε αντικειμενικά μεγάλες διαστάσεις αφού πέραν της εσωτερικής μη λειτουργίας του Διοικητικού Συμβουλίου και της δικαστικής διαμάχης Προέδρου και Αντιπροέδρου της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, αφορά και την διαμόρφωση των κρίσιμων στατιστικών στοιχείων της χωράς καθώς και τη μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε. Οι επιπτώσεις τυχόν λανθασμένων ή παραποιημένων στοιχείων για την χώρα και την οικονομία είναι τεράστιες αφού συνδέονται με τις πολιτικές μείωσης των ελλειμμάτων και των περιοριστικών μέτρων που εφαρμόζονται.

Επειδή:
-η Βουλή των Ελλήνων έχει την από το Νόμο εποπτεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής
-η Βουλή των Ελλήνων ενέκρινε τα μέλη της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής που ορίστηκαν μετά από πρόταση του πρώην Υπουργού Οικονομικών, κ. Γεώργιου Παπακωνσταντίνου. Ζητούμε την κλήση σε ακρόαση των κάτωθι αναφερόμενων προσώπων, σύμφωνα με το Άρθρο 41 Α του Κανονισμού της Βουλής, καθώς και την κατάθεση στην Επιτροπή, δια του Προέδρου του Αρείου Πάγου, τόσο της δικογραφίας που χειρίζεται ο ένατος τακτικός ανακριτής κ. Κασίμης όσο και του CD ROM που κατέθεσε ο προϊστάμενος της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος κ. Μ. Σφακιανάκης στο οποίο εμπεριέχονται τα email αλληλογραφίας του Προέδρου της ΕΛ.ΣΤΑΤ κ. Α. Γεωργίου με τη Eurostat και τους παράγοντες της.
Πρόσωπα που προτείνεται να κληθούν :
κ. Γεώργιος Παπακωνσταντίνου, Υπουργός ΥΠ.Ε.Κ.Α.-πρώην Υπουργός Οικονομικών
Ανδρέας Φιλίππου, μέλος ΕΛ.ΣΤΑΤ
Ζωή Γεωργαντά, μέλος ΕΛ. ΣΤΑΤ
Κωνσταντίνος Σκορδάς, μέλος ΕΛ.ΣΤΑΤ
Γεώργιος Σημιγιάννης, μέλος ΕΛ.ΣΤΑΤ
Εκπρόσωπος της Τράπεζας Ελλάδος
Νικόλαος Λογοθέτης, μέλος ΕΛ. ΣΤΑΤ
Στέλλα Μπαλφούσια, μέλος ΕΛ.ΣΤΑΤ
Βάλτερ Ράντερμαχερ, Γενικός Διευθυντής Eurostat

Την πρόταση προσυπογράφουν οι κ.κ. Βουλευτές Π. Κουρουμπλής, Δ. Παπαδημούλης, Π. Λαφαζάνης, Θ. Καράογλου, Α. Δερμεντζόπουλος, Ι. Τραγάκης, Μ. Βορίδης, Μ. Κεφαλογιάννης, Μ. Σαλμάς, Μ. Τζίμας, Ν. Λέγκας, Γ. Βρούτσης, Γ. Παπαθανασίου, Χ. Σταϊκούρας, Θ. Μπούρας, Π. Μαρκάκης, Β. Παπαχρήστος, Μ. Χαλκίδης, Κ. Μητσοτάκης, Ν. Νικολόπουλος, Π. Παναγιωτόπουλο

Θα βάλω τάξη - Νίκος Τσουνάκας (ΔΕΥΑΜ)

Ποιος το λέει αυτό; Ο νέος επικεφαλής της ΔΕΥΑ Μεσολογγίου - Οινιαδών - Αιτωλικού Νίκος Τσουνάκας που άρχισε ήδη τις επαφές ώστε να ενημερωθεί για την κατάσταση που υπάρχει.

Είναι κοινώς παραδεκτό ότι ο κ. Τσουνάκας αναλαμβάνει μια από τις δυσκολότερες αποστολές. Να εξυγιάνει τις προβληματικές ΔΕΥΑ, να εξισορροπήσει το κόστος και να νοικοκυρέψει τα οικονομικά. Τώρα, στην αρχή, δηλώνει αισιόδοξος και έτοιμος να συγκρουστεί. Με ποιους να συγκρουστεί; Με λίγους εργαζόμενουνς που είχαν μάθει να είναι αραχτοί, με καταναλωτές, κυρίως στα χωριά, που συνήθιζαν να ανοίγουν το λάστιχο και να ξεχνούν να το κλείσουν.

Η λειτουργία των ΔΕΥΑ είναι δυσβάσταχτη. Μάλιστα ατή του Μεσολογγίου έχει και ένα μεγαλύτερο βάρος εξαιτίας του τεράστιου κόστους λειτουργίας των αντιλοστασίων λόγω της εδαφικής ιδιαιτερότητας της πόλης. Επειδή είναι άνθρωπος της πιάτσας και εργατικός ξεκινάει με καλές προϋποθέσεις. Φτάνει να ξεπεράσει τα εμπόδια που σίγουρα θα του βάλουν και να αγνοεί αυτό που λέμε "πολιτικό κόστος".

Χ.Ο.
ΑΙΧΜΗ, Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010
Μια στο καρφί & μια στο... πέταλο

Αίτημα για τις γερμανικές αποζημιώσεις του Ναζισμού

Αυτές τις μέρες διεξάγεται η Δίκη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα θύματα του Ναζισμού και τις Γερμανικές αποζημιώσεις.

Παρακαλώ ζητήσετε από φίλους και γνωστούς σας να επισκεφθούν το
http://www.greece.org/blogs/wwii/

και να υπογράψουν το Αίτημα μας που ζητά από την Γερμανική Κυβέρνηση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα, πού εκκρεμούν για πολλές δεκαετίες, πληρώνοντας το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο και πολεμικές επανορθώσεις ανάλογες των υλικών ζημιών, των εγκλημάτων και των λεηλασιών, που διέπραξε η πολεμική μηχανή των Γερμανών...

Θα σας αποσταλεί ένα e-mail επιβεβαίωσης, και θα προστεθείτε στον κατάλογο με τους περίπου 4.500 άλλους συνδιεκδικητές!

Αποφεύγοντας το χαράτσι [Θεατρικό]

Μια παραγωγή για δύσκολες ώρες

Σκηνικά-Κοστούμια: V. Enizelos

Από τον δημιουργό του "Τελευταίου των Τροϊκανών"...

Διεύθ.Φωτογραφίας: Sam Rass

..και τον σεναριογράφο του "Δομημένη Ομολογία"..

Πράξη Β'
σαλόνι

-Καλησπέρα σας. Περάστε.
-Παρακαλώ.
-Καθίστε, να σας φέρω κάτι;
-Όχι, ευχαριστώ, να είστε καλά. Ήρθα ξέρετε για τον φόρο, εε, είδα στις καταστάσεις ότι δεν το έχετε καταβάλει ακόμα.
-Α, μάλιστα! Κι ούτε πρόκειται.. Βλέπετε, η οικία μου θεωρείται χώρος λατρείας, οπότε πρέπει μάλλον να με αφαιρέσετε από τη λίστα.
-Ναι, μα ξέρετε, μπαίνοντας, δεν είδα κανένα θρησκευτικό σύμβολο, τρούλο, ή έστω μία εικόνα κυρία..
-Πατήνη. Δεσποινίς, παρακαλώ, Ζωή Πατήνη.
-Α, μάλιστα.. (το σημειώνει) Πα-τή-νη..
-Κύριε Κλεφτοδήμο, είσθε χριστιανός;
-Α, μα τι λέτε τώρα, παίζουμε με αυτά τα πράγματα;
-Ορθόδοξος;
-Από κολυμβήθρας.
-Λαμπρά.. Ξέρετε, σας πάει η γραβατούλα..
-Χε χε (μπουρτζοβλαχογελάκι), βρίσκετε;
-Μάλιστα.. αλλά και εσείς.. γλυκούλης είστε..
-Ελάτε τώρα, υπερβάλλετε.. νομίζω ότι πάτε να μου την κάνετε!


