Τι κι αν η ανεργία ισοπεδώνει την κοινωνία, με τα επίσημα στοιχεία να την υπολογίζουν στο 16,3% το Β' Τρίμηνο του 2011; Κι αν χάνονται 270.000 θέσεις εργασίας; Μικρό το κακό. Λίγο μικρότερο από το ολέθριο 32,9% στους νέους.
Τι κι αν Ρόβλιας και Πάγκαλος επιμένουν πως καθημερινά νέες επιχειρήσεις ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια Γρεβενών; Ίσως να πρόκειται για θέσεις εργασίας σε call center της Εθνικής ή για το τιμιότερο 2 σε 1 "ψήστης-τυλιχτής". Το επιστημονικό προλεταριάτο (όρος που χρησιμοποιήθηκε και για την Αραβική Άνοιξη και την Πλατεία Ταχρίρ) μεταναστεύει σωρηδόν, όχι μόνο από απογοήτευση ή λιποψυχία, αλλά και για λόγους επιβίωσης. Ουσιαστικά, δεν πρόκειται για τίποτε περισσότερο από μία βασική παράγραφο στα βιβλία της οικονομικής ιστορίας, και δη του καπιταλισμού: Πας όπου υπάρχουν δουλειές. Ασχέτως αν ο ξεριζωμός επιμετράται ή όχι στα βιβλία..
Κι αυτοί που μένουν πίσω; Αυτοί.. Όσοι είναι ξύπνιοι και ψάχνονται, να κόβει το μάτι τους και να κυνηγούν τις ευκαιρίες, μπορεί να βγάλουν καλό μεροκάματο στους ευτυχισμένους κλάδους του καιρού της ελληνικής ύφεσης: ναυτιλία, φωτοβολταϊκά, εναλλακτικές καλλιέργειες (το συστήνω ασχέτως παρούσας κριτικής), κλπ. Ωραία πράγματα, σύγχρονα, για ξύπνιους.. Μια στιγμούλα, όμως, δεν είναι έτσι όλος ο κόσμος. Ποιος απολυμένος άνω των 50 έχει τον χρόνο ή την δύναμη να μετεκπαιδευτεί για τους "καλούς" κλάδους; Οι αγράμματοι στυλοβάτες των κατασκευών και της γεωργίας, έχουν ρόλο στην κρίση; Οι εκατοντάδες γιατροί, πολιτικοί μηχανικοί και φιλόλογοι, που οικοδομούν τις κοινωνικές παροχές (Δημόσια Υγεία, Παιδεία και Κοινωφελή Έργα) οδηγούνται σήμερα στην αχρηστία, μιας και όλα αυτά θεωρούνται υπεροβολές στην τελευταία σοσιαλιστική δημοκρατία της Ευρώπης· τάδε έφη Πάσχος, άρα κάτι ξέρει.
Ας φυλαγόμαστε, όμως.. Εμείς μαθαίνουμε τον κόσμο να είναι αισιόδοξος, να έχει ελπίδα. Κι αν τίποτα δεν φαίνεται στον ορίζοντα, να γίνεται ο ίδιος ελπίδα για τον κόσμο. Έχουν ακουστεί κάποιες προτάσεις που από καιρό σε καιρό μπορούμε να αρχίσουμε να τις σκεφτόμαστε σοβαρά, μιας και κανένας στην κυβέρνηση δεν φαίνεται να παίρνει εμάς στα σοβαρά.. Το κράτος ΠΑΣΟΚ ανοίγει όντως δουλειές, απλά είναι, ας το πούμε, κλειστά επαγγέλματα..
1. DJ στις απεργίες της ΕΡΤ
Το κείμενο αυτό γέννησε η πολύωρη και απολαυστική ακρόαση του μουσικού προγράμματος της ΕΡΤ-ΠΟΣΠΕΡΤ, κατά την διάρκεια της τελευταίας απεργίας του κλάδου. Αν ήμουν κακεντρεχής και βλάκας θα έλεγα ότι ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ η δημόσια τηλεόραση επιτελεί το θεσμικό της έργο. Σαν καλός βλάκας που (θέλω να πιστεύω πως) δεν είμαι, θα πω ότι στην πραγματικότητα ουδείς ever ασχολήθηκε με την δημόσια τηλεόραση, πέρα από το αθλητικό της πρόγραμμα. Και ξέρω ότι όσες κακοτοπιές και κακοργανωσιές να είχε, με τα εκατομμύρια των χρημάτων που σπαταλήθηκαν σε προκλητικά ανόητες και προκλητικές ανοησίες, ήταν ένα μέρος που "χώρεσε" η βραδινή Βίκυ Φλέσσα, η Φρουτοπία, το Hotel Τρίτων, και η επανάληψη του Θυσαυρού της Αγγελίνας. Και όχι, μην ψάξετε ποτέ να τα βρείτε στο πρόγραμμα του ΑΝΤ1. Οπότε, μάλλον καλώς να συνεχίσουν να απεργούν.
2. ΜΑΤ
Η επόμενη επαγγελματική κατηγορία με σίγουρη αποκατάσταση. Πρώτον, γιατί ασχέτως αν στον δρόμο βρίσκονται 1.000 φοιτητές και γιατροί του ΕΣΥ, ή 170.000 πολίτες από όλη την Ελλάδα, οι υπηρεσίες σας είναι πάντα χρήσιμες. Επίσης, δεν χρειάζεται καμία προηγούμενη εμπειρία ή εκπαίδευση (έτσι δείχνουν), μιας και το να ρίχνεις γκλοπιές είναι ένα από τα ένστικτα-κατάλοιπα της λίθινης εποχής. Τέλος, θα εργάζεστε πάντα με την τελευταία λέξη της μόδας, ασχέτως αν στην θέση σας περιθάλπτονταν δεκάδες παππούδες των 380€ του ΟΓΑ και παιδιά μεταναστών εργατών που δεν έχουν στον ήλιο του ΠΑΣΟΚ μοίρα.
Αυτά. Άλλα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Δεν με ενδιαφέρει τι λένε οι άλλοι για μένα.
Με απασχολεί περισσότερο τι σκέφτονται για μένα.
Παρακαλώ να υπογράφετε τα σχόλιά σας..