Γενάθλια μέρα

(όπως δημοσιεύθηκε στο στίχοι.gr στις 10-10-2007)

Δεν ξέρω τι μου έκατσε
Θέλω να γράψω στίχους
Να τους μοιράσω στα πλήθη
Να χιλιογράψω τους τοίχους
Να φτάσω στο τέρμα
Να δω τι υπάρχει
Πίσω από το ψέμα
Πέρα από τα πάθη
Θέλω τον κόσμο
Πίσω στα πόδια μου
Να λιώνει στην εκόνα
Ενός ατέλειωτου σκότους
Και εσύ ήσουν φώς μου
Στην μέση της νύχτας
Ο πόνος που ένιωσα όταν
Σε γνώρισα για πρώτη φορά
Στο άκρο του δρόμου
Στο χάος της γης
Που σαν μάνα κοιτάει
Να βρει το παιδί της
Στο βάθος δεν θες
Ποτέ με κοντά σου
Για λόγους που ποτέ δεν κατάλαβα
Και γράφω τους τοίχους
Γεμίζω με στίχους
Τα άδεια τετράδια
Μιας περασμένης Τετάρτης
Τα μάτια μου στρέφω
Ψηλά στα ουράνια
Τα αστέρια κοιτάω
κρυφή περηφάνια
Πάνω από μένα
Ένα άλλο βασίλειο
Που βλέπει το χάος στο φως του Απρίλη

Γράψε την ιδέα
Μην φοβάσαι την απάντηση
Το κεφάλι σου σκύψε
Κι αυτό ήταν τελείωσε
Και τούτο το ποίημα
Για μια ακόμη φορά
Είμαι πάλι το θύμα..

**Εγώ είμαι πάλι, να δες πως φαντάζω
κοίτα με στους τοίχους, που σε φωνάζω
φίλα με γλυκά σαν να μαι εικόνα
δεν θέλω άλλο πια να γίνομαι χώμα
skoutera