-Θα έπρεπε να ντρέπεστε. (ξανά στο σορόπι..) Αλλά σας συγχωρώ.. Ελάτε λίγο κατά δω..
-Εε.. εε.. να έρθω, αλλά τι με θέλετε;
-(με χαρακτηρηστική παθιασμένη φωνή) Πολλά σας θέλουμε.. και σε παρακαλώ, στον ενικό..
-Αχ, ελάτε τώρα, τι μου κάνετε.. αχ..
-Μα γιατίι.. δεν μας βλέπει κανένας..
-Εε, πως κυρία Ζωή, Ζωίτσα μου ήθελα να πω! ε πως, μα.. μας βλέπει οο.. (δείχνει πάνω).. οο!!
-Ποιος καλέ;
-Ο Θεός, κυρά Ζωίτσα μου..
-Γιατί καλέ; Είναι πανταχού παρόν;
-Εε, πως Ζωίτσα μου.. αυτό δεν μας λέγανε στο σχολειό;
-(σοβαρεύει κάπως) Ναι, ε; Αυτό μας έλεγαν;
-Εεμ..

-Ουστ, βρε, έξ' απ' το σπίτι μου!
-Ωχ, αχ, τι σμπρώχνεις καλέ!
-Φύγε ρε, όξω! Πανταχού παρών, ε; Ε και δω τόπος λατρείας είναι, άντε να χαθείς!
-Αχ, μη, μη καλέ..!!

ΑΥΛΑΙΑ

After a while..

12 εκατ. έσοδα από τους εφοπλιστές - 50 από τα παράβολα των μεταναστών!

(αναδημοσίευση από την Αυγή)
Ημερομηνία δημοσίευσης: 09/06/2011

Την ώρα που οι Έλληνες εφοπλιστές κατέχουν το 16% του παγκόσμιου εφοπλιστικού στόλου, πληρώνουν 12 εκατ. ευρώ φόρους όλοι μαζί, ενώ μόνο από το παράβολο που παίρνει από τους μετανάστες το κράτος, προκύπτουν έσοδα 50 εκατ. ετησίως, υπογραμμίζει ο Αλέξης Τσίπρας σε ερώτησή του προς τον υπουργό Οικονομικών. Ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ θέτει το ζήτημα των 44 φοροαπαλλαγών για τους πλοιοκτήτες ποντοπόρων, κάνοντας λόγο για φοροασυλία εφοπλιστών.

Ζητεί μάλιστα την κατάργηση φοροαπαλλαγών για τους εφοπλιστές, καθώς σε μισθωτούς και συνταξιούχους περικόπτονται οι φοροαπαλλαγές. Επισημαίνει ο Αλ. Τσίπρας ότι σε κανένα προϋπολογισμό δεν υπάρχει ποσοτικοποίηση των εσόδων που το Δημόσιο χάνει εξαιτίας των φοραπαλλαγών και ρωτά με ποιο τρόπο η κυβέρνηση υπολογίζει τα οφέλη για τα δημόσια έσοδα από αυτές τις φοροαπαλλαγές.

Ο Αλ. Τσίπρας αναφέρει ότι από το 1975 έχουν απαλλαγεί από τον φόρο εισοδήματος τα εισοδήματα από πλόες ποντοπόρων πλοίων και έκτοτε επιβάλλεται φόρος ανάλογα με την ηλικία των πλοίων και την ολική χωρητικότητά τους σε κόρους. Το αποτέλεσμα όλων αυτών των φοροαπαλλαγών είναι: ενώ η Ελλάδα έχει τον μεγαλύτερο εμπορικό στόλο στον κόσμο, τα φορολογικά έσοδα από την ναυτιλία για το έτος 2011 προβλέπεται να είναι μικρότερα ακόμα και από τα έσοδα μέσω των παραβόλων των μεταναστών. Συγκεκριμένα, στον προϋπολογισμό του 2011 προβλέπονται 12 εκατ. ευρώ φόρος πλοίων και 50 εκατ. ευρώ από τα παράβολα των μεταναστών.

Στραβός είναι ο γιαλός (σχόλιο πολιτικής οικονομίας)

Είμαι βέβαιος πως ο τίτλος θα μπορούσε να σημαίνει κάτι πολύ περισσότερο από το σχόλιο που θέλω να κάνω σήμερα. Όσο περνάει ο καιρός επιβεβαιώνομαι όλο και περισσότερο ότι, όσο λοξά κι αν αρμενίζει το γέρικο σκαρί μας, ο γιαλός παραμένει στραβός. Οι δύο ειδήσεις που θα σας παρουσιάσω σήμερα δημοσιεύθηκαν με διαφορά αρκετών ημερών, εξακολουθούν, όμως, να περιγράφουν άριστα το χθες και το αύριο της οικονομίας, το ιστορικό και πολιτικό ψέμα της ανάπτυξης στην Ελλάδα. Μίας οικονομίας που καμία κυβέρνηση δεν τόλμησε να διαταράξει ή έστω να επανατοποθετήσει, αφήνοντάς την ανενόχλητη στο "έργο" της.

Ψέμα πρώτο: Η Ελλάδα δεν είναι καπιταλιστική χώρα, δεν έχει χρήματα ή εμίρηδες όπως τα άλλα κράτη του οικονομικού επεκτατισμού (σ.σ. είδατε τι καλά που ακούγεται ο ιμπεριαλισμός;), οπότε, σέρνεται σαν φτωχαδάκι στην ουρά της Ευρώπης.
"Greek controlled tonnage remained in first place globally despite the current economic downturn. It is worthwhile noting that Greek owners control 24% of the world tanker fleet (chemical, crude oil and product carriers) and 23% of the world bulk carrier fleet in terms of dwt (excluding ships currently on order). Moreover, Greek-owned vessels flying EU member states flags amount to 48.2% of EU shipping (dwt).¹". Άρα, λεφτά υπάρχουν..

Ψέμα δεύτερο: Για την κατάντια των ναυπηγείων Σκαραμαγκά φταίνε οι απεργίες, οι υψηλοί μισθοί, το ανειδίκευτο προσωπικό, η άνοδος στα μέταλλα, ο δημόσιος χαρακτήρας, κλπ, κλπ, κλπ..
"Βυθίζεται το «πείραμα» της γερμανοαραβικής συνεργασίας στον Σκαραμαγκά.
Τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά βλέπουν το «πείραμα» της γερμανοαραβικής συνεργασίας να βυθίζεται. Σχεδόν έναν χρόνο μετά την εγκατάσταση της νέας διοίκησης από την εταιρεία του Ισκαντάρ Ζάφα Priminvest, που κατέχει 75,1% των μετοχών, η ρήξη με τον μειοψηφικό εταίρο και πρώην ιδιοκτήτη ThyssenKrupp Marine Systems έχει προκαλέσει αδυναμία να συνεχιστεί το πρόγραμμα των υποβρυχίων. Δηλαδή, της προίκας που έδωσε το ελληνικό κράτος προκειμένου να διατηρήσει τη βιωσιμότητα των ναυπηγείων και να διασφαλίσει τις θέσεις των 1.300 εργαζομένων, όπως και χιλιάδων άλλων που δουλεύουν στην επισκευαστική ζώνη του Περάματος σε μικρές εταιρείες, υποκατασκευαστές του Σκαραμαγκά.

