Όταν το βράδυ κρύβεται μακριά μου το φεγγάρι
Να με φωτίζει μένει ως αργά φως ηλεκτρικό
Και το ξημέρωμα λίγο όνειρο μου κλέβει
Αγκαλιά το μαξιλάρι, σε κοιτώ
Όταν το χρώμα ξεραθεί, και πέσει, και με γδάρει
Να μου φροντίσει την πληγή κυλά το καθαρό νερό
Και τα βρεγμένα βλέφαρα να κλείνουν με αγάπη
Κανείς μακριά δεν θα σε πάρει, είσαι εδώ
Όταν στους κήπους περπατάς και χάνονται τα αστέρια
Μια φωνή ψιθυριστά σου φέρνει χίλιους ήλιους
Και αν σε τυφλώνει η ζέστη τους και τα θαμπά φτερά τους
Κάτω απ΄τα δέντρα που θα βρεις να λύσεις τα μαλλιά σου
Τότε, μ΄ ακούς ; Θα ΄ρθω και εγώ, σαν πρώτα να σε αγγίξω
Πριν στο καλό σου ευχηθώ με πόνο να πετάξεις
Θυμήσου λίγου να σκεφτείς τον δύσμοιρο, τον τυχερό
Αυτόν που σου εμπιστεύτηκε καρδιά να μου φυλάξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Δεν με ενδιαφέρει τι λένε οι άλλοι για μένα.
Με απασχολεί περισσότερο τι σκέφτονται για μένα.
Παρακαλώ να υπογράφετε τα σχόλιά σας..