(αλλά ταυτόχρονα)

Καταδικασμένη για παράνομες επιδοτήσεις που δόθηκαν στον Σκαραμαγκά τη δεκαετία του '90, η Ελλάδα έχει συμφωνήσει να μην ασκήσει το ναυπηγείο καμία μη στρατιωτική δραστηριότητα τα επόμενα 15 χρόνια (επισκευές και εμπορικές κατασκευές), να πωληθούν όλες οι μη στρατιωτικές υποδομές του ναυπηγείου και να επιστρέψει στο ελληνικό κράτος η χρήση της εκχωρηθείσας γης που δεν είναι απαραίτητη για τη διεξαγωγή στρατιωτικών δραστηριοτήτων.²"

Τα λεφτά πλέουν αλλού

Και για το φινάλε, το πιο αποκαρδιωτικό και εξοργιστικό από όλα..
"Οι Ελληνες εφοπλιστές, παρά την οικονομική κρίση, συνεχίζουν να ανανεώνουν το στόλο τους, καθώς σήμερα ναυπηγούν ανά τον κόσμο, με προτίμηση στη Ν. Κορέα και την Κίνα, 654 νέα πλοία. Μόνο ένα από αυτά ναυπηγείται στην Ελλάδα.
Πρώτη στη λίστα της προτίμησης των Ελλήνων πλοιοκτητών βρίσκεται η Ν. Κορέα, δεύτερη η Κίνα και ακολουθούν με μεγάλη διαφορά από τις δύο πρώτες χώρες η Ιαπωνία, η Ινδία και αμέσως μετά οι Φιλιππίνες. Οσο για τα δικά μας ναυπηγεία, βρίσκονται τελείως έξω από το παιχνίδι των παραγγελιών, αφού μόνο ένα πλοίο ελληνικών συμφερόντων ναυπηγείται στη χώρα μας.³"

Διαβάστε ακόμη:
Η κρίση αυξάνει τους... πλούσιους!, του Γιώργου Δελαστίκ
από την ιστοσελίδα του ΈΘΝΟΣ
Οι αριθμοί είναι αποστομωτικοί. Οι εκατομμυριούχοι σε δολάρια όπως τους ορίσαμε σε όλη τη Γη ανέρχονται πλέον σε 10,9 εκατομμύρια άτομα, ενώ το 2007 ήταν 10,1 εκατομμύρια και το 2004 μόλις 8,2 εκατομμύρια άτομα. Το 2009 ήταν 10 εκατομμύρια, αύξηση δηλαδή 9% σε έναν χρόνο. Η συνολική τους περιουσία ανήλθε πέρυσι σε 42,7 τρισεκατομμύρια δολάρια, ενώ το 2007, πριν από την κρίση, ήταν 40,7 τρισεκατομμύρια και το 2004, τρία ακόμη χρόνια νωρίτερα, μόνο 30,7 τρισεκατομμύρια δολάρια. Αυτά τα 42,7 τρισεκατομμύρια δολάρια είναι ασύλληπτο ποσό. Για να καταλάβει καλύτερα κανείς το μέγεθός του, αρκεί να πούμε ότι τα 7 δισεκατομμύρια άνθρωποι της Γης παράγουν όλοι μαζί σε έναν χρόνο παγκόσμιο πλούτο 55 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Αυτό σημαίνει ότι το 0,15% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει τόσο πλούτο όσον παράγει το υπόλοιπο... 99,85% της ανθρωπότητας σε σχεδόν εννέα μήνες! Μιλάμε για απίστευτη άβυσσο στην κατανομή του κοινωνικού πλούτου.

Πηγές
1: Το ελληνικά ελεγχόμενο φορτίο παρέμεινε στην πρώτη θέση παγκοσμίως παρά την παρούσα οικονομική ύφεση. Είναι αξιοσημείωτο ότι έλληνες ιδιοκτήτες ελέγχουν το 24% του παγκόσμιου στόλου τάνκερ (χημικά, αργό πετρέλαιο και μεταφορά εμπορευμάτων) και το 23% του παγκόσμιου στόλου φορτηγών πλοίων σε όρους dwt (σ.μ. χωρητικότητα εκτοπίσαμτος - εξαιρούνται πλοία που βρίσκονται σε παραγγελία). Επίσης, τα ελληνικής ιδιοκτησίας πλοιάρια που φέρουν σημαία κράτους-μέλους της Ε.Ε. αντιστοιχούν στο 48,2% της ευρωενωσιακής ναυτιλίας (σε όρους dwt). [THE MARINE SECTOR IN GREECE, British Embassy Athens, Trade Development Section May 2009, a 2.1-2, link]
2: [ΤΑ ΝΕΑ, Ναυάγιο στα Ναυπηγεία 10/9/2011, Οικονομία, Ρεπορτάζ Θανάσης Κουκάκης, link]
3: [Ελευθεροτυπία, 653 πλοία ναυπηγούν οι εφοπλιστές σε Κορέα και Κίνα, ένα στην Ελλάδα 17/8/11, Οικονομία, Της Χριστίνας Παπασταθοπούλου, link]

Για την επαναλειτουργία της παιδικής-εφηβικής βιβλιοθήκης του Αγρινίου

Αποστολέας: Μαρία Τριανταφυλλίδου
Ηλ-Διεύθυνση:pmmtr@yahoo.gr

H παιδική-εφηβική βιβλιοθήκη του Αγρινίου είναι κλειστή εδώ και ενάμιση χρόνο , όπως άλλωστε όλες οι παιδικές βιβλιοθήκες πανελλαδικά. Το υπουργείο Παιδείας μέσω του Οργανισμού Παιδικών Εφηβικών Βιβλιοθηκών έπαψε να πληρώνει το ειδικευμένο προσωπικό, στο βωμό των περικοπών του σπάταλου κράτους και του τοκογλυφικού χρέους.

Tα άρθρα του Συντάγματος αλλά και του Διεθνούς Δικαίου που εξασφαλίζουν την πρόσβαση των παιδιών στα βιβλία, στην παιδεία και στη γνώση , έχουν προφανώς μικρότερη ισχύ απο τους λογιστικούς κανιβαλισμούς της κυβέρνησης του Μνημονίου.

Ο Δήμος του Αγρινίου κρύβεται πίσω από το συμβόλαιο που έχει συνάψει με τον ΟΠΕΒ το οποίο εξασφάλιζε τη λειτουργία της βιβλιοθήκης. Εφόσον το Υπουργείο, μέσω του ΟΠΕΒ, αθέτησε τη συμφωνία που εξασφάλιζε τη λειτουργία της βιβλιοθήκης , ο Δήμος πρέπει να τιμήσει τις υποχρεώσεις του προς τους δημότες ,τους γονείς και τη νεολαία της πόλης.

Να εξασφαλίσει τη λειτουργία του χώρου και μάλιστα με ειδικευμένο προσωπικό. Να μειώσει κατά τι ελάχιστο την ατελείωτη πια λίστα των ανέργων αυτής της πόλης.

Τίποτα δεν θα γίνει αν δεν κινητοποιηθούμε οι άμεσα ενδιαφερόμενοι. Οι γονείς ,οι νέοι ,οι σύλλογοι των καθηγητών, δασκάλων, νηπιαγωγών, όλοι οι δημότες.
Υπογράφουμε, απαιτώντας την άμεση επαναλειτουργία της παιδικής βιβλιοθήκης του Αγρινίου.

Αφήνουμε mail , τηλέφωνο , ώστε να επικοινωνήσουμε μεταξύ μας και με τη μαζική μας παρουσία να επιβάλλουμε το αίτημά μας.

Να επαναλειτουργήσει άμεσα η παιδική βιβλιοθήκη !!!

Νίκη στους αγώνες νεολαίας – εκπαιδευτικών

για Δημόσια-Δωρεάν Παιδεία !!!

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΠΑΙΔΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ

Μάχοντας τον πασοκάνθρωπο (part 1 - εκπαίδευση)

Ο μήνας που διανύουμε είναι ιδιαιτέρος σημαντικός και αποκαλυπτικός για τις στοχεύσεις και τις περαιτέρω κινήσεις της κυβερνητικής ομάδας, σε μία απέλπιδα προσπάθεια συγκράτησης των ελλειμάτων, των αντιδράσεων, του χρέους, των χρωστούμενων, των οργανωμένων συνδικαλιστών (τους), των φοιτητών, των μεταναστών, των μικρεμπόρων, των επαγγελματιών τουρισμού και εστίασης, των στρατιωτικών, των δικηγόρων, των εφοριακών, των ναυτεργατών, των 10.000 αστυνομικών της ΔΕΘ (δηλαδή όλων), και γενικά, ούτε αυτοί ξέρουν τί τους γίνεται.

Αλληλούια, σύντροφοι! Η μεγάλη του ΠΑΣΟΚ σχολή άφησε την Τσαρίνα Άννα στο πόστο της εκπαίδευσης. Αυτή με τη σειρά της έστησε τον πιο αντιδραστικό και ισοπεδωτικό νόμο στην σύγχρονη ιστορία με πρόσχημα πάντα το καλό της Παιδείας και του ακαδημαϊκού κόσμου. Μα πως είναι δυνατόν να εμφανίζεται αγαθών προθέσεων μία κυβέρνηση που μερικούς μήνες πριν πνίγει στα χημικά το Σύνταγμα (= νέους, παππούδες και γιατρούς); Που είναι εκεί η προστασία του πολίτη και του δημόσιου χώρου, που με τόση θέρμη προσπαθούν να προασπίσουν;

Είναι δυνατόν να μπορώ να εμπιστευθώ ένα Υπουργείο που, ασχέτως της αρχικής υπαιτιότητας, πετυχαίνει στην πιο δύσκολη χρονιά να μην υπάρχουν βιβλία στα σχολεία; Μπορούμε να εμπιστευθούμε ένα σύστημα όπου "η σημερινή υπουργός Παιδείας, Άννα Διαμαντοπούλου, ο πρώην πρύτανης Γιώργος Μπαμπινιώτης, ο πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας Θάνος Βερέμης, όλοι αποδεικνύονται ιδιαίτερα συνεργάσιμοι με τους Αμερικανούς, που από το 2006 πίεζαν για τη θέσπιση ιδιωτικών πανεπιστημίων, για την αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων στα κολέγια και για αλλαγή του νόμου πλαίσιο. Οι Αμερικανοί δίνουν ιδιαίτερο βάρος στην αλλαγή που συντελέστηκε στην ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ, την οποία μάλιστα η κυβέρνηση εμφάνισε ως σύμμαχό της στην κατάρτιση των αλλαγών!" [πηγή].

Θετική η εξαγγελία μηδενισμού των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά, αλλά παντελώς άχρηστη, μιας και ήδη είναι ελάχιστοι αυτοί που έχουν τον χρόνο και την οικονομική δυνατότητα να αποκτήσουν αντίστοιχο δίπλωμα. Ή κι αν το αποκτήσουν, το πιθανότερο είναι να προέρχεται από σχολή του εξωτερικού, οπότε και η ρύθμιση δεν ισχύει. Επίσης, αν αυξηθεί το ποσοστό των εργαζομένων που αποκτούν μεταπτυχιακό, τότε αυτομάτως υποβαθμίζεται οποιοσδήποτε άλλος τίτλος μέχρις εκεί (απολυτήριο Λυκείου και Πτυχίο), άρα, γινόμαστε όλοι πιο φθηνοί και πιο "άχρηστοι", ακόμα κι αν το επίπεδο της εκπαίδευσής μας έχει βελτιωθεί!

Ακόμη, η συγκεκριμένη εξαγγελία συνάδει με μία από τις κύριες οικονομικές θέσεις του φιλελευθερισμού, την άποψη δηλαδή ότι για την ανεργία και την μειωμένη παραγωγικότητα ευθύνεται ο εργαζόμενος που δεν θεωρείται ικανοποιητικά καταρτισμένος, και θα πρέπει δια βίου να κυνηγά την επιμόρφωση (π.χ. επ' αμοιβή σεμινάρια) σε βάρος της φύσης της δουλειάς του και του προσωπικού/οικογενειακού του χρόνου.

Πέρα από ορισμένες τρανταχτές περιπτώσεις, όπως η γνώση Αγγλικών ή χρήσης υπολογιστών, η θέση αυτή αγνοεί δεκάδες άλλα στοιχεία της παγκόσμιας οικονομίας. Αγνοεί την τεράστια εξέλιξη της τεχνολογίας που μπορεί να υποδιπλασιάσει το κόστος εργασίας με την χρήση σύγχρονων και δωρεάν συστημάτων, αγνοεί την αδυναμία των χαμηλώτερων στρωμάτων να έχουν πρόσβαση σε αυτή τη γνώση και μετεκπαίδευση.. Και κυρίως, αφαιρεί προκλητικά από τον χάρτη την σκέψη πως για την κατάρρευση του εμπορίου, της εστίασης, το λουκέτο καταστημάτων και την αναπαραγόμενη ανεργία ευθύνεται η αύξηση της φορολόγησης στους μη έχοντες, ο οικονομικά άδικος εκ κατασκευής Φ.Π.Α.-ρουκέτα, το καθεστώς του φόβου στο οποίο μας υπέβαλαν, μετά το "Λεφτά υπάρχουν" και το "Δεν θα υπάρξουν άλλα μέτρα" των Παπανδρέου και Παπακωσταντίνου αντίστοιχα.

Τι προσβάλει, λοιπόν, πιο πολύ την ελευθερία της έκφρασης;

Μία Γενική Συνέλευση εκατοντάδων φοιτητών/εργαζομένων που αποφασίζει κατάληψη, ή η κρότου-λάμψης που κινδύνεψε να προκαλέσει απώλεια ακοής στον Μανώλη Κυπραίου;

Τι κάνει πιο ανταγωνιστική την ελληνική οικονομία (sic);

Ιδρύματα όπως το δημόσιο ΕΜΠ και ο "Προμηθέας", ή ένα κατακερματισμένο πτυχίο τριών ταχυτήτων χωρίς βιβλία και εργαστήρια;

Άσυλο και καταλήψεις: Κατασκευασμένα ψεύδη και κατασκευαστικές ατέλειες

του Αντώνη Γαλανόπουλου
Από το ΚΟΙΤΑ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ - http://afterhistory.blogspot.com/


Στη περίοδο διαβούλευσης του νόμου για τη τριτοβάθμια παιδεία, η εφημερίδα «Το Βήμα» λειτούργησε συμπληρωματικά κι ενισχυτικά προς τη προπαγάνδα του υπουργείου παιδείας με εξαιρετική επιτυχία στη διαμόρφωση της «κοινής γνώμης» περί ΑΕΙ. Τα αποτελέσματα αποτυπωθήκαν θριαμβευτικά σε δυο σχετικές δημοσκοπήσεις που φιλοξένησε η εφημερίδα οι οποίες έδωσαν ποσοστό 80% υπέρ της κατάργησης του ασύλου και υπέρ της σαρωτικής αλλαγής στο χώρο της παιδείας με το προτεινόμενο νομοσχέδιο.

Η μέση ελληνική οικογένεια πιστεύει βαθιά ότι στα ελληνικά πανεπιστήμια, που στέλνει τα παιδιά της, λαμβάνουν χώρα μόνο δυο δραστηριότητες: καταλήψεις και διακίνηση ναρκωτικών. Η «ανάγκη» εξάλειψης των καταλήψεων και η κατάργηση του ασύλου δημιούργησε ένα ρεύμα υποστήριξης του νομοσχεδίου. Τα λογύδρια υποστήριξης χαρακτηρίζονται από κλισέ φράσεις όπως «ισονομία παντού» και κατασκευασμένα ψεύδη που σε γενικές γραμμές υποστηρίζουν ότι καταλήψεις συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα σχεδόν κάθε χρόνο και χωρίς ιδιαίτερο λόγο ενώ πολλοί Έλληνες φοιτητές φεύγουν για σπουδές στο εξωτερικό για να καταφέρουν να ολοκληρώσουν ανεμπόδιστα τις σπουδές τους.

Επειδή τυχαίνει να μην κλείνουμε τις σχολές μας κάθε Παρασκευή και Δευτέρα για να πηγαίνουμε διακοπές τα Σαββατοκύριακα, καλό θα ήταν να υπενθυμίσουμε σε όλους ότι τα ελληνικά πανεπιστήμια την τελευταία πενταετία έχουν κλείσει μόνο τρεις περιόδους. Το 2006 οδηγώντας σε ανατροπή της σχεδιαζόμενης αναθεώρησης του άρθρου 16, το Δεκέμβριο του 2008 μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και φέτος αντιδρώντας στο νόμο Διαμαντόπουλου.

Κάθε πολίτης που ενημερώνεται και ξέρει να χειρίζεται στοιχειωδώς το διαδίκτυο θα μπορούσε να ανακαλύψει το μέγεθος του ψεύδους σχετικά με την απουσία καταλήψεων στα πανεπιστήμια του εξωτερικού. Μερικά παραδείγματα ελπίζω πως θα πείσουν και τους πιο δύσπιστους.
Στις 26 Μαρτίου 2009, διδάσκοντες, καθηγητές και φοιτητές κατέλαβαν τη Σορβόννη στο πλαίσιο των κινητοποιήσεων κατά της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης του Σαρκοζί, η οποία δεν ήταν παρά η γαλλική παραλλαγή της γνωστής μας «διαδικασίας της Μπολόνια». Η Σορβόννη είχε καταληφθεί και το 2006 κατά τη διάρκεια του λεγόμενου "αντί-CPE κινήματος". Ενώ και το Νοέμβριο του 2007 6 γαλλικά πανεπιστήμια βρίσκονται υπό κατάληψη (Lille II, Toulouse II, Tours, Rennes II, Lille III, et Paris IV Clignancourt).

Στην Αγγλία τον Ιανουάριο του 2009 είχαμε ντόμινο καταλήψεων ως διαμαρτυρία για τη κατάσταση στη Γάζα. Περίπου 80 φοιτητές του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης κατέλαβαν το ιστορικό κτίριο της Bodleian βιβλιοθήκης. Ενώ το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης ήταν το 8ο πανεπιστήμιο που έκλεινε για τον ίδιο λόγο.( Βλεπε Guardian) Οι εικόνες από τις περσινές κινητοποιήσεις των φοιτητών στην Αγγλία είναι ακόμη νωπές και δεν χρήζουν ιδιαίτερης αναφοράς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν το Πανεπιστήμιο του Sussex στο Brighton.

Στη Γερμάνια το 2009 30 πανεπιστημιακά τμήματα τελούσαν υπό κατάληψη. Στο επίκεντρο των κινητοποιήσεων και σε αυτή τη περίπτωση βρίσκονταν οι σπουδές Bachelor και Master που έχουν καθιερωθεί στο πλαίσιο των αποκαλούμενων μεταρρυθμίσεων της Μπολόνια. Η ίδια διάρθρωση σπουδών που έφερε στην Ελλάδα η κ. Διαμαντοπούλου. Τα κοινά σημεία των σημερινών κινητοποιήσεων στη χώρα μας με τις κινητοποιήσεις στη Γερμανία γίνονται πιο καθαρά αν δούμε τη περίπτωση του πανεπιστήμιου του Potsdam, όπου οι φοιτητές μεταξύ άλλων απαιτούσαν την κατάργηση του ορίου στο χρόνο σπουδών , τη συμμετοχή του συλλόγου φοιτητών στα όργανα του πανεπιστημίου και την εξασφάλιση συνδεδεμένων θέσεων μάστερ σε όλους τους αποφοίτους μπάτσελορ.

Ας περάσουμε τώρα στο χαρακτηρισμό του πανεπιστημίου ως προνομιακό χώρο διακίνησης ναρκωτικών λόγω ασύλου. Αντί να θεωρούμε ειδήμονα τον Γιώργο Καρατζαφέρη όπως κάθε «σοβαρό» Μ.Μ.Ε. που σέβεται τον εαυτό του, θα μπορούσαμε να δώσουμε το λόγο σε ανθρώπους που αντιμετωπίζουν καθημερινά τη μάστιγα των ναρκωτικών. Το Πρόγραμμα Προαγωγής Αυτοβοήθειας του Τμήματος Ψυχολογίας του Α.Π.Θ. μέσα από τις δράσεις που είχε αναπτύξει στο πανεπιστημιακό campus και τη πόλη έχει επισημάνει ότι: «Σίγουρα το χώρο του πανεπιστημίου προσεγγίζουν συμπολίτες μας με πρόβλημα εξάρτησης από παράνομες ψυχοτρόπες ουσίες, κυρίως για να προβούν στη χρήση της ουσίας. Σε κάθε περίπτωση με βάση την εμπειρία μας το ποσοστό των ανθρώπων είναι μικρό. Το πρόβλημα δεν έχει χωροταξικούς περιορισμούς ή αιτίες και σαφώς ο αριθμός των ανθρώπων με προβλήματα χρήσης εκτός της Πανεπιστημιούπολης είναι υπερπολλαπλάσιος, από αυτούς που προσεγγίζουν την Πανεπιστημιούπολη. Η ευκαιριακή και επιφανειακή προσέγγιση αυτών των ζητημάτων ή απόπειρα διόγκωσης τους, ώστε να επιτευχθούν αλλότριοι στόχοι (βλέπε άρση του πανεπιστημιακού ασύλου) είναι ιδιαίτερα ανεύθυνη και επικίνδυνη. Όταν ξαφνικά ισχυριζόμαστε ψευδώς ότι οι χώροι των πανεπιστημίων αποτελούν τεράστια κέντρα διακίνησης ναρκωτικών, με στόχο να αρθεί το άσυλο, διαπράττουμε ένα τεράστιο ολίσθημα. Χρησιμοποιούμε ένα υπαρκτό κοινωνικό πρόβλημα, αποδίδοντας του διαστάσεις και χαρακτηριστικά που δεν έχει, για να επιτύχουμε μέσα σε κατασκευασμένες συνθήκες ανασφάλειας και πανικού, συρρίκνωση κεκτημένων δημοκρατικών δικαιωμάτων.» (Ολόκληρο το κείμενο εδώ)

Εδώ να θυμίσουμε ότι και οι δυο προηγούμενοι νομοί προέβλεπαν επέμβαση δημόσιας δύναμης χωρίς την άδεια του αρμόδιου οργάνου του ΑΕΙ εφόσον διαπράττονται αυτόφωρα κακουργήματα ή αυτόφωρα εγκλήματα κατά της ζωής. Αλλά αυτό όχι μόνο δεν τους ήταν αρκετό αλλά αποδεικνύει ότι η στόχευση τους με τη κατάργηση του ασύλου δεν είναι η ασφάλεια της πανεπιστημιακής κοινότητας αλλά το ακριβώς αντίθετο.

Αφού είδαμε παραπάνω ότι καταλήψεις έχουμε και στα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια και δεν αποτελούμε εδώ στην Ελλάδα κάποια ιδιάζουσα περίπτωση, θα δούμε τώρα το κενό των ελληνικών πανεπιστήμιων που ήρθαν να καλύψουν οι σχετικές ρυθμίσεις του νόμου.


Fin de l'occupation du 26 mars de la Sorbonne by sorbonnard2009


Η αρχή έγινε στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης

Και τώρα τα ελληνικά πανεπιστήμια καλούνται να υποστούν τις συνέπειες ενός λάθος νόμου που για λάθος λόγους υποστήριξε μια κοινωνία ορμώμενη από τους φόβους και τις ενοχές της.

Η επανάσταση του νοητού

Πρώτη φορά το είπε μάλλον κάπου το περασμένο καλοκαίρι, για να γίνει μετά το βασικό μοτίβο της ομιλίας του στην ΔΕΘ. Για να ενισχύσει μάλιστα τη δραστικότητα της φράσης, τη μετασχηματίσε σε πράξη, σε ονοματοδοσία: «Να κάνουμε μια επανάσταση. Την ονομάζω την επανάσταση του αυτονόητου», είπε.

Έδειξε μάλιστα και τους νέους «επαναστάτες του αυτονόητου»: τρεις νέοι επιχειρηματίες που όπως είπε, αποτελούν παραδείγματα της «υγιούς επιχειρηματικότητας». Στην πράξη βέβαια, με αυτό τον τρόπο υπέδειξε το χώρο που το ΠΑΣΟΚ θα αναζητήσει συμμάχους για να αναπληρώσει αυτούς που χάνει με την πολιτική του. Η κίνηση αυτή όμως επιβεβαιώνει και τα βασικά χαρακτηριστικά της κυρίαρχης ιδεολογίας, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από την «επανάσταση του αυτονόητου»: επαναστάτης είναι αυτός που απλά κάνει σωστά τη δουλειά του (για την ακρίβεια βέβαια, μιας και πρόκειται για επιχειρηματίες, που βάζει άλλους να κάνουν σωστά τη δουλειά του).

Πηγή: Red NoteBook - Οι Αυτονόητοι, του Νίκου Νικήσιανη
(απόσπασμα) http://rnbnet.gr/details.php?id=2218

Το μεγάλο στοίχημα που κερδίζουν οι πλατείες είναι η αμφισβήτιση του δεδομένου των συνθηκών. Ακόμα και όταν μεσολαβούν επιχειρήματα τύπου "μη φοβάστε, υπάρχει κάποιος που μας αγαπάει, ο Ιησούς Χριστός" (sic), η συνέλευση εξισώνει στον χώρο και τον χρόνο τα επαγγέλματα, τις ηλικίες, την εκπαίδευση, τη συνοικία, την εμπειρία - όλα αυτά που κάποτε χώριζαν, και σήμερα πλουτίζουν τους ανθρώπους. Γιατί μπορεί, κατά Warhol, κάθε άνθρωπος να δικαιούται 15 λεπτά δημοσιότητας, όμως κανένας Αγανακτισμένος δεν αρκείται στα δύο λεπτά δημοκρατίας στο μικρόφωνο της λαϊκής συνέλευσης.

κάνω = δημιουργώ

Ας γίνει, όμως, έτσι· Ας κερδίσουμε τη μάχη του νοητού, της αμφισβήτησης και της επανεξέτασης. Γιατί μπορεί στα ιαπωνικά ιδεογράμματα η "κρίση" να εξισώνεται με την "ευκαιρία", όμως στην.. μακρινή αρχαιοελληνική, η "κρίση" δημιουργεί τις λέξεις κριτική και διακρίνω, σκέφτομαι και δικάζω.

Είναι γεγονός πως είμαστε πίσω, σε πολιτικές δομές και υποδομές - όχι σε τεχνική, σε συνειδήσεις και προοπτικές - σε σχέση όχι με τους άλλους αλλά με τον εαυτό μας, τους θεσμούς της κοινωνίας μας, τον μόνο υπαρκτό αντίπαλο. Υπάρχει, ίσως, το πλεονέκτημα ότι όσα πρέπει να γίνουν έχουνε ήδη γίνει κάπου αλλού. Και δεν μιλώ, φυσικά, για αποτυχημένες μεταμοσχεύσεις ή ευφυέστατους κοινωνικούς καρκίνους που κάνουν μεταστάσεις σε όλο το καπιταλιστικό σώμα. Μιλάω για εμπνεύσεις, για παραδείγματα. Αρκεί μόνο να αποφασίσουμε τί θέλουμε να κάνουμε..

Ας γίνουμε άπληστοι και πεινασμένοι, επικίνδυνοι για όσα μας έφεραν εδώ. Δεν τα φάγαμε όλοι μαζί αλλά κάναμε πολλές φορές νόημα στον σερβιτόρο, όταν ετοιμοπόλεμοι αντικρίζαμε τα θαραλλέα Μιράζ, όταν ευφραινόμασταν την υπερεθνική υπερτιμολογημένη υπερηφάνεια των Ολυμπιακών που πάλι με χρόνους με καιρούς, πάλι δικοί μας (;) ήταν, όταν οι αποτυχημένες συνταγές του παρελθόντος ξανασερβίρονταν φρέσκες, ριζικά ανανεωμένες, και πάντα έτοιμες για την "επόμενη μέρα"..

Να γίνουμε η αλλαγή που θέλουμε να δούμε - Mohandas Karamchand Gandhi

Επιστρέφοντας στο σήμερα.. Δεν εναποθέτω τις ελπίδες μου στην κεντρική εξουσία, όχι εξαιτίας γραφειοκρατίας ή αντιαναπτυξιακής πολιτικής βούλησης - όταν λειτουργούν θετικά αυτοί οι μηχανισμοί, μπορούν να κάνουν θαύματα. Θεωρώ ωστόσο ότι είναι κατασκευασμένη ένα βήμα πίσω από τα πραγματικά αιτήματα για την αυτομόρφωση των χώρων, την ανασύσταση των Συνεταιρισμών, την συγκρότηση κοινωνικών φαρμακείων και κοινωνικών παντοπωλείων, την κοινωνία των πολιτών, την πολιτεία των κοινών.

Ποιo άσυλο ιδεών;, από τον τσαντίλας

(αναδημοσίευση από τον τσαντίλα)

Με την ψήφιση του νομοσχέδιο Διαμαντοπούλου για την ανώτατη εκπαίδευση την Τετάρτη 24/8/11 έχουμε εκτός της κατάργησης ουσιαστικά του δημόσιου και δωρεάν Πανεπιστημίου και την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Στο νομοσχέδιο δεν κατονομάζεται καν το πανεπιστημιακό άσυλο και κατά συνέπεια παύει να υπάρχει.

Η υπουργός Άννα Διαμαντοπούλου ισχυρίζεται ότι το άσυλο τώρα πια θα "επιστρέψει στις ρίζες του" και θα " προστατεύει την ελευθερία ιδεών και ανθρώπων αλλά "όχι" στην καταστρατήγηση του από όποιον επιβάλει τους δικούς του όρους" [1]

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται πολλά χρόνια τώρα και η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ [2] , προσθέτοντας και τον φοιτητικό συνδικαλισμό σε αυτά που το άσυλο πρέπει να προστατεύει , αλλά και η σύγχρονη νεοφιλελεύθερη αρθρογραφία (Πρετεντέρης, Παπαδημητρίου κτλ).

Στο παρελθόν πολλές φορές μας έχουν αποκαλύψει οι πολέμιοι του πανεπιστημιακού ασύλου πως την εννοούν αυτή την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών.

από τον Ιό της Ελευθεροτυπίας [3]

Διακίνηση ποιών ιδεών;

Εξ ορισμού, βέβαια, για να χρειάζονται «ασυλία» οι ιδέες θα πρέπει να κινούνται στα όρια της νομιμότητας ή έστω στο περιθώριο του κυρίαρχου λόγου. Όλως παραδόξως, ωστόσο, όποτε τέθηκε ζήτημα, οι περισσότεροι απ' τους εν λόγω τιμητές διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους για την «κατάχρηση» των πανεπιστημιακών χώρων.

* Εν έτη 1988, π.χ., το «Βήμα» χάλασε κόσμο για μια εκδήλωση στην πανεπιστημιούπολη για την αποποινικοποίηση της χρήσης χασίς. Οι πρυτανικές αρχές, αλλά και το τοπικό αστυνομικό τμήμα διασύρονταν επί βδομάδες για «υπόθαλψη εγκληματιών» που, κατά το ρεπορτάζ, κάπνισαν συμβολικά μερικά «στριφτά».

* Στις 28 Μαρτίου 1991, μέλη της κυβερνητικής ΔΑΠ-ΝΔΦΚ διέλυσαν βίαια στο Αριστοτέλειο εκδήλωση της αριστερής παράταξης ΕΣΟΦ με θέμα τις μειονότητες της Βόρειας Ελλάδας. Σύμφωνα με τους διοργανωτές, επικεφαλής των τραμπούκων ήταν ο ίδιος ο δεξιός αντιπρύτανης (μετέπειτα πρύτανης) του ΑΠΘ, Αντώνιος Μάντης. Η εκδήλωση μετατέθηκε στις 28 Απριλίου, ματαιώθηκε όμως ξανά διά ροπάλου.

* Το 1992 εκατοντάδες πανεπιστημιακοί κατήγγειλαν δημόσια, με διατεταγμένη συλλογή υπογραφών, ως «ανεύθυνους» κι «εθνικά επικίνδυνους» τους συναδέλφους τους που υποστήριζαν την ελευθερία του λόγου, με αφορμή τη δικαστική καταδίκη 4 φοιτητών για «διασπορά ψευδών ειδήσεων» (επειδή ισχυρίστηκαν ότι στην Ελλάδα υπάρχουν μειονότητες και -μη κατονομαζόμενοι - επικίνδυνοι ακροδεξιοί!).

Ανάμεσα στους πρωταγωνιστές αυτού του μακαρθικού ξεσπάσματος συγκαταλέγονται ουκ ολίγοι απ' τους σημερινούς θιασώτες της «ακαδημαϊκής ελευθερίας» δια του περιορισμού της φοιτητικής «ασυδοσίας».

* Νωπός είναι, τέλος, ο σάλος που ξεσηκώθηκε, όταν πέρσι η επιτροπή γιορτασμού του Πολυτεχνείου επέτρεψε να εκτεθούν στον χώρο του ΕΜΠ ζωγραφικοί πίνακες καταδικασμένων στην υπόθεση της 17Ν.

Βλέπουμε λοιπόν ότι όταν λένε ελεύθερη διακίνηση ιδεών εννοούν των δικών τους και μόνο ιδεών.

Και ήρθε να μας το αποδείξει περίτρανα και ο βουλευτής του ΛΑΟΣ Άδωνις Γεωργιάδης λίγες μόλις μέρες μετά την ψήφιση (και από το κόμμα του) του νομοσχεδίου Διαμαντοπούλου.

Περιχαρής ο Α.Γεωργιάδης πανηγυρίζει και δηλώνει πως αμέσως μόλις ο νόμος τυπωθεί σε ΦΕΚ θα στείλει τις αστυνομικές δυνάμεις να κλείσουν τον "αναρχικό" indymedia. Μάλλον οι αναρχικές ιδέες δεν περιλαμβάνονται σε αυτές που πρέπει να διακινούνται ελεύθερα...

Οι πολέμιοι της ακαδημαϊκής ελευθερίας αλλά και της δημόσιας παιδείας θα πετάξουν τώρα πια τις μάσκες. Η σύγκρουση θα είναι σφοδρή και η πανεπιστημιακή κοινότητα χρειάζεται την στήριξη όλης της κοινωνίας για να την κερδίσει. Ας την έχει. Το πανεπιστήμιο φτιάχνει τον κόσμο του αύριο και μας αφορά όλες και όλους.

[1] Άρθρο στη Καθημερινή της Κυριακής
[2]http://www.mediscene.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=44:2011-04-14-20-57-11 - ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Ιατρικής ("Το άσυλο ανομίας να ξαναγίνει άσυλο Ιδεών")
[3]http://www.iospress.gr/ios2006/ios20061126.htm

Κώνειο ή Löwenbräu; (για την Ισονομία στους θεσμούς)

Αναλογιζόμενοι τους λόγους που πρώτα οδήγησαν τους ανθρώπους να σχηματίσουν κοινωνίες, δεν μπορούμε να αφαιρέσουμε από την ανάλυσή μας την ανάγκη για αυτοπροστασία και συνεργασία• όταν κυνηγούν δύο αντί για ένας, θα το ακινητοποιήσουν το θήραμα ταχύτερα. Κατά μία έννοια, μπορούμε να θεωρήσουμε την αξία της αλληλεγγύης και της προστασίας των αδυνάτων ως δομικό λίθο της σύγχρονης Ηθικής «για ιστορικούς λόγους». Αντίστοιχα, λοιπόν, ένα δημοκρατικό πολίτευμα βασίζεται και αφορμάται από την θεσμοθέτηση της προστασίας των πλέον αδύναμων, ανεξαρτήτως κοινωνικής κλάσης, οικονομικής δυνατότητας, ηλικίας ή υγείας – και ναι, τελούν υπό την αιγίδα της ακόμα και όσοι θεωρούν την σημερινή κοινωνία ως ένα μεγεθυμένο πατριαρχικό-φροϋδικό σύνδρομο.

Το σκεπτικό βάσει του οποίου ο Σωκράτης αποδέχεται την απόφαση της πλειοψηφίας είναι το εξής: δεδομένου του κινδύνου συγκέντρωσης εξουσίας πάνω από τα εύθραυστα όρια της ισονομίας, είναι προτιμότερο η ίδια εξουσία (ολοκληρωτική στους δήμους του λεκανοπεδίου) να κατανέμεται στα μέλη της κοινωνίας, οι οποίοι και αποφασίζουν με κριτήριο την προστασία και την ευνομία τους (δηλ. των πολλών). Άρα, στην προσπάθειά τους να αυτοπροστατευθούν, αυτοί αποφασίζουν αυτό που αυτοί θεωρούν ότι είναι καλύτερο.

Ωστόσο, αν και η δημοκρατία βρίσκει εφαρμογή ως η καλύτερη χειρότερη επιλογή για την αυτορρύθμιση της κοινωνικής πραγματικότητας, δεν συνεπάγεται απαραιτήτως ότι αξίζει περισσότερο από έναν οβολό σε οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα οργάνωσης/λήψης αποφάσεων. Επί παραδείγματι, αμφιβάλλω αν ανοίγοντας το πρωί την ντουλάπα σας συγκαλέσατε την Επιτροπή Εποπτείας Ενδυμάτων για να συνδιαμορφώσετε το look της ημέρας (σ.σ.: τα fashion crimes δεν λαμβάνονται υπόψη στην ανάλυσή μας).

Αυτό που θέλουμε να πούμε είναι ότι υπάρχουν παράγοντες που δεν αξιολογούνται κατά την δημοκρατική λήψη μίας απόφασης. Τέτοιοι είναι τα συναισθήματα, οι προσδοκίες, το υπερεγώ και τα ψυχολογικά συμπλέγματα, και εν γένει, οποιοδήποτε συνθετικό ή παράγωγο στοιχείο του εποικοδομήματος της κοινωνίας εμπεριέχεται στον Άνθρωπο. Λόγου χάρη, ο φόβος ενός αναμενόμενου, βασανιστικού θανάτου στην ηλεκτρική καρέκλα κυριεύει μεταξύ άλλων και την δημοκρατική πλειοψηφία που προτείνει την θανατική ποινή• τί θα άλλαζε αν μπορούσαν όλοι οι άνθρωποι να βιώσουν εκ του ασφαλούς ένα τέτοιο συναίσθημα;

Κατά ορισμένους, το λάθος του Σωκράτη ήταν που τα έβαλε µε τους δηµοκράτες. Το πολιτικό του φρόνηµα ήταν αριστοκρατικό (ο όρος µε την πλατωνική έννοια), όχι ολιγαρχικό. Αυτό ήταν αρκετό για να δηµιουργήσει πολιτική αντιπάθεια, που τελικά τον έστειλε στον τάφο. Ο Σωκράτης πίστευε ότι ήταν παιδαριώδες το να εκλέγονται οι άρχοντες της πόλης µε κλήρο, ενώ κανένας δεν εκλέγει µε κλήρο τον κυβερνήτη του πλοίου, στο οποίο πρόκειται να ταξιδέψει ή τον κτίστη που πρόκειται να κτίσει το σπίτι του.

Ας το δούμε πιο απλά: αυτό που ζητούσαν οι δημοκράτες της Αθήνας ήταν η εξάλειψη του Σωκράτη από τον κοινωνικό χάρτη ούτως ώστε να μην δύναται με της βλάσφημες ιδέες του να διαφθείρει τις ψυχές των νέων και το ίδιο το πολίτευμα. Πιθανώς να μην ήταν αρκετή η εξορία του, μιας και το όνομά του θα παρέμενε ζωντανό στον δήμο – η δημοκρατία έπρεπε να συντρίψει εντός έδρας τον αμφισβητία της (ή μήπως τον μεταρρυθμιστή της;). Αυτό που δεν παρατήρησαν οι «σύντροφοι δημοκράτες» ήταν ότι με τον θάνατο του Σωκράτη προέβησαν στην υπέρτατη μορφή λογοκρισίας, την δολοφονία. Ακόμη, πως ο Σωκράτης έχασε την μάχη αλλά κέρδισε τον πόλεμο, αναγνωρίζοντας την ανωτερότητα του δημοκρατικού πολιτεύματος και αποδεικνύοντας πως ακόμα και μια αυτοκαταστροφή δημοκρατικά αποφασισμένη, παραμένει δημοκρατική, ανεξαρτήτως ποιός θίγεται (=ισονομία!).

Ο Σωκράτης θα μπορούσε να είχε διαφύγει τον θάνατο αποδεχόμενος τον κοινωνικό και πνευματικό του θάνατο, αυτοεξοριζόμενος ή αποσυρόμενος από την αγορά της Αθήνας, και ζώντας αυτολογοκρινόμενος, διατηρώντας για τον εαυτό του το δημοκρατικό δικαίωμα της γνώμης, προφυλάσσοντας παράλληλα τον υπόλοιπο δήμο από τις «επικίνδυνες» ιδέες του!

---

[1] Δρ. Κώστας Βίτκος - (http://tinyurl.com/6ah2rmt Το άρθρο αυτό, πιο απλουστευ­µένο, πρωτοδηµοσιεύθηκε στην εφηµερίδα της Μελβούρνης «Νέος Κόσµος», σης 21/1Ο/1996)

Ο τίτλος του κειμένου προέρχεται από γνωστό σατιρικό φιλμ του μεγάλου κωμικού της νεοελληνικής εποχής, Βασίλη Τριανταφυλλίδη
Eis Mnimin Harry Klynn – Socrates
http://www.youtube.com/watch?v=rSRxueZdxbQ

Καρφίλες, του Γ. Ματρακά #2

• Ξοφλήσαμε.
  
• Τότε πως γίνεται να χρωστάμε;
• Δεν κατάλαβες, ξοφλήσαμε ως χώρα, χρωστάμε ως έθνος.
• Κυκλοφορεί ακόμα αυτό;
• Ουου, και δεν φαντάζεσαι πόσο φοριέται..
• "
  
• Ξέρεις, έθνος, είσαι ωραίος ως Έλλην, αλλά.. να..
  
• Λέγε του λόγου σου, θα με σκάσεις.
• Να, ξέρεις τώρα.. ε, δεν είστε δα και όολοι έθνος.
• Τι λες; Δεν σε καταλαβαίνω..
• Ε, να, ας πούμε.. αυτό το παιδί που έχεις για το χτήμα.. ε, δεν είναι Έλλην.
• Ωρέ το ξέρω, αλλά ίντα να τονε κάνω; Εφτά χρόνους τον έχω στη φράουλα, εδώ μεγάλωσε.
• Να πάρεις το γιο σου κοντά, τότε.
• Δε μπορεί, είναι σπουδαστής.
• 
  
• Ναι ε; Ξέρεις.. ε τότε.. ούτε αυτώς είναι και τελείως έθνος.
• Ο Αντρέας δεν είναι έθνος; Γιατί, μάνα μου, τι σου 'κανε;
• Ε να.. Όχι ότι φταίει τίποτε το παλικάρι, αλλά πως να το κάνουμε, τώρα με το νόμο, θα μας παιδέψει κι αυτός λιγάκι, ε;
  
• Ε και τι να κάνει, αφού του παίρνετε το βιβλίο από τα χέρια, να μην σου τραβήξει μια να σ' το πάρει πίσω;
  
• Δε λέω, βρε έθνος, αλλά καταλαβαίνεις..
• Καταλαβαίνω.
• 
  
• Ρε συ, μόρτη, να σε κάνω μια κουβέντα;
• Πες το.
• Εσύ δηλαδή, για να 'χουμε καλό ρώτημα, είσαι έθνος για δεν είσαι;
• Ναι, αμέ! Τα δικαιώματά μου όλα τα 'χω, και χρήματα στην άκρη, και μια καλή δουλίτσα να με περιμένει..
• Έ όχι ρε παλουκάρι μου, κάνε μας τη χάρη τότε και τράβα στη γωνιά σου. γιατί μια φορά έθνος δεν θα γίνεις.
• "
  

Υπογραφή
Γιώργος Ματρακάς